Η σελίδα βρίσκεται υπό κατασκευή για νέο ξεκίνημα !!!

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Ο Ντούσαν και τα βατράχια...

Ήμουν από αυτούς που προσευχόμουν να μη φύγει ποτέ από την ΑΕΚ.
Ήμουν από αυτούς που πικράθηκαν πάρα πολύ με τη φυγή του το 1996 και την πρόσληψη του στο μισητό αντίπαλο.
Ήμουν από αυτούς που στο μαρτυρικό του διήμερο (Κυριακή και Δευτέρα λόγω βροχής), στο πρώτο του παιχνίδι εναντίον μας τον έβριζα όπως δεν έχω ξαναβρίσει ποτέ στη ζωή μου.
Ήμουν από αυτούς που εκείνη την ημέρα του πέταξα πεντοχίλιαρα με το πρόσωπο του ζωγραφισμένο πάνω τους.
Ήμουν από αυτούς που δέχθηκα με σοκ και δέος το κατάπτυστο πανό.
Ήμουν από αυτούς που κάθε χρόνο από τότε, δεν έχασα ούτε ένα παιχνίδι εναντίον του, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσω το πάθος μου, να τον βλέπω να ταπεινώνεται κάθε φορά που έπαιζε εναντίον μας.

Πέρασαν τα χρόνια και ο Μάκαρος Αγαπούλας έφερε πίσω στην ομάδα το μεγάλο προδότη, τον πρίγκηπα που έγινε βάτραχος. Μετά από επτά χρόνια, πάνω που τα πράγματα άρχισαν και ηρεμούσαν, το ίδιο πρόσωπο θα ξανανάψει φωτιές στη Ν. Φιλαδέλφεια. Σε αντίθεση με τον πολύ κόσμο (μάλλον επειδή μεγάλωσα και λίγο...), αντί να τρέχω από γήπεδο σε γήπεδο και να διαδηλώνω έξω από αυτό και εναντίον του, αποφάσισα να κόψω το γήπεδο μέχρι να φύγει. Δεν πάτησα ούτε σε ένα παιχνίδι, παρά τις μεγαλειώδεις εμαφανίσεις στο C.L. και κάποια καλά παιχνίδια στο πρωτάθλημα. Θεώρησα ότι ήταν καλύτερο να βλέπω τα παιχνίδια από την τηλεόραση, παρά να αρρωσταίνω, βλέποντας τον στον πάγκο της ομάδας. Μάλλον σοφή επιλογή, γιατί αποδείχθηκε ότι σε κάθε αγώνα της ομάδας τα επεισόδια έδιναν και έπαιρναν, με "original" τακτική, με βασικό στόχο πάντα τον προπονητή της ΑΕΚ. Θυμίζω ότι κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του πέρασε μαρτυρικές ημέρες και νύχτες (αποστολή σφαιρών στο σπίτι του, προπηλακισμοί σε μαγαζιά τις βραδινές ώρες κλπ). Μέχρι που το ποτήρι ξεχείλησε και τελικά ξαναέφυγε από την ομάδα με όλα αυτά που τράβηξε (η αλήθεια είναι ότι και πάρα πολύ έμεινε...).

Η τρίτη επιστροφή του μάλλον έδεινε επιβεβλημένη, καθώς η ομάδα μας τραβούσε ένα "γολγοθά" και τελικά αποδείχθηκε ότι μόνο η παρουσία του θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα. Αυτό βέβαια θεώρησα ότι είναι και η κατάντια της ομάδας, ότι περιμένει δηλαδή από ένα και μόνο πρόσωπο σε ολόκληρο τον πλανήτη να τη βάλει στο σωστό δρόμο. Οι περισσότεροι φίλαθλοι της ομάδας είδαν μάλλον θετικό το γεγονός της επιστροφής. Άλλοι, όπως εγώ π.χ., κράτησα ουδέτερη στάση. Θεώρησα σωστό να τον κρίνω μόνο ώς προπονητή της ομάδας, όπως και όλους τους προηγούμενους, χωρίς να ασχοληθώ με το πρόσωπο του καθόλου. Το ίδιο σας διαβεβαιώνω ότι έκαναν και πάρα πολλοί άλλοι συναεκτζήδες. Και τέλος υπήρξε και η τρίτη άποψη, η "original" άποψη που ενώ αρχικά έλεγε ότι θα κριθεί όπως όλοι οι προπονητές, με την οποιαδήποτε στραβή περίμεναν όχι να κρίνουν τον προπονητή, αλλά να ξεσπάσουν εναντίον του για όλα τα προηγούμενα.

Το αποκορύφωμα ήταν τα χθεσινά γεγονότα.30-40 "original" μάτσο άντρες, χωρίς να υπάρχει καμιά απολύτως λογική (δεν μπορώ να φανταστώ ότι μια φιλική ήττα από την Καλλιθέα πυροδότησε επεισόδια), στράφηκαν εναντίον του προπονητή της ΑΕΚ, τον ξυλοκόπησαν και έφυγαν, χωρίς να τους πειράξει κανείς. Πολύ άνανδρη στάση, η οποία όμως δεν είναι πρωτόγνωρη για τα συγκεκριμένα άτομα, θυμίζω την επίθεση εναντίον τον Ντέμη στην Κάντζα, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, μόνο που εκεί ο Ντέμης σώθηκε από τους ανθρώπους της NOVA.

Ερώτηση: Υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος που έγινε η επίθεση χθες στον Ντούσαν;
Ερώτηση: Μήπως τα χθεσινά γεγονότα ήταν στημένα, αφού η ομάδα δείχνει να έχει βρει επιτέλους το δρόμο της;
Ερώτηση: Θα πάρει θέση η επίσημη Original21 με τον επικεφαλή της κύριο Χατζηχρήστο;
Ερώτηση: Είναι αυτή η Original21 που ξέρουμε όλα αυτά τα χρόνια; Περάσαμε και εμείς από την Original (Χανιά Club) και σας διαβεβαιώνω ότι αυτό δεν είναι η Original που αγαπήσαμε.

Τελειώνω με μια φράση που άκουσα χθες βράδυ στο ραδιόφωνο από ένα παλικάρι: Αυτό που έγινε χθες δεν είναι ΑΕΚ.

Καληνύχτα βατράχια...