Η σελίδα βρίσκεται υπό κατασκευή για νέο ξεκίνημα !!!

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

Παναθηναϊκός - Βέροια 1-0...

Όταν μία ομάδα έχει στο έμψυχο δυναμικό της 3 από τους καλύτερους Έλληνες αριστερούς μπακ (Φύσσας, Δάρλας και Σπυρόπουλος) και ο προπονητής της προτιμάει να βάζει βασικό τον ...Σέριτς, τι να περιμένει κανείς??

Όταν μία ομάδα έχει στο έμψυχο δυναμικό της, το μεγαλύτερο ταλέντο των τελευταίων χρόνων, ονόματι Σωτήρης Νίνης και ο προπονητής της επιμένει να μην τον χρησιμοποιεί, τι να περιμένει κανείς?

Με τέτοιες εμφανίσεις (όπως τη σημερινή του πρώτου ημιχρόνου) δεν παίρνουμε πρωτάθλημα, όσα δώρα κι αν μας κάνουν ΑΕΚ και Ολυμπιακός... Ανούσια κατοχή της μπάλας (75%-25%) με χλιαρές πρωτοβουλίες, που δεν οδηγεί πουθενά...

Δυστυχώς μέχρι στιγμής ο Ποστίγκα αναλώνεται σε τρίπλες και άλλες ανούσιες ενέργειες... Με τον Σαλπιγγίδη στον πάγκο, το επιθετικό πρόβλημα γιγαντώνεται!!
Επιτέλους είδαμε ένα πολύ καλό φάουλ από τον Ίβανσιτς που ήταν και το μοναδικό γκολ...

Bloody Sunday - Ματωμένη Κυριακή

Ήμουν περίπου έντεκα χρονών.
Ο ξάδερφος μου και εγώ παίζαμε στο δωμάτιο, αλλά συγχρόνως ακούγαμε και το παιχνίδι της ομάδας μας, του Ολυμπιακού στο ραδιοφωνάκι.
Μεγάλο παιχνίδι, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ - ΑΕΚ, ντέρμπι.
Καταπληκτική εμφάνιση του Γαλάκου, του αγαπημένου μας Μάϊκ, αν δεν κάνω λάθος είχε σημειώσει και τρία γκολ.
Εκεί που όλα έδειχνα ιδανικά και σχεδιάζαμε την καζούρα που θα κάναμε στα φιλαράκια μας την άλλη μέρα στο σχολείο.
Πανικός!!
Η χαρά για την νίκη και την έκταση του σκορ, διαδέχτηκε η λύπη και το κλάμα.
Θρήνος παντού.
Τα θυμάμαι, σαν να ήταν χθες.
Γιατί;;




*Αξίζει να διαβάσετε το "Η Θύρα του Θανάτου", εγώ όσες φορές το έχω κάνει με έχουν πάρει τα ζουμιά.

*Το συγκεκριμένο έλεγα να το ανεβάσω χθες 8/2 που συμπληρωνόντουσαν 27χρόνια, αλλά τελικά αποφάσισα να το κάνω σήμερα που πραγματοποιήθηκε και το μνημόσυνο των παιδιών που χάθηκαν στην Θύρα 7.

Η χώρα του " ΡΟΖ DVD " είμαστε, και τίποτα άλλο !!!


Μετά από πολύ κουβέντα για το θέμα της ένστασης η ουσία είναι οτι μιλάμε για δύο ομάδες της superleague τον Ολυμπιακό και την Καλαμαριά, χωρίς να υπολογίζουμε την ουσία, που είναι οι παίχτες, των δύο ομάδων, αλλά και των άλλων ομάδων, και ρωτώ και εγώ :

1. Οι παίχτες του Ολυμπιακού πως νιώθουν μετά την απόφαση να επαναληφθεί το παιχνίδι και πως οι παίχτες της Καλαμαριάς ?
2. Οι πρώτοι θα κατεβούν να πάρουν το παιχνίδι και να πανηγυρίσουν ?
3. Οι δεύτεροι ?
4. Γιατί οι παίχτες του Ολυμπιακού δεν έβγαλαν και αυτοί ανακοίνωση, όπως της Καλαμαριάς ?
5. Τι φταίνε οι υπόλοιπες ομάδες αν ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ του πρωταθλήματος θα ήταν αδικημένες από έναν νόμο και όχι από μέσα από τον αγωνιστικό χώρο ?

Υ.Γ Ο Κόκκαλης (που μετά από όλα τα παράνομα κάνει και τα νόμιμα) θα κάνει έφεση, γιατί ?
Φοβάται και το δεύτερο παιχνίδι ?

Είμαστε άθλιοι και άχρηστοι ποδοσφαιρικά και όχι μόνο, τελικά...

Τελικά Οι Ειδήμονες Αποφάσισαν...Επανάληψη Του Αγώνα

Αν και όχι τελεσίδικα αποφασίστηκε η επανάληψη του αγώνα της Καλαμαριάς με τον Ολυμπιακό.

Έγινε μια ήπια αποδοχή των θέσεων του Ολυμπιακού, καθώς είναι εύκολα αντιληπτό ότι η ομάδα του Πειραιά πολύ δύσκολα θα ξαναχάσει απο τον Απόλλωνα της Καλαμαριάς.
Αυτό που μου προκαλεί εντύπωση είναι για ποιόν λόγο μια ομάδα αναγκαζεται να ξαναπαίξει ένα παιχνίδι που κέρδισε, εξαιτίας ενός λάθους της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας.
Διάβασα σε ένα site ότι αυτή είναι Σολομώντεια λύση.

Ρωτάω εγώ.

-Τι κυρώσεις θα έχει η ΕΠΟ για το λάθος της προς την Καλαμαριά? Η ομάδα της Θεσσαλονίκης τον συγκεκριμένο παίχτη τον έχει πληρώσει και θα συνεχίσει να τον πληρώνει χωρίς να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει. Και όλα αυτά επειδή "η ΕΠΟ έκανε ένα λάθος"...

-Τι πρέπει να κάνει ο Απόλλων Καλαμαριάς τώρα που έχει ένα παίκτη δηλωμένο κανονικά, με δελτίο και...καθόλα νόμιμο μέχρι τις 2 Φεβρουαρίου, χωρίς όμως να έχει πλέον δικαίωμα να τον χρησιμοποιήσει?

Ο σοφός λαός λέει ότι το ψάρι βρωμάει απο το κεφάλι.
Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει και στο Ελληνικό ποδόσφαιρο...

Καλό Βράδυ.

υγ . Θέλω να σπάσει ο διάολος το πόδι του και να ξανακερδίσουν οι Πόντιοι το ματσάκι (αν αυτό γίνει τελικά)....

Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2008

Γουστάρεις μπάλα, παίξε τάβλι καλύτερα



Στα 30 χρόνια που ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο ένα έχω να πω ότι από την τοπική κατηγορία έως την Α Εθνική η ρεμούλα η απάτη και η κολεγιά είναι μέσα σε όλες του τις εκφάνσεις.

Εχω σιχαθεί πραγματικά τον εαυτό μου με αυτά που γίνονται όχι τώρα αλλά τοσα χρόνια και κανείς δεν κάνει κάτι. Πραγματικά θέλω να ρωτήσω τον απλό φίλαθλο και όχι οπαδό του αρέσει αυτή η κατάσταση? Γουστάρει να ξέρει από πριν το αποτέλεσμα ενός αγώνα? Γουστάρει μια ζωή να αδικούνται οι μικροί εις βάρος των μεγάλων? Γουστάρει να βλέπει την ομάδα του πρώτη με οποιοδήποτε κόστος και ας μην το αξίζει?

Γιατί από την αρχή του πρωταθλήματος να ξέρουμε ποιος θα πέσει και ποιος θα είναι ο πρωταθλητής?

Eχω ξενερώσει τόσο ρε μάγκες που λέω να την κόψω την κωλόμπαλα και να το γυρίσω στο τάβλι.. Εκεί μπορεί ο άλλος να είναι κωλόφαρδος και να με τσακίσει στις διπλές αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα επικαλεστώ τους νόμους της λογικής για να καταθέσω ένσταση όπως κάποιοι που μέχρι πριν 2 χρόνια μιλούσαν για αποτελέσματα που κερδίζονται στο γήπεδο και όχι στα δικαστήρια.

Στο τάβλι πάλι αποκλείεται να χάσει κάποιος γιατί δεν δούλεψε το κουμπί της ενδοεπικοινωνίας.. βλέπεις εκεί τον έχεις τον άλλο απέναντι και το πολύ πολύ να του τραβήξεις κανένα καντήλι αν πάει να σε κλέψει καλή ώρα όπως ο Φωτιάδης τον Ριβάλντο..

Επίσης δεν υπάρχει καμία περίπτωση να χάσεις και να βγεις να κάνεις εξαγγελίες περί νοθείας, ανύπαρκτου κράτους και σούπερ κλίκας ασχέτου αν δεν ξέρεις να παίξεις τις ζαριές σου.

Τέλος στο τάβλι αποκλείεται ο άλλος να μου χαρίσει το παιχνίδι γιατί έχω γενέθλια δεν πάει να γιορτάζω τα 100 μου χρόνια αυτός εκεί θα με παίξει μέχρι να κερδίσει...

Για αυτό σας λέω θα την κόψω την κωλόμπαλα γιατί πλέον τα πρωταθλήματα δίνονται με ανάθεση και όποιος πει το αντίθετο απλώς δεν ξέρει από μπάλα....

Αν γουστάρεις μπάλα λοιπόν απόδειξε το και μην πηγαίνεις στο γήπεδο , μην ασχολείσαι με τα τοπικά λαμόγια.

Τώρα αν είσαι τόσο άρρωστος με λίγο παραπάνω από 150 € πας London και το ευχαριστιέσαι , εκεί θα δεις και πως παίζετε η μπάλα αλλά και το ότι τα παιχνίδια κερδίζονται από τους παίκτες και όχι από τους εντεταλμένους μαυροκόρακες.. πήγαινε τι περιμένεις και μετά έλα να μου πεις αν θα θες να ξανά ασχοληθείς στο πρωτάθλημα των ολίγων της Ψωροκώσταινας...

27 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ''Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ''


Οταν μία πολύνεκρη τραγωδία γίνεται κτήμα στην ιστορία μιας ομάδας, βίωμα που τιμάται κάθε χρόνο όχι μόνο στο στενό πλαίσιο ενός συλλόγου, αλλά από όλους όσοι γνωρίζουν και δεν ξεχνούν, τότε 21 ψυχές που παρακολουθούν αμέτρητα ντέρμπι ανάμεσα σε Ολυμπιακό και ΑΕΚ χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο, πλημμυρίζουν τον κάθε φίλαθλο με λογική και αγάπη για αυτό που παρακολουθεί, το ποδόσφαιρο.
Αυτό ήθελαν να παρακολουθήσουν και οι ίδιες το μεσημέρι της 8ης Φλεβάρη του 1981. Και το κατάφεραν. Αλλά η μοίρα είχε δικά της σχέδια. Αποτρόπαια...
Η ώρα είχε φτάσει 15:15. Οι 35.450 που είχαν εξασφαλίσει το "μαγικό χαρτάκι", χιλιάδες ακόμη που είχαν εξασφαλίσει είσοδο με διάφορους τρόπους κι όσοι βρίσκονταν έξω από το γήπεδο Καραϊσκάκη, αδημονούσαν για το εναρκτήριο σφύριγμα του διαιτητή. Οι πιο άτυχοι είχαν στήσει το αυτί στο ραδιόφωνο, από όπου άκουγαν τα πρώτα μαντάτα. Γκολ ο Γαλάκος και οι "ερυθρόλευκοι" μπροστά στο σκορ. Δεύτερο ημίχρονο και στο 53ο λεπτό, ο νεαρός και άπειρος Στέλιος Μανωλάς, αγωνιζόμενος στη θέση του αριστερού μπακ τότε, αποβάλλεται με δεύτερη κίτρινη κάρτα. Η άμυνα της Ενωσης δεν άντεξε. Γαλάκος, γκολ. Κουσουλάκης, γκολ. Ορφανός, γκολ. Βαμβακούλας, γκολ. Γαλάκος, γκολ. Τελικό αποτέλεσμα 6-0. Μία από τις μεγαλύτερες νίκες του Ολυμπιακού, μία από τις μεγαλύτερες ήττες της ΑΕΚ.

