Ο θρίαμβος και ο διασυρμός του πρόεδρα, του πρόεδρα και του πρόεδρα

Από χθες το βράδυ το ελληνικό πρωτάθλημα απέκτησε νέο ενδιαφέρον.
Ο θρίαμβος της ΑΕΚ επί του Ολυμπιακού έφερε 3 ομάδες σε απόσταση ενός βαθμού μεταξύ τους και όλα πλέον είναι ανοιχτά.
Το τί ακούσαμε και είδαμε από χθες το βράδυ δεν περιγράφεται.
Τί αναλύσεις επί αναλύσεων γιά τα λάθη του Σεγκούρα, τί επαίνους γιά την σωστή διαχείριση υλικού του Κωστένογλου, τί εγκώμια γιά την δικαίωση του Ρίμπο, τί χλεύη γιά τον Σέζαρ (του Ολυμπιακού εννοώ όχι τον άλλον τον χιλιοχλευασμένο)...
Το ενδιαφέρον στην Ελλάδα είναι πως σε κάθε αποτέλεσμα καταφέρνουμε να προσδίδουμε μόνιμα χαρακτηριστικά.
Εχασε χθες ο Ολυμπιακός;
Θα χάσει και απ την Λάρισα, θα χάσει κι απ την Ξάνθη, μπορεί κι απ τον Ηρακλή.
θριάμβευσε χθες η ΑΕΚ;
Δικαιούται να πάρει το πρωτάθλημα, γιατί έριξε 4 σ αυτόν που το παίρνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια.
Εφερε ισοπαλία ο Παναθηναϊκός με τον Ηρακλή και έχασε απ την Ξάνθη;
Δεν κερδίζει τον Πανιώνιο.
Τώρα που κέρδισε με τις συγκλονιστικές αλλαγές του Πεσέϊρο σε μιά μάχη κόντρα στον εαυτό του στο δεύτερο ημίχρονο, θα κερδίσει και τον ΟΦΗ και τον αδιάφορο Αρη και την πεσμένη Καλαμαριά.
Φυσικά στη ζωή και στο ποδόσφαιρο τα πράγματα δεν είναι έτσι.
Μιά καλή εμφάνιση δεν εξασφαλίζει εσαεί καλές εμφανίσεις, ούτε μιά κακή εγγυάται την καταστροφή.
Είναι σαν τις...αποδόσεις των αμοιβαίων ένα πράγμα.
Προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις μελλοντικές.
Μετά το 4-0 του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό στο κύπελλο όλοι πίστεψαν πως οι πράσινοι θα διαλυθούν.
Μετά το 1-1 της ΑΕΚ με τον Αρη όλοι οι Αεκτζήδες ξενέρωσαν αφάνταστα.
Πόσοι κιτρινόμαυροι φίλαθλοι πίστευαν αλήθεια μετά την ισοπαλία με την ομάδα του Μπάγεβιτς πως σε λίγες μέρες θα ζούσαν αυτή την τεράστια χαρά κόντρα στον Ολυμπιακό;
Πόσοι Παναθηναϊκοί πίστευαν πως μετά το (πλασματικό ελέω Νικοπολίδη κυρίως) 1-1 με τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα θα ζούσαν την ταπείνωση του 4-0 μέσα σε 3 μόνο μέρες;
Δεν υπάρχουν τέτοια δεδομένα στο ποδόσφαιρο και όσοι τα αναζητούν είναι οι πρώτοι που μετά τα "χώνουν" αναίτια στους παίκτες των ομάδων τους γιατί εκείνοι πίστεψαν πράγματα που η ομάδα δεν μπορούσε να πετύχει.
Υπάρχουν όμως κάποια άλλα δεδομένα.
Το εξής ένα.
Σε 3 αγωνιστικές, όποιος και να στεφθεί πρωταθλητής, ένα θα είναι το σίγουρο.
Πως θα πρόκειται γιά τον θρίαμβο του πρόεδρα και παράλληλα την καταρράκωση των...προέδρων.
Οποια ομάδα εκ των τριών πάρει το πρωτάθλημα, αυτό θα αποδωθεί στον πρόεδρο-προπονητή-φροντιστή-βάλτε ό,τι άλλο θέλετε δίπλα.
Και αντίστροφα οι άλλοι δύο πρόεδροι-προπονητές-φροντιστές-βάλτε ό,τι άλλο θέλετε δίπλα θα έχουν χάσει και θα πρέπει να απολογηθούν.
- Ο θρίαμβος του Ντέμη που έδιωξε τον Φερέρ και θα το πάρει με τον Κωστένογλου
- Ο θρίαμβος του Σωκράτη που έδιωξε τον Λεμονή και θα το πάρει με τον Σεγκούρα.
- Ο θρίαμβος του Τζίγγερ απέναντι στον ξιφομάχο, τους κοντούς και ενδεχομένως την πλειοψηφία του κόσμου της ομάδας.
Και αντίστροφα η καταστροφή τους.
Ποιός θα αντέξει;
Υπομονή.
Σε λίγο θα το ξέρουμε...