Βαλβέρδε - πιο βαθιά

Ο "φωτεινός παντογνώστης" Αντώνης Καρπετόπουλος στο άρθρο του για τον Βαλβέρδε γράφει μερικά διαφορετικά - θα έλεγα και πιο ενθαρρυντικά - από αυτά που διάβασα τις πρώτες ώρες για τον νέο προπονητή.

Εργατικός, βολικός, χωρίς ψυχώσεις
(το ..κόβω λίγο)

1. Kοιτάζοντας την καριέρα του Ερνέστο Βαλβέρδε, πιστεύω ότι υπάρχουν τεράστιες πιθανότητες ο Σωκράτης Κόκκαλης να τον «ερωτευτεί» (βλέποντας στο πρόσωπό του αυτό που ήταν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς όταν πήγε στον Ολυμπιακό για πρώτη φορά κι αυτό που ο ίδιος θα 'θελε να γίνει ο Τάκης Λεμονής), υπάρχουν όμως και τεράστιες πιθανότητες να τον βαρεθεί γρήγορα (βλέποντας έναν νέο Κάτανετς, δηλαδή κάποιον που πιστεύει ότι οι τίτλοι που δεν έρχονται ως προϊόν δουλειάς δεν σημαίνουν κάτι).
(ορισμός της Πυθίας!!)

2. Το πρώτο καλό του Βαλβέρδε είναι ότι πρόκειται για άνθρωπο που δεν ζητάει πολλά. Δεν πρόκειται να φέρει κανένα τεράστιο τιμ συνεργατών και δεν προκύπτει από κάπου ότι θα έχει υπερβολικές απαιτήσεις σε ό,τι αφορά τη μεταγραφική ενίσχυση της ομάδας. Αυτό το τελευταίο νομίζω ότι άρεσε και στον Ιλια Ιβιτς, ... ο Βαλβέρδε και στην Μπιλμπάο και στην Εσπανιόλ περισσότερο ανέδειξε παίκτες που βρήκε, παρά απαίτησε μεγάλες ενισχύσεις. Την πρώτη σεζόν του στην Εσπανιόλ έδιωξε τον Ντομί και πήρε όλους κι όλους τέσσερις παίκτες ικανούς για τη βασική ενδεκάδα
Ενα χρόνο αργότερα, πέρυσι το καλοκαίρι, και μολονότι στο ταμείο της Εσπανιόλ υπήρχαν χρήματα μετά την πορεία της ομάδας προς τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, στον Βαλβέρδε αγόρασαν μόνο ..δύο. Ολες οι άλλες προσθήκες που έγιναν τη διετία του στην ομάδα, είχαν να κάνουν με προωθήσεις παικτών από τη δεύτερη ομάδα της Εσπανιόλ.
(μοιάζει μεταξύ Σόλιντ και Λεμονή)

3. Η Εσπανιόλ έπαιξε στη διετία του Βαλβέρδε στρωτό ποδόσφαιρο – ούτε ιδιαιτέρως θεαματικά, αλλά ούτε και παθιασμένα. Πρόπερσι στην πορεία της στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ έπαιζε αρκετά «κουμπωμένα» ειδικά στα εκτός έδρας παιγνίδια της. Το 4-3-2-1 του Βαλβέρδε δεν μοιάζει καθόλου με το 4-5-1 του Λεμονή, το σύστημα που έφερε τις καλές εμφανίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ, όμως η νοοτροπία των δύο ομάδων δεν είναι πολύ διαφορετική: και οι δύο περίμεναν, πρέσαραν κι έπαιζαν στην κόντρα.
(το σύστημα είναι περίπου ότι παίζει ο γαύρος από εποχή Σόλιντ)

4. Παίκτες: Κερδισμένοι από την παρουσία του λογικά θα είναι ο Μπελούτσι, ο Νούνιες, ο Λεντέσμα, ο Πατσατζόγλου, ο Στολτίδης. Προβληματάκια προβλέπω για τον «Τζόλε», (αλλά όχι στην αρχή), ίσως για τον Λούα Λούα (αν μείνει) και ίσως και για τους κεντρικούς αμυντικούς: στην Εσπανιόλ είχε άλλου τύπου στόπερ.
(δηλαδή, ο Άντζας δε του κάνει;)

5. Ο Βαλβέρδε –και κάπου εδώ αρχίζουν τα κακά νέα– έχει τη φήμη μάστορα, που όμως όταν βλέπει ότι η ομάδα του δεν τον ακούει την αφήνει στο έλεος του Θεού: φέτος η Εσπανιόλ έκανε έναν καταστροφικό δεύτερο γύρο, πληρώνοντας τις διαφορές του κόουτς με κάποιες βεντέτες, όπως ο Ντε λα Πένια και ο Ταμούδο. Η εντύπωση όλων είναι ότι ο κόουτς άφησε την ομάδα να παρακμάσει, για να τη χτίσει από την αρχή: δύσκολα πράγματα στην Εσπανιόλ, ανεπίτρεπτα στον Ολυμπιακό.
(ο Βαλβέρδε θα ανανεώσει κι άλλο την ομάδα; θα αφήνει έξω το Τζόλε;)

6. Πριν κάνει πολύ του κεφαλιού του, καλό είναι να κάνει αρχικά ό,τι θέλει ο πρόεδρος. Για τα υπόλοιπα έχουμε καιρό, αν όχι και πάρα πολύ…
(ο πλερών έχει πάντα δίκιο)

7. Σημειώνω ότι το πιο σημαντικό που θέλω να αναδείξω από το άρθρο είναι ότι ο ομάδα του Βαλβέρδε έπαιξε σχετικά σφιχτά πίσω.
Κι όχι το ακόλουθο ρεζουμε που "πέρασε" αρχικά
Ο Ερνέστο Βαλβέρδε ή αλλιώς «Txingurri» (μυρμήγκι), όπως τον αποκαλούν φίλοι και γνωστοί, λόγω της εργατικότητάς του, είναι λάτρης του επιθετικού ποδοσφαίρου και από τους προπονητές, που θέλουν παίκτες που να ξέρουν μπάλα, ανεξάρτητα από τη θέση που αγωνίζονται.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_sport_1_29/05/2008_271722

Χωρίς άμυνα είσαι πάντοτε για 4 γκολ στο επόμενο CL!!!