Το πλήθος παραληρεί. Συνθήματα θριάμβου ηχούν στο "Καραϊσκάκη", αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Οι νικητές πρέπει να γίνουν ένα με το κοινό τους. Να πανηγυρίσουν όλοι μαζί αυτό το κατόρθωμα. Το πιο ζωντανό κομμάτι των φιλάθλων του Ολυμπιακού βρισκόταν στη Θύρα 7. Οι περισσότεροι έτρεξαν ώστε να φτάσουν στην Θύρα 1 και να αντικρύσουν από κοντά τους ήρωες ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού. Ενας εκ των θεατών γλιστράει σε ένα μαξιλαράκι και κυλάει στα σκαλιά, φτάνοντας μπροστά από την πόρτα. Αυτή, κλειστή για μερικούς, μισόκλειστη για άλλους, εμπόδιζε την αποσυμφόρηση του χώρου. Ο ένας έπεφτε πάνω στον άλλο, αφού οι φίλαθλοι έτρεχαν χωρίς να καταλάβουν τι συμβαίνει ακριβώς μπροστά τους.
Οι αστυνομικοί ξεριζώνουν την πόρτα για να βγουν όσοι μπορούν. Δεκαεννιά άτομα δεν τα κατάφεραν, καθώς είχαν ήδη χάσει τη ζωή τους. Οι τραυματίες ακόμα περισσότεροι. Τα νοσοκομειακά έσπευσαν στο χώρο και διεκόμιζαν νεκρούς και τραυματίες στο Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιά. Στους διαδρόμους το αδιαχώρητο. Οπως και απ’ έξω.
Συγγενείς, φίλοι, εθελοντές και απληροφόρητοι συγκεντρώθηκαν στα πέριξ του νοσοκομείου για να μάθουν τι ακριβώς συμβαίνει και, κυρίως, τα ονόματα των ανθρώπων που βρίσκονταν μέσα. Η κρατική τηλεόραση και τα ραδιόφωνα είχαν ενημερώσει για την τραγωδία και μετέδιδαν συνεχώς τις τελευταίες εξελίξεις, καθώς και εκκλήσεις για αίμα. Το Κρατικό Πειραιώς κινητοποιείται με τη σειρά του, όπως και το ΚΑΤ.

Στο Τζάνειο καταφτάνει ο Υπουργός Κοινωνικών υπηρεσιών, κ. Δοξιάδης, οι Υφυπουργοί κκ. Τσουκαντάς και Αποστολάτος, ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Δαβάκης, ο Υφυπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως κ. Αχ. Καραμανλής, ακόμα και ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης. Ολοι διατάσσουν εντατικοποίηση των κινητοποιήσεων. Ο χρόνος είναι σημαντικός, όπως και η ανάγκη για αίμα. Ολοι, όμως, βοηθάνε. Γιατροί, αστυνομία και φυσικά ο απλός κόσμος...
Δύο βαριά τραυματίες δεν τα κατάφεραν και ξεψύχησαν στο νοσοκομείο. Αναγνωρίστηκαν και οι άλλοι 19. Σύνολο 21 νεκροί. Εξαγριωμένοι πολίτες έξω από το γήπεδο Καραϊσκάκη ζητούσαν ευθύνες... Δεν άλλαζε τίποτα. Το ρολόι έλεγε 16:58 και ο ήλιος ήταν απλόχερος. Η 20ή αγωνιστική χαρακτηρίστηκε από τον θρίαμβο του Ολυμπιακού επί της ΑΕΚ. Κανείς δεν το θυμάται αυτό. Η 20ή αγωνιστική και όλη η Ελλάδα είχε στιγματιστεί από μία τραγωδία... Με 21 θύματα... Τα θύματα της Θύρας 7...

Η "μαύρη" λίστα
Παναγιώτης Τουμανίδης (14 ετών)Κώστας Σκλαβούνης (16 ετών)Ηλίας Παναγούλης (17 ετών)Γεράσιμος Αμίτσης (18 ετών)Γιάννης Κανελλόπουλος (18 ετών)Σπύρος Λεωνιδάκης (18 ετών)Γιάννης Σπηλιόπουλος (19 ετών)Νίκος Φίλος (19 ετών)Γιάννης Διαλυνάς (20 ετών)Βασίλης Μαχας (20 ετών)Ευστράτιος Πούπος (20 ετών)Μιχάλης Κωστόπουλος (21 ετών)Ζωγραφούλα Χαϊρατίδου (23 ετών)Σπύρος Ανδριώτης (24 ετών)Κώστας Καρανικόλας (26 ετών)Μιχάλης Μάρκου (27 ετών)Κώστας Μπίλας (28 ετών)Αναστάσιος Πιτσόλης (30 ετών)Αντώνης Κουρουπάκης (34 ετών)Χρήστος Χατζηγεωργίου (34 ετών)Δημήτριος Αδαμόπουλος


Υ.Γ.Η μνήμη των αδικοχαμένων φιλάθλων τιμάται κάθε χρόνο από παράγοντες του Ολυμπιακού, απλούς φιλάθλους, παίκτες, τεχνική ηγεσία και από απλούς πολίτες. Κατά το γκρέμισμα του παλαιού "Καραϊσκάκη" για την ανέγερση του καινούργιου, η Θύρα 7 γκρεμίστηκε τελευταία εις μνήμην των θυμάτων.
Μάλιστα, στον αγώνα του Τσάμπιονς Λιγκ του Ολυμπιακού με τη Λίβερπουλ, οι φιλαθλοι των δύο ομάδων ανάρτησαν πανό που αναφέρονται στις τραγωδίες που τις συνδέουν. Για τα 96 θύματα του Χίλσμπορο και τα 21 της Θύρας 7.

Παναθηναϊκή Ενωτική κίνηση ...No6 !!!


Η ανακοίνωση-απάντηση της ομάδας "Βγενόπουλου"(ΠΕΚ), στον Τζίγγερ:

«Η δύναμη της ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗΣ ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ (Π.Ε.Κ.), η δύναμη όλων των φιλάθλων του Παναθηναϊκού, μεγαλώνει καθημερινά και εγγυάται την επιτυχία του οράματός μας για έναν Παναθηναϊκό πολυμετοχικό, ενιαίο και αδιαίρετο.


Ο κ. Γ. Βαρδινογιάννης αγνοώντας υπεροπτικά το ενωτικό μας μήνυμα για συνεργασία όλων όσων αγαπούν τον Παναθηναϊκό, αρνείται να τοποθετηθεί στις οργανωτικές προτάσεις μας αλλά και στο ότι ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να είναι χωρισμένος σε διάφορα μαγαζιά μη συνεργαζόμενα μεταξύ τους.

