Ας φτιάξει τον δικό του πρίγκηπα

Προχθές το βράδυ, στο ημίχρονο του τελικού του Champions League που σχεδόν πάντα παρακολουθώ με καλή ποδοσφαιρική παρέα, ήρθε η συζήτηση στο θέμα του νέου προπονητή του Παναθηναϊκού.
Αφού σχολιάσαμε τις εξελίξεις στο θέμα Μπάγεβιτς και συμφωνήσαμε πως δεν χρειάζεται να ανοίγουμε τέτοιον πόλεμο σ αυτό το νέο ξεκίνημα της ομάδας, αρχίσαμε να σκεφτόμαστε ποιός θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος προπονητής γιά την ομάδα, όχι μόνο γιά του χρόνου, αλλά με προοπτική πολλών ετών.
Ακούστηκαν διάφορα ονόματα, άλλα λογικά κι άλλα παράλογα, στα περισσότερα είχαμε διαφωνίες μεταξύ μας και τότε ο Γιώργος, παλιός ποδοσφαιριστής, που τόση ώρα παρακολουθούσε χωρίς να μιλάει και απλά χαμογελούσε, πέταξε την βόμβα της βραδιάς.
Είπε ένα όνομα το οποίο κανείς μας δεν είχε σκεφτεί, προκάλεσε μιά έκπληξη και μιά αμηχανία σο άκουσμά του, αλλά μετά από λίγο μας βρήκε όλους σύμφωνους.
Ενας προπονητής νέος, φιλόδοξος, με πάθος γιά την δουλειά του, με αγάπη γιά το ποδόσφαιρο (ψώνιο θα λεγα), αγαπητός σε όλο τον κόσμο, παλιός καλός ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού, ιδανικός στο να αναδείξει πιτσιρικάδες, ιδανικός γιά δίδυμο με βοηθό τον Βαζέχα, όχι βέβαια έμπειρος σε πάγκους μεγάλων ομάδων αλλά με άριστες προοπτικές, που θα "βασανίσει" πολύ το μοντέλο της ομάδας, θα ψάξει τις μεταγραφές του και δεν θα κοιτάξει να κάνει "αρπαχτές", με λίγα λόγια ένας ιδανικός προπονητής γιά τον Παναθηναϊκό της νέας δεκαετίας που οφείλει να μην κοιτάξει μόνο την επόμενη μέρα, αλλά τα επόμενα χρόνια.
Θέλετε να σας πω το όνομά του;

Νίκος Νιόπλιας λέγεται.

Δεν χρειάζεται πολύ σκέψη, απλά λίγη τόλμη παραπάνω.
Και η περίοδος είναι ιδανική.
Σήμερα που όλοι είναι ενωμένοι και δεν θα υπάρξει καμιά "αντιπολίτευση"
Με την στήριξη όλων, ο Νιόπλιας μπορεί να γίνει ο καλύτερος προπονητής γιά τον Παναθηναϊκό και ο καλύτερος Ελληνας προπονητής.
Οσοι τον έχουν ακούσει να μιλάει έστω και μιά φορά γιά ποδόσφαιρο μπορούν να καταλάβουν