Η σελίδα βρίσκεται υπό κατασκευή για νέο ξεκίνημα !!!

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

O ρέφερι και η σφυρίχτρα του

Πριν αναφερθώ στο ματς θέλω να πω δυο λόγια  για τον ρέφερι.Ο κ. Martin Ingvarsson (swe) σφύριξε όπως πρέπει να σφυρίζουν όλοι οι διατητές σε όλους τους ποδοσφαιρικούς αγώνες ανδρικών ομάδων
σφύριζε σωστά ότι έβλεπε αλλά και ότι δεν βλέπαν οι επόπτες, άφηνε το παιχνίδι να τρέχει, επέτρεπε τα δυνατά μαρκαρίσματα ακριβώς μέχρι το όριο του αντιαθλητικού, δεν σφύριζε συνεχώς και έδειξε τις πλέον απαραίτητες κάρτες.Νομίζω ήταν ο καλλύτερος που έχω δει τα τελευταία χρόνια στην έδρα μας και θέλω έτσι να μας σφυρίζουν μέσα και έξω.
Αλεπού των πάγκων ο κ. Κούπερ έφερε το ματς όπως το ήθελε, δεν μας έκατσε η φάση του Κόκε δυστυχώς για να τελειώσουν όλα ιδανικά. Το παράπονο της κερκίδας ήταν: πως δεν βρέθηκε ο Ρουιζ στη θέση του εκτελεστή κι ο Κόκε στου πασέρ.Νομίζω ότι σ'αυτή την φάση χάθηκε η πιθανή πρόκριση, εύχομαι η πρόβλεψη μου να αποτύχει παταγωδώς.
Και η παράδοση συνεχίζεται.....

Η αγωνία της κερκίδας...και τα γούρια της

Καθισμένος στο κάθισμα μου δίπλα στον μικρό μου γιο Δημήτρη στην θύρα 2 του Κλεάνθης Βικελίδης και ώρα 21.00 σχεδόν μια ώρα πριν αρχίσει το ματς ΑRIS- BAYERN LEVERKYSEN ένιωσα την αγωνία για την έκβαση του σιγά σιγά να με πλημμυρίζει.Σκέφτηκα τότε αν και άλλοι φίλαθλοι στο ίδιο γήπεδο την ίδια στιγμή ή και σε άλλα γήπεδα μικρών και μεγάλων ομάδων νιώθαν το ίδιο με ΄μένα.Για τους δικούς μας φιλάθλους δεν το συζητάμε, όλοι όρθιοι ανήσυχοι να κουνιούνται σηνεχώς, άρα νιώθαν όπως κι εγώ αφού και εγώ το ίδιο έκανα.Για τους γερμανούς φιλάθλους δεν μπορώ να πω τίποτα γιατί ήταν μακριά δεν τους έβλεπα.Μπορώ όμως να πω για τους γερμανούς φιλάθλους στο Μόναχο με την Bayern πριν μερικά χρόνια, ήταν προφανές ότι ζούσαν το ματς στα πλαίσια της καθημερινής τους ρουτίνας. Εντάξει θα μου πει κανείς παίζαν με μικρότερη ομάδα, με πολύ μικρότερη θα πω εγώ, άρα δικαίως δεν είχαν αγωνία όπως και εμείς όταν παίζουμε με μικρότερες ομάδες.Όταν οι γερμανοί παιζουν με ισάξιες ομάδες ή και μεγαλύτερες από την δική τους έχουν αγωνία και πόση; σαν την δική μας, όρθιοι σε όλο το ματς.Ποιός ξέρει άραγες;
Τα γούρια , που τα βάζεις τα γούρια; σίγουρα όχι στα πλαίσια της καθημερινής ρουτίνας.Όλοι έχουν και από ένα ή και παραπάνω γούρια, άλλος το που θα κάτσει, άλλος το τι θα φοράει, άλλος το ποιόν θα έχει δίπλα του συνκεκριμένα αριστερά το ίδιο και δεξιά του, και διάφορα τέτοια παράξενα. Τελευταία έπιασα τον εαυτό μου να κάνω τα ίδια , όταν μας κάνουν επίθεση τρίβω το μουσάκι μου όταν κάνουμε εμείς όχι, είμαι σε προχωρημένο στάδιο εγώ φαίνεται.       