Αντ΄αυτού, μετά από τέσσερα χρόνια σκέψης όπως είπε, προτείνει τη δημιουργία ενός ακόμη μαγαζιού, αμοιβαίου κεφαλαίου εμπορίου μισθοφόρων, μέσα από αντιφάσεις, επιβεβαιώνοντας ότι βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία με τις αρχές και τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού:

1. Η τεράστια αντίφαση είναι ότι παράλληλα δήλωσε ότι «η ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ δεν χρειάζεται βοήθεια, όποιον παίκτη θέλει τον αγοράζει». Άρα τι του χρειάζεται το Αμοιβαίο Κεφάλαιο και τα χρήματα των φιλάθλων του Παναθηναϊκού;

2. Εάν παραδεχθεί την αλήθεια, ότι δηλαδή χρειάζεται βοήθεια, είμαστε έτοιμοι να τον συνδράμουμε οικονομικά και χωρίς οποιοδήποτε αντάλλαγμα αρκεί να εγκρίνουμε και εμείς τη Διοίκηση, τις αρχές της και τη στελέχωσή της, ώστε να βεβαιωθούμε ότι δεν θα επαναληφθούν τα λάθη της τελευταίας δεκαετίας.

3. Ο Παναθηναϊκός είναι μια μεγάλη Ευρωπαϊκή ομάδα και δεν μπορεί να κάνει εμπόριο μισθοφόρων ούτε επιτρέπεται να καλεί τους φιλάθλους του να κερδοσκοπούν σ΄αυτό. Εμείς θέλουμε να παίρνουμε παίκτες με στόχο να μένουν για πάντα στην ομάδα, να ματώνουν για τη φανέλα και να γίνονται παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του Συλλόγου μας με την προσδοκία ότι και τότε θα είναι μέλη της Παναθηναϊκής Οικογένειας και, αν το επιθυμούν, θα αξιοποιούνται από άλλες θέσεις. Δεν είναι δυνατόν ένας παίκτης μας να πωλείται επειδή πάει καλά και ανεβαίνει η αξία του, πρέπει να μπορούμε εμείς να του πληρώνουμε τα χρήματα που δικαιούται ώστε να μένει για πάντα κοντά μας.

Στα πλαίσια αυτά ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί επίσης να δανείζεται από μεγάλες ομάδες ποδοσφαιριστές χωρίς δικαίωμα αγοράς. Ο Παναθηναϊκός είναι μεγάλη ομάδα και μπορεί να δανείζει αυτός ποδοσφαιριστές σε άλλες ομάδες χωρίς να τους δίνει δικαίωμα αγοράς. Όποιος δεν καταλαβαίνει αυτά τα απλά πράγματα δεν έχει καταλάβει ποιος είναι ο Παναθηναϊκός και δεν μπορεί να διαχειρίζεται τα όνειρα της Παναθηναϊκής Οικογένειας.

Τέλος, οφείλουμε να τονίσουμε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού έχουν και μνήμη και κρίση. Η Π.Ε.Κ. δεν ήλθε για να διχάσει τον Παναθηναϊκό, δημιουργήθηκε για να τον ενώσει σε μια χρονική περίοδο που ο διχασμός ήταν εμφανής και καταστροφικός. Ως προς την ποδοσφαιρική ομάδα δε, από την εμφάνιση της Π.Ε.Κ. και την πίεση της αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης όλοι αυτοί που κινδυνεύουν τα μικρό ή μεγαλοσυμφέροντα τους είναι αναγκασμένοι να αποδίδουν καλύτερα. Η μακρά περίοδος που χάναμε βαθμούς και προκρίσεις με τα χέρια κάτω και μετά μας λέγανε ότι είναι σημαντικό να κρατάμε την ψυχραιμία μας για ένα καλύτερο (δικό τους) μέλλον, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Ο κ. Γ. Βαρδινογιάννης πρέπει να καταλάβει ότι όσο ακολουθεί τον μοναχικό του δρόμο, αποκομμένος από την Παναθηναϊκή Οικογένεια, ισχύει το ειδικό μήνυμά μας: Πρέπει να φτιαχτεί μεγάλη ομάδα ευρωπαϊκών προδιαγραφών, να κερδίζουμε τίτλους και να πανηγυρίζουμε, αλλιώς θα πρέπει να σας βοηθήσουμε.»

Υ.Γ. Από τη Δευτέρα 11-02-2008 την εποπτεία της διοικητικής οργάνωσης και της υλοποίησης των αναγγελθεισών πρωτοβουλιών της Π.Ε.Κ. αναλαμβάνει ο εκ των ιδρυτικών μελών της κ. Γ. Νίκας, ενώ κατά περιόδους και άλλα μέλη της Π.Ε.Κ. θα εναλλάσσονται στην εποπτεία της λειτουργίας της».

Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2008

Ο Θεός σπορτκάστερ!

Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Μετά τον Γιώργο Μήνο που είναι μακράν ο καλύτερος ρεπόρτερ ομάδας, ο ΠΑΟΚ έχει και τον καλυτερο σπορτκάστερ! Απολαύστε τον στον Αγώνα με τον Ηρακλή! Χαρά στο κουράγιο του!

"The Flowers of Manchester"


Πενήντα χρόνια πέρασαν από τότε που οκτώ από τα "μωρά" του Ματ Μπάσμπι "χάθηκαν" στην τραγωδία του Μονάχου. Ένα δυστύχημα που σημάδεψε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όσο τίποτα άλλο, και όπως λέγεται "κάθε νέος παίκτης που έρχεται στην ομάδα κουβαλάει την ευθύνη...". Ενα δυστύχημα το οποίο έγινε ακόμα και τραγούδι. "The Flowers of Manchester", ώστε να διατηρήσει στη μνήμη όλων τους διάσημους "μπέμπηδες"...
Ο Μπόμπι Τσάρλτον, ο θρύλος του αγγλικού ποδοσφαίρου και της Μάντσεστερ, μιλαει για την τραγωδία και το κύπελλο Πρωταθλητριών που κατέκτησε με την ομάδα και αφιέρωσε στους αδικοχαμένους συμπαίκτες του.
"Είναι μέρος της ιστορίας του συλλόγου. Υπήρχε μεγάλη συμπάθεια για τη Μάντσεστερ μετά από το Μόναχο και αυτό έκτισε ένα πολύ καλό κλίμα. Την εποχή του δυστυχήματος είχαμε φτάσει σε επίπεδο που μπορούσαμε να κατακτήσουμε το τρόπαιο. Ξέραμε τη διοργάνωση και είχαμε προκριθεί στα ημιτελικά".
"Νιώσαμε χρέος μας να κατακτήσουμε το τρόπαιο κάποια στιγμή. Και το ότι το κερδίσαμε μία δεκαετία μετά από το Μόναχο, με τέτοια ενθουσιώδη ομάδα, ήταν κάτι πολύ σημαντικό. Την ημέρα που το κατακτήσαμε σκέφτηκα τους συμπαίκτες που είχα χάσει στο Μόναχο. Συνέβαλαν με τον τρόπο τους στην κατάκτηση και ένιωσα ότι δικαιούταν ένα μέρος του".
5 Φεβρουαρίου του 1958. Η φημισμένη Γιουνάιτεντ, με παίκτες που κόστιζαν πάνω από 350.000 λίρες εκείνη την εποχή, αγωνιζόταν στο Βελιγράδι με τον Ερυθρό Αστέρα, στο πλαίσιο του επαναληπτικού της προημιτελικής φάσης του κυπέλλου Πρωταθλητριών. Ο αγώνας στην Αγγλία είχε λήξει με 2-1 υπέρ της Μάντσεστερ και η παρέα του Μπόμπι Τσάρλτον χρειαζόταν μόνο να διατηρήσει αυτό το αποτέλεσμα για να πάρει την πρόκριση.
Ωστόσο, οι Αγγλοι βρέθηκαν σε καλή φόρμα εκείνη την ημέρα και πήραν προβάδισμα με 3-0 στο ημίχρονο. Οι Γιουγκοσλάβοι αντεπιτέθηκαν, αλλά έφτασαν μόνο μέχρι την ισοφάριση. Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τη Μάντσεστερ να πανηγυρίζει την είσοδό της στα ημιτελικά της διοργάνωσης για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Το ίδιο βράδυ, ένα κοκτέιλ πάρτι στην Βρετανική Πρεσβεία με αρκετό αλκοόλ και φαγητό σε τίποτα δεν θύμιζε τις συνήθειες που είχε επιβάλει ο Μπάσμπι.
6 Φεβρουαρίου του 1958. Η ομάδα συγκεντρώνεται για να πάρει το δρόμο της επιστροφής. Η αποστολή, πέντε ακόμα συνταξιδιώτες και άλλα τόσα μέλη του πληρώματος. Σύνολο 43 επιβαίνοντες στο Elizabethan charter aircraft G-ALZU, ή Zulu Uniform, όπως αποκαλούταν από τους πύργους ελέγχου. Η πτήση θα είχε μία στάση για ανεφοδιασμό, στο αεροδρόμιο του Μονάχου.
Ο Χάρι Γκρεγκ, τερματοφύλακας της Μάντσεστερ από το 1957 μέχρι το 1967, περιγράφει πως έζησε ο ίδιος την τραγωδία.
"Βρισκόμασταν στο αεροπλάνο περιμένοντας την απογείωση για τρίτη φορά και ανησύχησα λίγο. Κοίταξα τον Ρότζερ Μπιρν και το πρόσωπό του ήταν τρομαγμένο. Γέλασα. Κάποιος με είδε. Ηταν ο Τζον Μπέρι που μου είπε: 'Δεν ξέρω γιατί γελάς, αλλά θα σκοτωθούμε εδώ πέρα'. Ο Λίαμ Γουίλαμ συνέχισε: "εάν αυτό συμβεί, είμαι έτοιμος...".
"Το αεροπλάνο ξεκίνησε. Δεν υπήρχε σταματημός αυτή τη φορά. Ειδα τους τροχούς να παομακρύνονται από το έδαφος. «Ανεβήκαμε», σκέφτηκα. Ξαφνικά, μέσα σε ένα δέκατο του δευτερολέπτου, άκουσα έναν δυνατό κρότο και ύστερα μόνο φως. Δεν υπήρχαν κλάματα ή φωνές. Μόνο ένας φοβερός ήχος από ένα σκάφος που πέφτει".
"Ο πραγματικός ήρωας είναι ο πιλότος Τέιν. Εγώ ήμουν μόνο ένας ποδοσφαιριστής, ένας χαζός τερματοφύλακας. Εκείνος ήταν εκεί, ανάμεσα στα συντρίμμια. Ηξερε τι συνέβαινε. Βγήκα από μία τρύπα από την άτρακτο και τον άκουσα να φωνάζει: 'Τρέξτε, ηλίθιοι, θα εκραγεί'. Αυτός προσπαθούσε να σώσει τον συγκυβερνήτη του, Κεν Ρέιμεντ, που βρισκόταν στο κόκπιτ".
"Πέντε άνθρωποι που βρισκόταν ξαπλωμένοι στο χιόνι και μακριά μου φώναζαν να τρέξω. Ακουσα ένα παιδί (ο γιος της ταξιδιωτικής πράκτορος) να κλαίει. Τους φώναξα: 'Γυρίστε πίσω, υπάρχουν ζωντανοί άνθρωποι εδώ...'
