Η Ζενιτ και η Ρέιντζερς περασαν στον τελικό του Κυπελλου ΟΥΕΦΑ. Ενος "υποβαθμισμενου" απο εμας τους Έλληνες θεσμου (λες και εχουμε πήξει στις διακρίσεις σε αυτο το Θεσμο...). Και ενταξει η Ρέϊντζερς επωφελήθηκε του "πεθαμένου" εδώ και καιρό Κριστιάν Βιέρι (και δε μιλαω μονο για το χαμένο πέναλτι, αφού απώλεσε και άλλες ευκαιρίες που θα έδιναν την πρόκριση στην ομάδα του), αλλα η Ζενιτ ήταν πραγματικά εντυπωσιακή. Δείχνοντας οτι μια ομάδα η οποία δημιουργείται με πολλά λεφτά, πρέπει να αποβάλλει και την όποια πίεση ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ για να τα καταφέρει. Και τα καταφερε μια χαρα. Διέλυσε τους υπερόπτες Γερμανους της Μπάγιερν (θα το "κουβαλανε" σίγουρα πολύ καιρο οι Γερμανοί αυτό, περισσότερο και απο το θρυλικό 1-2 απο τη Μάντσεστερ) και ειναι στον τελικό και μαλιστα με τη σφραγίδα του φαβορί για πολλούς.
Απο την άλλη η Ρέιντζερς... Μια ομάδα που δεν θα πρέπει να την υποτιμάμε γιατι εχει δείξει φέτος οτι ειναι ειδική στο να "καταστρέφει" την κάθε ομορφια που υπάρχει στο άθλημα αλλα παρ' ολα αυτά να ... περνάει. Για μενα, σε αντιθεση με πολλους που δεν "γουσταρουνε" ειναι ενας ελκυστικος τελικος...
Αντιθέτως ως γενικά "μη λατρης" του αγγλικου ποδοσφαίρου δύσκολα θα χαραμίσω ώρα περισσότερη του εικοσάλεπτου αν οι λατρευτοί μας εγγλέζοι αρχίσουν να βιάζουν τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ...
Αυτα. Και ο λογος που δεν γραφω και δυσκολα θα κατσω να γραψω καποιο αρθρο για την Ελληνικη πραγματικοτητα δεν ειναι αλλος παρα ο κλασσικος. Δε γουσταρω καυγάδες στην ηλικία μου και εχω φαει ήδη αρκετούς στη μάπα για ποδοσφαιρικά θέματα με Έλληνες "ειδήμονες" που επειδη καποτε κάθησαν ή γράφτηκαν κάπου ξαφνικά τα έμαθαν όλα. Και φυσικά δε γουστάρω με τίποτα τον τροπο με τον οποίο γίνεται η αθλητική αντιπαράθεση εν Ελλάδι.
Σημερα επαιζε η ΑΕΚ με τον Ολυμπιακο για τα προημιτελικα του μπάσκετ. Καλα μπασκετικος δεν υπήρξα ποτέ μου αλλα μη εχοντας τι να κανω (ο μονος τροπος να δω μπασκετ) εκατσα να δω... Και μου εμεινε μια εικονα και μονο. Η εικονα ενος ανθρώπου 50 χρονων να φωναζει προς τον Γιαννάκη "αλήτη". Εκλεισα την τηλεοραση και πηγα να κανω κατι πιο εποικοδομητικό όπως να χέσω πχ.
Και για να εξηγούμαι. Το ίδιο ακριβως λεω οταν ενας καφρος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ χρωματος αντιδρά έτσι απέναντι σε ενα , εν ολίγοις "εθνικό σύμβολο" του αθλητισμού μας.
Την καλησπέρα μου και τις καθυστερημένες ευχές μου σε όλους.
Απο την άλλη η Ρέιντζερς... Μια ομάδα που δεν θα πρέπει να την υποτιμάμε γιατι εχει δείξει φέτος οτι ειναι ειδική στο να "καταστρέφει" την κάθε ομορφια που υπάρχει στο άθλημα αλλα παρ' ολα αυτά να ... περνάει. Για μενα, σε αντιθεση με πολλους που δεν "γουσταρουνε" ειναι ενας ελκυστικος τελικος...
Αντιθέτως ως γενικά "μη λατρης" του αγγλικου ποδοσφαίρου δύσκολα θα χαραμίσω ώρα περισσότερη του εικοσάλεπτου αν οι λατρευτοί μας εγγλέζοι αρχίσουν να βιάζουν τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ...
Αυτα. Και ο λογος που δεν γραφω και δυσκολα θα κατσω να γραψω καποιο αρθρο για την Ελληνικη πραγματικοτητα δεν ειναι αλλος παρα ο κλασσικος. Δε γουσταρω καυγάδες στην ηλικία μου και εχω φαει ήδη αρκετούς στη μάπα για ποδοσφαιρικά θέματα με Έλληνες "ειδήμονες" που επειδη καποτε κάθησαν ή γράφτηκαν κάπου ξαφνικά τα έμαθαν όλα. Και φυσικά δε γουστάρω με τίποτα τον τροπο με τον οποίο γίνεται η αθλητική αντιπαράθεση εν Ελλάδι.
Σημερα επαιζε η ΑΕΚ με τον Ολυμπιακο για τα προημιτελικα του μπάσκετ. Καλα μπασκετικος δεν υπήρξα ποτέ μου αλλα μη εχοντας τι να κανω (ο μονος τροπος να δω μπασκετ) εκατσα να δω... Και μου εμεινε μια εικονα και μονο. Η εικονα ενος ανθρώπου 50 χρονων να φωναζει προς τον Γιαννάκη "αλήτη". Εκλεισα την τηλεοραση και πηγα να κανω κατι πιο εποικοδομητικό όπως να χέσω πχ.
Και για να εξηγούμαι. Το ίδιο ακριβως λεω οταν ενας καφρος ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ χρωματος αντιδρά έτσι απέναντι σε ενα , εν ολίγοις "εθνικό σύμβολο" του αθλητισμού μας.
Την καλησπέρα μου και τις καθυστερημένες ευχές μου σε όλους.
3 σχόλια:
στα σχόλια του αμέσως προηγούμενου post έγραψα αντίστοιχες σκέψεις για την Ευρώπη και το ΟΥΕΦΑ
εντάξει, έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη η διάκριση στο CL
στο ΟΥΕΦΑ όμως;
δυστυχώς, η παλαιά αλήθεια που έδειξε πρώτος ο ΠΑΟ στα '80s, ότι στην Ευρώπη δείχνεις τα ..μπαλάκια σου, δεν την ενστερνίζονται οι εγχώριοι ιθύνοντες...
ούτε η επιτυχία του Ρεχάγκελ τους έβαλε να σκεφτούν παραπάνω...
Για μενα μια επιτυχια στο ΟΥΕΦΑ πρεπει να γινει ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ για τις ελληνικες ομαδες οπως λες. Δυστυχώς μας θαμπωνουνε ολους τα μεγαλεια του Τ.Λ. μη βλεποντας οτι ΔΕ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΕΙ εκει περα... Τελος παντων, μαγαζια των προεδρων ειναι οι ομαδες και προφανως αυτοι αποφασιζουνε...
Δημοσίευση σχολίου