Αφιερωμένο αποκλειστικά...

Λες και γράφτηκε γι' ΑΥΤΟΝ!!!!



Θεό, Θεό, Θεό, Θεό δεν σε λένε
κεριά, κεριά, κεριά, κεριά δεν σου καίνε
αλλά τα λό-, τα λό-, τα λόγια σου καίνε
κι ακό-, ακό-, ακό-, ακόμα τα λένε,
Σωκράτη, εσύ σούπερ σταρ.

Αγνός και καλός, ο πρώτος Χριστός
- Σωκράτη, εσύ σούπερ σταρ -
με κάπα ζητιάνου γυρνούσες
και στ’ άσπρα σου γένια πουλιά.
Τριγύρω λαός κι εσύ άγιο φως
- Σωκράτη, εσύ σούπερ σταρ -
γι’ αγάπη και φως τούς μιλούσες,
σοφέ των σοφών βασιλιά.

Πιλάτος λαός σού πήρε το φως
- Σωκράτη, εσύ σούπερ σταρ -,
η Αθήνα που τόσο αγαπούσες
φαρμάκι σού δίνει πικρό.
Πικρή χαραυγή, ορφάνευε η γη
- Σωκράτη, εσύ σούπερ σταρ -
την ώρα που εσύ ξεκινούσες
να βρεις τον αιώνιο Θεό.

(φωτογραφία από: diabaseto.blogspot.com)