Σαν Ώριμο Φρούτο...

Πολλοί αεκτζήδες αναρωτιούνται, από πού αντλείται τόση αισιοδοξία από το Δώνη και τη διοίκηση.

Από τις μεταγραφές;

Από τους επόμενους μεταγραφικούς στόχους;

Από την κατάσταση των αντιπάλων;

Από το υπάρχον έμψυχο υλικό;

Από τις πωλήσεις των διαρκείας;

Ο Δώνης, εκτιμώ ότι επαναπαύεται στη μεγάλη διαφορά του μπάτζετ της ΑΕΚ με των άλλων 2, καθώς και της ανοχής που πιστεύει ότι θα έχει από τους φιλάθλους, ως νέος προπονητής της ΑΕΚ. Πιστεύει δηλαδή, ότι ο κόσμος μπορεί να του δώσει πίστωση χρόνου, όπως έδωσε στους Σάντος & Φερέρ.

Αλλά ακόμη και αν δεν την πάρει (την πίστωση χρόνου), θα έχει έτοιμη τη δικαιολογία. "Πώς ήταν δυνατό να παλέψω με τα θηρία;"

Η δε διοίκηση, νομίζει ότι βρίσκεται σε άλλη χώρα (Τσεχία, Κροατία κλπ). Πιστεύει ότι με το Δώνη της έκατσε το λαχείο και καλύπτεται με την περίφημη άποψη ότι τις ομάδες δεν τις χτίζουν τα μπάτζετ. Άποψη όμως, που μπορεί να έχει εφαρμογή στις προαναφερθείσες χώρες, με υποδομές και εμπειρία στην παραγωγή ποδοσφαιριστών, δεν είναι όμως δυνατό να συμβεί ποτέ στη σημερινή Ελλάδα.

Και σε όλα αυτά, ο κόσμος παρακολουθεί παγωμένος τις προσπάθειες προσέγγισης Μπασινά & Βενετίδη, ή το θαύμα με τον Κατσούρ. (το πιο μέτριου στο euro) αλλά ως πότε;

Τελικά, όταν στενέψουν τα χρονικά περιθώρια, θα αποκτηθούν ο νέος Μαντούκα, Σέζαρ, Μανού και θα μας πουν ότι πάνε για πρωτάθλημα.

Η συνέχεια βέβαια, για κάποιον που παρακολουθεί την ΑΕΚ από το 1977, δεν είναι δύσκολο να προβλεφθεί.

7-8.000 διαρκείας και κάθε Κυριακή εμφύλιος, επεισόδια, τιμωρίες κλπ, με τον Τίγρη να μην χρειάζεται, απ ότι φαίνεται, να ενεργοποιηθεί από τώρα για να πείσει κανέναν. Αφού η ΑΕΚ θα πέσει στην αγκαλιά του σαν ώριμο φρούτο.