Οι μέρες λιγοστεψανε. Και παλι η εθνική βαδίζει προς το Euro με γκρίνια βασει των αποτελεσματων στα φιλικά. Και την προηγούμενη φορά ρόμπα είχαμε γίνει στα φιλικά αλλα δες τι έγινε στο τέλος... Μακάρι να σταθούν και πάλι αξιοπρεπώς τα παιδια. Για μένα η πρόκριση στους 8 θα θεωρείται πολύ μεγάλη επιτυχία για την Εθνική ομάδα. Φυσικά όσοι δεν μπορέσουν να παρακολουθήσουν από κοντά τους αγώνες της θα καρφωθούμε με την πατροπαράδοτη πίτσα-μπύρα στις τηλεοράσεις , έτσι να ζωντανέψει λίγο και το καλοκαίρι ρε παιδί μου...
Δεν κρύβω ότι δεν ειμαι οπαδος της εθνικής. Τα περί "ηρωϊσμών" και "διαφήμισης της Ελλαδας στο εξωτερικό" παντα με έκαναν να γελάω. Αλλοι ειναι οι ήρωες, και η Ελλαδα χρειάζεται διαφήμιση σε άλλους τομείς, τέχνης και πνεύματος που έχει μείνει χιλιετηρίδες πίσω. Το ποδόσφαιρο είναι απλα ενα παιγνίδι. Κρίμα που δεν το καταλαβαίνουμε αυτό... Και οι ποδοσφαιριστές καλοπληρωμένα παιδάκια.
Οπως και να έχει για να μην αποκλίνω απο το γενικό κλίμα, ας θυμηθούμε τις ... ηρωϊκες στιγμές των...προγόνων μας...
Και να θυμίσω και τις στιγμές που ανακαλύψαμε πως ειναι να εισαι...φίλαθλος. Γιατι η επόμενη παράγραφος μπορούσε να λέγεται "επιστροφή στις ρίζες" (ή στις σπηλιές μας)
Μετά τα ... "ηρωϊκά" θελω να αναφερθώ στους τελικούς του μπάσκετ. Ολα καλά κι όλα ωραία αλλά πειράζει που ξερασα ασύστολα στα ελάχιστα πεντάλεπτα που κατάφερα να δω και στα τέσσερα παιγνίδια; Ο λόγος για όποιον δε κατάλαβε η παρουσία των πράσινων και κόκκινων Μάο Μάο στις εξέδρες... Φτου σας! Δεν επεκτείνομαι γιατι το μπλογκ δεν ειναι δικό μου, αλλά έχω πολλά να πω , και εχω και το μέρος και τον τρόπο να τα πω. Αίσχος.
Ουδεν σχολιον παραπέρα... Καλά να περνάτε.
Δεν κρύβω ότι δεν ειμαι οπαδος της εθνικής. Τα περί "ηρωϊσμών" και "διαφήμισης της Ελλαδας στο εξωτερικό" παντα με έκαναν να γελάω. Αλλοι ειναι οι ήρωες, και η Ελλαδα χρειάζεται διαφήμιση σε άλλους τομείς, τέχνης και πνεύματος που έχει μείνει χιλιετηρίδες πίσω. Το ποδόσφαιρο είναι απλα ενα παιγνίδι. Κρίμα που δεν το καταλαβαίνουμε αυτό... Και οι ποδοσφαιριστές καλοπληρωμένα παιδάκια.
Οπως και να έχει για να μην αποκλίνω απο το γενικό κλίμα, ας θυμηθούμε τις ... ηρωϊκες στιγμές των...προγόνων μας...
Και να θυμίσω και τις στιγμές που ανακαλύψαμε πως ειναι να εισαι...φίλαθλος. Γιατι η επόμενη παράγραφος μπορούσε να λέγεται "επιστροφή στις ρίζες" (ή στις σπηλιές μας)
Μετά τα ... "ηρωϊκά" θελω να αναφερθώ στους τελικούς του μπάσκετ. Ολα καλά κι όλα ωραία αλλά πειράζει που ξερασα ασύστολα στα ελάχιστα πεντάλεπτα που κατάφερα να δω και στα τέσσερα παιγνίδια; Ο λόγος για όποιον δε κατάλαβε η παρουσία των πράσινων και κόκκινων Μάο Μάο στις εξέδρες... Φτου σας! Δεν επεκτείνομαι γιατι το μπλογκ δεν ειναι δικό μου, αλλά έχω πολλά να πω , και εχω και το μέρος και τον τρόπο να τα πω. Αίσχος.
Ουδεν σχολιον παραπέρα... Καλά να περνάτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου