Βρεττανολαγνεία

Ευτυχώς το ποδόσφαιρο δεν υπέστη άλλη μιά ήττα χθες το βράδυ.
Οι συνεπείς τσουρουκάδες από την Γλασκώβη δεν κατάφεραν να παραμείνουν σωστά...παρκαρισμένοι γιά 90 λεπτά, απογοητεύοντας όλους αυτούς που εκστασιάζονται με ότιδήποτε προέρχεται από το "νησί".
Δεν περίμενα βέβαια ν ακούσω κάτι διαφορετικό απ τους περιγραφείς του χθεσινού τελικού.
Ηταν οι ίδιοι που πριν 3 χρόνια, με την Σεβίλη να προηγείται 4-0 της Μίντλεσμπρο και το ρολόϊ να δείχνει γύρω στο 80΄, περίμεναν να πει την τελευταία του λέξη ο...Μακαρόνε πριν αποδεχθούν και οι ίδιοι την ανωτερότητα της ομάδας της Ανδαλουσίας.
Εχει καταντήσει πιά βαρετό και εκνευριστικό να ανεχόμαστε διαρκώς τη λογική "είναι καλό οτιδήποτε κάνουν οι Βρεττανοί", έτσι χωρίς λόγο ή τεκμηρίωση, μόνο και μόνο επειδή συμπαθούμε κάποια αγγλική ομάδα.
Η ειρωνία προς την Ζενίτ που..."αυτή έχει το πρόβλημα επειδή δεν μπορεί να βάλει γκολ και όχι οι άλλοι που δεν θέλουν να περάσουν τη σέντρα" είναι ενδεικτική του τί εννοούν κάποιοι ποδόσφαιρο.
Βέβαια αυτοί οι κύριοι ξέχασαν να μας πουν τί άλλο θα μπορούσε να κάνει χθες η Ζενίτ γιά να διασπάσει το διπλό, τριπλό και τετραπλό μπλε τείχος που απλωνόταν μπροστά της.
Να σουτάρει, να σεντράρει, να παίξει κάθετα, να αλλάξει πλευρές;
Γιατί όλα τα δοκίμασε...
Και βέβαια γι αυτό δικαιώθηκε.
Ασχετο αν οι κύριοι περιγραφείς πριν το 70' ονειρεύονταν πέναλτυ που θα αναδείκνυαν ήρωα τον Αλεξάντερ...
Είναι κακό να βλέπουμε μ αυτό τον τρόπο το ποδόσφαιρο, με τον φανατισμό και την πίστη ενός μουλά.
Υπήρξαν εποχές που θαύμασα το ποδόσφαιρο της Λίβερπουλ ή της Νότιγχαμ, εποχές που μου άρεσε ο Αγιαξ ή η Ρεάλ Μαδρίτης ή η Μίλαν του ΟΑΚΑ κόντρα στην Μπαρσελόνα.
Ποτέ δεν μου πέρασε απ το μυαλό πως θα πρέπει εξ ορισμού να μ αρέσει κάτι περισσότερο από κάτι άλλο γιατί είμαι ενταγμένος στην λογική μιάς "ποδοσφαιρικής σχολής"
Στο τέλος-τέλος τον φίλαθλο τον ενδιαφέρει να βλέπει καλό ποδόσφαιρο και από την στιγμή που δεν αγωνίζεται η ομάδα του, δεν μπορεί να συμπαθεί κάποιον που δεν επιθυμεί να βάλει γκολ αλλά μόνο να μην δεχτεί "καταστρέφοντας" τις προσπάθειες του αντιπάλου του
Ούτε τον ενδιαφέρει να ειρωνεύεται κάποιον άλλον γιατί απ το πρώτο λεπτό ως το 90προσπαθεί με συνέπεια να βάλει την μπάλα στα δίχτυα.
Αυτός άλλωστε δεν είναι ο σκοπός του παιχνιδιού;