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Αρειανάρα μου.... make my day

Τώρα πρέπει να τα αφήσουμε όλα πίσω και τα καλά κια τα κακά. Υπάρχει μπροστά μας το πιο δύσκολο ίσως παιχνίδι της χρονιάς για την ομάδα μας δεδομένο ότι:
α) Η Athletico ήρθε ανέτοιμη.
β) Η Athletico δεν μας ήξερε.
γ) Η Bayern βρίσκεται σε περίοδο μεγάλης φόρμας.
δ) Η Bayern πλεον μας ξέρει διότι δεν μπορείς μια ομάδα που κέρδισε την Athletico και ειδ ικά έτσι όπως έπαιξε ο Αρης παρά να την υπολογίσεις.
Προσωπικά πιστεύω ότι αν σε αυτό το ώραιο ευρωπα΄ι΄κό ταξίδι της ομάδας μας αν δεν χάσουμε στην έδρα μας από καμμία ομάδα τότε θα είμαι πολύ ευχαριστημένος από αυτήν.
Ένας ακόμη λόγος για να πάμε ή να δούμε το ματς είναι το φαντασμαγορικό θέαμα που υπόσχεται ότι θα παρουσιάσει η θύρα 3 το περιμένω με ανυπομονησία. Άντε Αρειανάρα μου κάνε το θαύμα σου και πάλι.      

Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

Αρειανάρα μου

  Το μεγαλείο σου Αρειανάρα μου είναι οκόσμος σου, πως θα μπορούσε ένας υγιής φίλαθλος ένας ποδοσφαιρόφιλος να το αγνοήσει.Πρώτος απ΄ όλους το ανεγνώρισε ο Χιμένεθ ένας ποδοσφαιράν- θρωπος πουέχει δει ουκ όλιγα γήπεδα και μάλιστα εκ των έσω άπο τον αγωνιστίκο χώρο. Παρόλο που σπάνια τραγουδάω τα συνθήματα της κερκίδας αυτή την φορά έπιασα τον εαυτό μου να το κάνει παρά την τεσσάρα που πλανιόταν βαριά πάνω απο τα κεφάλια μας.Όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις.Είναι όπως όταν ένας άνδρας καψουρεύεται μια γκόμενα, όσο δεν του κάθεται τόσο πιο πολύ την θέλει, (όπου κάθεταιβλέπε τίτλους,νίκες κ.λ.π.).Δεν νομίζω να έχει ξαναγίνει αυτο τουλάχιστον σε ελληνικό σύλλογο.Να πω ότι ωριμάσαμε ως φίλαθλοι μακάρι, λες η καψούρα να έγινε αγάπη κι αγάπη όλα τα υπομένει όλα τα συνχωρεί.Στο αγωνιστικό κομμάτι τώρα η ΑΕΚ ήταν ανώτερη σε όλους τους τομείς, από το πρώτο λεπτό ήθελε το ματς περισσότερο, ήταν ανώτερη και ως σύνολο αλλά κυρίως ως μονάδες,(και το είχε επισυμάνει ο Κούπερ στην συνέντευξη της πέμπτης, αλλά ως φαίνεται δεν μπόρεσε να βρει λύση) σκόκο και τζεμπούρ κάνουν την διαφορά ειδικά ο σκόκο απορώ πως παίζει ακόμα στο ελληνικό πρωτάθλημα.Ο διατητής ήταν άψογος θα έλεγα, δεν θυμάμαι και ΄γω πότε ξαναείδα τέτοια διατησία στην έδρα μας και μάλιστα με μεγάλη ομάδα.
Αny way, πάνε αυτά τώρα έχουμε μπροστά μας μια πρόκληση, Μπαγιερ Λεβερκουζεν πρέπει να διατηρήσουμε την μακρά παράδοση που μας θέλει αήττητους στην έδρα μας σε επίσημο ευρωπα΄ι΄κό παιχνίδι από τις 11-9-1962 (ΑΡΗΣ-ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ 1-2) 48 και χρόνια από τότε που γεννήθηκα εγώ δηλαδή(22/9/1962) δεν ξαναχάσαμε ποτέ.Κάνε το θαύμα σου αρειανάρα μου....