Ο καιρός στη Γερμανία ήταν πολύ άσχημος. Πολικό ψύχος, χιονοθύελλες και η προσγείωση στον διάδρομο έγινε μετά βίας, καθώς η ορατότητα από την ομίχλη ήταν εξαιρετικά περιορισμένη. Τα μέλη του πληρώματος κατέβηκαν για να διευθετήσουν τις λεπτομέρειες, ο μοναδικός εξειδικευμένος τεχνικός για τον πλήρη ανεφοδιασμό του αεροσκάφους επέβλεπε την διαδικασία και οι υπόλοιποι επιβαίνοντες κατέβηκαν για να ξεκουραστούν και να γευματίσουν, αφού πρώτα επιδόθηκαν και σε έναν ανελέητο χιονοπόλεμο.
Λίγο αργότερα, το αεροπλάνο ήταν έτοιμο για απογείωση. Τα απαραίτητα τεστ είχαν γίνει, τα καύσιμα ήταν εντάξει, οι μηχανές άναψαν και το αεροσκάφος έτρεχε στον διάδρομο, όταν ο κυβερνήτης ζήτησε άδεια από τον πύργο ελέγχου για να αναβάλει την απογείωση. Οι καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν στο σκάφος να φτάσει στην απαιτούμενη ταχύτητα απογείωσης. Δεύτερη προσπάθεια, δεύτερη αποτυχία. Τρίτη προσπάθεια...
Το αεροπλάνο απογειώθηκε στιγμιαία, αλλά μία χιονοθύελλα στάθηκε πιο δυνατή. Το σκάφος είχε βγει ήδη εκτός πορείας από την απογείωση, προσέκρουσε σε σπίτια της περιοχής, κατέπεσε και μερικά δευτερόλεπτα αργότερα εξερράγη. Οσοι δεν σκοτώθηκαν από την πτώση, έτρεχαν να απομακρυνθούν. Αλλοι τα κατάφεραν, άλλοι όχι. Επτά από τους παίκτες της Γιουνάιτεντ δεν τα κατάφεραν και άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή. Ακόμα ένας, απεβίωσε δύο εβδομάδες μετά, καθώς οι πληγές του αποδείχθηκαν πιο ισχυρές. Λίγα χρόνια μετά την τραγωδία με την Τορίνο, ακόμα μία ομάδα, μία καταπληκτική ομάδα, θα στερούσε τις εμπνεύσεις της από το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.
Τα 23 θύματα
Ποδοσφαιριστές: Τζοφ Μπεντ, Εντι Κόλμαν, Ντάνκαν Εντουαρντς, Μαρκ Τζόουνς, Ντέιβιντ Πεγκ, Τόμι Τέιλορ, Λίαμ Γουίλαν, Ρότζερ Μπιρν Ανθρωποι του συλλόγου: Γουόλτερ Κρίκμερ (γραμματέας), Μπερτ Γουόλεϊ (αρχιγυμναστής), Τόμ Κάρι (γυμναστής) Δημοσιογράφοι: Αλφ Κλαρκ, Τζορτζ Φόλουζ, Ντον Ντέιβις, Τομ Τζάκσον, Χένρι Ρόου, Αρτσι Λέντμπρουκ, Ερικ Τόμπσον, Φρανκ Σουίφτ Πλήρωμα/επιβάτες: Κένεθ Ρέιμεντ (πιλότος), Μπέλα Μίκος (ταξιδιωτική πράκτορας), Βίλι Σατίμοφ (φίλαθλος), Τομ Κέιμπλ (αεροσυνοδός)
Ο Ρότζερ Μπιρν (29, αριστερό μπακ, αρχηγός), ο Τζοφ Μπεντ (25, αριστερό μπακ), ο Εντι Κόλμαν (21, δεξί εξτρέμ), ο Ντάνκαν Εντουαρντς (21, μέσος), ο Μαρκ Τζόουνς (24, μέσος), ο Ντέιβιντ Πεγκ (22, αριστερό εξτρέμ), ο Τόμι Τέιλορ (26, επιθετικός) και ο Λίαμ Γουίλαν (22, δεξιός μέσος) δεν θα μπορούσαν να πάρουν μέρος και πάλι στην προπόνηση του σερ Ματ Μπάσμπι. Την έβλεπαν από ψηλά και έδιναν δύναμη στον ίδιο, τον Μπόμπι Τσάρλτον και όσους συνέβαλαν ώστε να μην διαλυθεί η ομάδα, αλλά να ανταπεξέλθει από την τραγωδία.
Το κύπελλο του 1963 αποτέλεσε την πρώτη ένδειξη ζωής στο Μάντσεστερ, μετά από την στιγμή που κανείς δεν θα ήθελε να είχε γνωρίσει. Ηταν η απαρχή της δημιουργίας ακόμα μιας ομάδας επιτυχιών από τον Μπάσμπι. Όχι όμως "μπέμπηδων". Τα "μωρά" του χάθηκαν το 1958 στο Μόναχο. Η νέα του Μάντσεστερ, όμως, δέκα χρόνια αργότερα, τον επιβεβαίωσε. Εκπλήρωσε την υπόσχεση που είχε δώσει αυτός ο μεγάλος προπονητής στους νεκρούς της τραγωδίας και στους φιλάθλους της ομάδας. Ότι σε μία δεκαετία, ο αγαπημένος τους σύλλογος θα βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης. Θα κάνει ότι δεν στάθηκε δυνατό να γίνει τότε.
Τα τρόπαια του σερ Ματ Μπάσμπι
1948: Κύπελλο1952: Πρωτάθλημα1956: Πρωτάθλημα1957: Πρωτάθλημα1963: Κύπελλο1965: Πρωτάθλημα1967: Πρωτάθλημα1968: Πρωταθλητριών
Και το 1968 το έπραξε. Η Γιουνάιτεντ επικράτησε με 4-1 στην παράταση της Μπενφίκα του Εουσέμπιο και ο Τσάρλτον, με τη βοήθεια του Μπεστ, φάνηκε συνεπής στις υποχρεώσεις του απέναντι στους πρώην συμπαίκτες του. Οι νωπές μνήμες της τραγωδίας εμπόδισαν την τότε Μάντσεστερ να ξεπεράσει το εμπόδιο της Μίλαν στα ημιτελικά. Οι ίδιες μνήμες, ήταν αυτές που έδωσαν το κίνητρο στον Μπάσμπι και τους παίκτες του να πράξουν ότι δεν είχαν κάνει το 1958.

