Νέοι & Ακόρεστοι

Α ρε άτιμη ελληνική νοοτροπία!
Τη μια μέρα είσαι στα τάρταρα και την άλλη στους αιθέρες.
Η ΑΕΚ, μετά το ντροπιαστικό αποκλεισμό, βρέθηκε στην κόλαση και μετά το ντέρμπυ, στον Παράδεισο.
Δηλαδή μέχρι την 30 Αυγ ήταν για τα μπάζα και από 31 Αυγ σούπερ (όπως λέμε και σούπερ λίγκα…).
Εγώ σαν αεκτζής δεν τρέφω αυταπάτες. Τίποτε δεν είδα από την ΑΕΚ την Κυριακή και ούτε περίμενα βέβαια.
Ήταν μία νίκη που οφείλεται στο χάλι του ΠΑΟ (συνεχιζόμενο τα τελευταία χρόνια) και στο τσαμπουκά των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ.
Από δημιουργικό ποδόσφαιρο βέβαια ούτε λόγος.
Είδαμε έναν Πλιάτσικα σκέτο καμικάζι και τίποτε άλλο, το Μπασινά με σωστά ανασταλτικά πατήματα αλλά βαριά πόδια (στα 33 είναι πια τι περιμένουμε;), το Ρίκκα να προσπαθεί να μιμηθεί τον Πλιάτσικα χωρίς πάντα επιτυχία και το Σκόκο, να συμμετέχει και αυτός στο καταστροφικό παιχνίδι των συμπαικτών του και μόνο σε μία φάση, να αποδεικνύει το λόγο ύπαρξής του στην Ελλάδα. Με αυτό το κέντρο λοιπόν πώς να δημιουργήσεις;
Το ποδόσφαιρο τελικά είναι πολύ άτιμο σπορ. Μπορεί να μην κάνεις τίποτε αλλά να σου κάτσουν 2 φάσεις και να πάρεις το παιχνίδι. Και είναι τόσο άτιμο που στο τέλος μπορεί να βάλεις και άλλα 2 και να διασύρεις τον αντίπαλο (κάτι βέβαια που δεν έγινε προχθές αλλά είχε γίνει πρόπερσι με τους ίδιους αντιπάλους: ΑΕΚ-ΠΑΟ 0-4) .
Τα θετικά για μένα από το παιχνίδι είναι:
η απόφαση του Δώνη να αλλάξει μυαλά. Μόνο έτσι θα πατήσει την αντίπαλη περιοχή η ΑΕΚ, κάτι που δεν πέτυχε σε καμία περίπτωση στα 3 επίσημα φετινά παιχνίδια
το ξεγύμνωμα ποδοσφαιριστών υπερεκτιμημένων (Λαγός, Καφές), που δεδομένης της εμφάνισης του Πλιάτσικα και των 2 νέων προσθηκών, δεν έχουν κανένα μέλλον στην ομάδα κατά τη γνώμη μου, η οποία τυγχάνει να συμπίπτει και με τη γνώμη της κερκίδας.
το φρεσκάρισμα της ομάδας με νέο και ακόρεστο αίμα (Μπλάνκο, Εντίνιο, Σάχα, Κυριάκος, Ρίκκα, Πλιάτσικας, Σκόκο, Παυλής, Πελετιέρι, Τζεμπούρ αντί των υπερήλικων και κορεσμένων που ευτυχώς έφυγαν όλοι…) που προσδίδει αισιοδοξία για το μέλλον.