Υ.Γ. Για να μην κανουμε μονο πενθος στον Μακαριστο Αρχιεπισκοπο!!!Ενα Αγαπαμε και αυτο ειναι το ποδοσφαιρο!!!!!!!Ευχομαι να μην ξανασυμβει σε κανενα μερος του πλανητη!!!!!

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008

το περι δικαιου αισθημα

παραβιάσθηκε κατάφωρα από την προσφυγή του ολυμπιακού...
αυτό δεν χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση...
δεν μπορεί όμως κανείς να κατηγορήσει τον ολυμπιακό γι' αυτό...
άν δεν το έκανε ο ολυμπιακός, θα το έκαναν όλοι εκείνοι που έχουν να ωφεληθούν από το στραβοπάτημα του απόλλωνα...
τα πάντα επιτρέπονται στον έρωτα και τον πόλεμο (και το ποδόσφαιρο θα προσέθετα)...
το θέμα είναι τι θα γίνει στη συνέχεια...
ο ιστορικός πανιώνιος έχει τη μεγάλη ευκαιρία να ανορθώσει το περί δικαίου αίσθημα στην επόμενη αγωνιστική, υποδεχόμενος αγωνιστικά και καταιγιστικά τον ολυμπιακό...
και ο ολυμπιακός μπορεί να προσπαθήσει να αποδείξει ότι η περασμένη κυριακή ήταν μια κακή ημέρα που πέρασε...
και ο απλός άνθρωπος τι μπορεί να κάνει;
θα μείνει με το παραβιασμένο αίσθημα στο χέρι;
κάποιοι ανήσυχοι θα έλεγαν "να κατέβουμε να τα σπάσουμε όλα"...
αυτό όμως το έργο δεν παίζει πιά, ούτε τη χρυσή αυγή δεν μπορούν να κανονίσουν...
αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς οι απλοί είναι να μην απογοητευθούμε από την εξέλιξη αυτή, αλλά να συνεχίσουμε σταθερά και συστηματικά την προσπάθεια να αναπτύξουμε ένα νέο ποδοσφορικό πολιτισμό, όπου μπορούν οι βάζελοι να μιλούν με τους γαύρους, έστω και άν πέφτουν μεριά φάσκελα, όπου θα μπορούμε να ξαναπάμε στο καραισκάκη εμείς οι βάζελοι χωρίς να κινδυνεύει να γίνει τρίτος παγκόσμιος, όπου ...
αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να ανακτήσουμε το δικαίωμα της υποστήριξης της ομάδας μας από τις άθλιες οργανωμένες κλίκες χρηματοδοτούμενων λούμπεν και περιθωριακών ...
όπου μπορούμε να απαιτήσουμε και από τους ιδιοκτήτες και τους μάνατζερς των ομάδων μας το να συμπεριφέρονται με τρόπο που δεν καλεί σε επιτέλεση γενετήσιων πράξεων, η σφαγές συμπαθών πουλερικών, ή να τα ρίχνουν όλα στο κράτος...
η ελπίδα πεθαίνει τελευταία

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2008

Ένσταση

Όσα άρθρα αθλητικού περιεχομένου έχω προσπαθήσει να γράψω κατά καιρούς, προσπαθώ να το παίξω όσο πιο αντικειμενικός γίνεται. Και στο παρόν άρθρο προσπαθώ, αλλά ίσως να φανώ κάπως ερειστικός.

Αφορμή οι αποφάσεις του Δ.Σ. της ΠΑΕ Ολυμπιακός. Σήμερα το Δ.Σ. αποφάσισε την υποβολή ένστασης για τον χθεσινό αγώνα του Ολυμπιακού με τον Απ. Καλαμαριάς και αφορά την μη προβλεπόμενη και "παράνομη" συμμετοχή του Ρόμαν Βάλνερ, παίχτη της Καλαμαριάς. Η ιστορία γνωστή. Φυσικά ο Ολυμπιακός έχει δικαίωμα στην ένσταση, αν δεν είχε δεν θα την έκανε. Αλλά.

Βλέποντας τον χθεσινό αγώνα είναι οφθαλμοφανές ότι δίκαια έχασε ο Ολυμπιακός. Και τριάρα να έτρωγε πάλι δίκαιο θα ήταν. Όταν σε έναν αγώνα κάνεις μία μόνο ευκαιρία είσαι άξιος της μοίρας σου. Αντί να δουν λοιπόν τα χάλια τους, θα προσπαθήσουν να πάρουν το ματς στα χαρτιά. Γιατί όμως; Τόσο πολύ φοβούνται τους αντιπάλους και συ διεκδικητές του τίτλου; Αφού είναι διαστημική ομάδα με παιχταράδες κτλ κτλ κτλ γιατί φοβούνται;

Το ξαναλέω. Δίκαια θα υπερασπιστεί το δικαίωμα του της ένστασης. "Ηθικά" όμως είναι άδικο. Αν τελικά πάρει τους 3 βαθμούς και το πρωτάθλημα κριθεί στο τέλος με έναν ή 2 βαθμούς διαφορά υπέρ του Ολυμπιακού, θα μιλάμε για σκάνδαλο; Προσοχή. Νομικά θα είναι όλα εντάξει. Αλλά η καρδιά των φιλάθλων του ποδοσφαίρου θα χτυπάει ως εξής:

"Είναι γαύροι" θα λένε και θα έχουν και δίκιο.

Υποβολή ένστασης κατά της Καλαμαριάς !!!

Στο Δ.Σ της ΠΑΕ Ολυμπιακός, που ολοκληρώθηκε πριν από λίγο, αποφασίστηκε ομόφωνα (Π. Κόκκαλης: «θέλουμε να τηρούνται οι νόμοι») η υποβολή ένστασης κατά της Καλαμαριάς για την υπόθεση Βάλνερ.

ΔΣ: Είναι υποχρέωση απέναντι στην ιστορία του Ολυμπιακού αλλά και απέναντι στη νομιμότητα που πρέπει να ισχύει σε όλες τις κατευθύνσεις».


ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΝΑ ΓΡΑΦΤΕΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ....

ΑΛΗΘΕΙΑ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΓΑΒΡΟΙ, ΠΟΣΟ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΕ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ???


Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Να Την Ακούτε Την Γριά Ξέρει Παραπάνω

  • Μπορούσαν να έπαιρναν τους βάζελους μια τούρτα για τα χρόνια πολλά. Τέτοιο δώρο...ούτε στην καλύτερη γκόμενα δεν κάνεις!
  • Βέβαια όλα πλασματικά είναι καθώς από αύριο ο Ολυμπιακός θα βρίσκεται στην κορυφή. Αλλά είπαμε. Ασε τους...γιορτασμένους να χαρούν μέρα που είναι.
  • Στα χαρτιά θα το πάρει το ματσάκι με την Καλαμαριά ο γαύρος. Την είχε πάρει πρέφα απο την αρχή του αγώνα την βλακεία της Καλαμαριάς, για αυτό βαριόντουσαν να κουνηθούν. "Ας τους Πόντιους να τρέχουν", σου λέει...
  • Θεά η ΑΕΚ! Ανέστησε ακόμα και τον Χούτο!
  • Φτυχώς που κέρδισε ο ΠAO. Σε άλλη περίπτωση θα τους πέρναν με τις τούρτες!
  • Ο "γίνε Άρης να γουστάρεις" κέρδισε τον Εργοτέλη με 2-0. Το οτι η άφιξη του Εργοτέλη άργησε λόγω της καθυστέρισης του λεωφορίου της γραμμής "Βούλγαρη - Σφαγεία", ελέγχεται ως ανακριβής...
  • Πήγε η γριά στην Βέροια και αγόρασε ρεβανί...
  • Γριά με μυαλό μικρού παιδιού! Η πιτσιρικαρία καθάρισε την Βέροια. Από τα αλώνια στα σαλόνια για τα αλάνια!
  • Δεν θα πάρεις μπέναλτυ ποτέ...Ντέμαρε Ντέμαρεεεε...
  • 2 στα 2 η Λάρισα. Χαρείτε τώρα που μπορείτε φίλοι Λαρισσαίοι. Με την ΑΕΚ παίζετε την άλλη βδομάδα. Ετοιμάστε την ανακοίνωση για την διαιτησία από τώρα, μην τρέχετε τελευταία ώρα...
  • Ένα δεν καταλαβαίνω κύριε Παράσχο μας. Πώς γίνεται να βοηθάει ο Θεός μόνο εσάς? Οι μΠαοκτζήδες τί είναι? Μουσουλμάνοι?
  • Αγωνιστικές χωρίς ανακοινώσεις διαμαρτυρίας της Ξάνθης, είναι... γάλα χωρίς κακάο, γκόμενα χωρίς μουρμούρα ή κεφτέδες χωρίς...ζουμί (κοζανίτικο)!

Την τύχη μου...

Πολύ απογοήτευση. Δεν ξέρω ποιο είναι χειρότερο να μην παίζεις καλά και να χάνεις ή να παίζεις καλά,να χάνεις την μία ευκαιρία μετά την άλλη και να χάνεις για μια ακόμη αγωνιστική, την τέταρτη συνεχόμενη.......

Εκτός έδρας έχουμε ένα γκολ και ένα βαθμό και την επόμενη αγωνιστική παίζουμε με τον αιώνιο αντίπαλο συμπολίτη και πραγματικά δεν τα βλέπω καθόλου καλά τα πράγματα..

Το μόνο θετικό σήμερα ήταν ο Βερόν που δίπλα σε εναν αρνητικότατο Μπαλάφα έδειξε την αλήθεια περι σαρδέλων και αστακων.

Ρε Γκονζάλες αγόρι μου τι έκανες σήμερα? Αντε έχασες το πεναλτι? Το άλλο σε κενή εστία?!!!!

'Εχω να δω τον ΠΑΟΚ τόσο χάλια να χάνει τέσσερα σερί μάτς και να μην έχει πετύχει τέρμα για 432 λεπτά από την εποχή Βουλινού κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 1990.Πάλι καλά που γίναν οι μεταγγραφές και μπορούμε να ελπίζουμέ.....

Πολύ απογοήτευση .....την τύχη μου....

Έχουμε και λέμε...

Γνωστό τοις πάσι ότι ο κρυφός πόθος των Γιαννακοπουλαίων ήταν ανέκαθεν να πάρουν το ποδόσφαιρο.
Ως διά μαγείας όμως δέθηκαν στο άρμα Βγενόπουλου.

Ο οποίος Βγενόπουλος από 'κει που'ταν λαλίστατος και με απαιτήσεις ξαφνικά εξαφανίσθηκε τελείως (μέχρι προχθές, που άκουσα πως πήρε -με τις ευλογίες των Γιαννακοπουλαίων υποθέτω- το 10% του ερασιτέχνη).

Κι όσον αφορά τους βάζελους, από 'κει που'ταν σύσσωμοι με την κίνηση Βγενόπουλου, από προχθές έχουν εξαντλήσει όλα τα εισιτήρια για τον αγώνα του βάζελου σήμερα...

Δεν ακούγονται λίγο κουφά όλ'αυτά;

Αλήθεια πρώτη: ναι, οι Γιαννακόλουλοι έχουν λεφτά και είναι και βαζελάρες, δεν το αμφισωητεί κανείς όμως. Το δέμας τους όμως είναι μικρό για το ποδόσφαιρο. Για να επιβιώσει το μπάσκετ τους, η ομάδα πόλο του βάζελου εδώ και μια δεκαετία έχει γίνει κάτι σαν τον Δακτύλιο: τις μονές χρονιές στη β' εθνική, τις ζυγές στην α'. Διότι οι Γιαννακόπουλοι είναι πίσω κι απ'το πόλο. Το δε βόλευ, αν εξαιρέσουμε τα μισά χρόνια, τ'άλλα μισά ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (κι ευτυχώς που μπούκαρε ένας εκεί, αλλά δεν θυμάμαι τ'όνομά του). Εδώ δεν αντέχουν το πόλο και το βόλευ μαζί με το μπάσκετ, θ'αντέξουν και το ποδόσφαιρο; Πλάκα κάνουμε τώρα; Το ποδόσφαιρο δεν αποτελείται από 12 παίκτες: μόνο 11 έχει η βασική ομάδα και θες κι άλλους τόσους τουλάχιστον και δεν τους παίρνει φυσικά να ξεσκίσουν κι άλλο τα φάρμακα (αλήθεια, για δείτε πόσο έχουν μεταβληθεί τα τελευταία 15 χρόνια) για ν'ανταπεξέλθουν. Χώρια ότι κατάλαβαν πως είναι λίγοι για να χτυπήσουν την "οικογένεια". Γι'αυτό και δέθηκαν στο άρμα Βγενόπουλου...

Ο οποίος με τη σειρά του, από λαλίστατος που ήταν με το που έπεσαν 2-3 μεταγραφές κι έκανε και μια καλή εμφάνιση στην Τούμπα ο βάζελος, εξηφανίσθη μυστηριωδώς, κι από κει που απαιτούσε (εδώ γελάνε) πολυμετοχικότητα κλπ, κλπ, δίχως καν το παραμικρό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια του (πέραν της αναμφισβήτητης βαζελοφροσύνης του) ξαφνικά εμφανίζεται από μόνος του να προσπαθεί να μπουκάρει με δούρειο ίππο τον ερασιτέχνη, δηλαδή όχι ευθέως ως εξαρχής φάνηκε (κι αυτοπαρουσιάσθηκε) αλλά διά της τεθλασμένης. Καλό, ε;

Κι όσον αφορά τον κόσμο των πρασίνων, ως απεδείχθη για μια ακόμη φορά (κάτι που ισχύει με όλες τις ομάδες) λίγο τυράκι θέλουν (όπως όλοι) και ξαφνικά οι διάφορες "κινήσεις" πέρασαν στη λήθη.
Μέχρι την επόμενη γκέλα.

Ελπίζω να έγινε κατανοητό το γιατί τίποτε δεν κουνάει τον Βαρδινογιάννη (ουστ) όπως έγραφα και πρόσφατα και καμία ΠΕΚ ή ΠΑΚ ή ΠΟΚ δεν έχει αντίκρυσμα...

Χαίρετε.