επιστροφή στις νίκες;;;

Η νίκη επί του ΗΡΑΚΛΗ μπορεί να αποτελέσει μία νέα αρχή , όπως πιστεύουν οι αισιόδοξοι; η δική μου απάντηση είναι φυσικά όχι. Ήταν ολοφάνερες και χθες οι αδυναμίες της ομάδας:

Μέτριος τερματοφύλακας, ανύπαρκτα μπακ, γερασμένος και αργοκίνητος κορμός (Δέλλας-Αρουαμπαρένα-Ζήκος-Ρίμπο-Λύμπε), μέτρια εξτρέμ και φυσικά ένας άπειρος προπονητής. Και μέσα σε όλα αυτά, τίθεται και ζήτημα φυσικής κατάστασης! Τελικά αναρωτιέμαι, ποια ήταν η προσφορά του Φερέρ στα 2 χρόνια και ποια η προσφορά της διοίκησης στα 4 χρόνια. Πέραν της οικονομικής εξυγίανσης, δυστυχώς καμία. Πέρασαν 4 χρόνια και η ομάδα βρίσκεται στην ίδια ακριβώς αγωνιστική κατάσταση, χωρίς καμία εξέλιξη, κάποιο κορμό νέων παικτών που να δίνουν ελπίδες για το μέλλον.

Αυτό που πρέπει να κοιτάξει η διοίκηση πλέον - εφόσον είναι διατεθειμένη να μείνει - είναι το αύριο, γιατί η φετινή χρονιά έχει τελειώσει για την ΑΕΚ, παρά το γεγονός ότι φέτος ήταν η καλύτερη ευκαιρία να το σηκώσει. Τόσο κακούς ΟΣΦΠ και ΠΑΟ θα ξαναβρούμε άραγε;

Η συνταγή βέβαια γνωστή. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αναλύσεις:

• Πρόσληψη προπονητή κατάλληλου και όχι μεγάλου (η διαφορά σημαντική για τα ελληνικά δεδομένα- αλήθεια ο Κάμπος πώς σας φαίνεται;)
• Πρόσληψη τεχνικού διευθυντή επειγόντως (με τον Ίβιτς θα έρχονταν ποτέ παίκτες όπως οι Ασκάρατε, Άλβες στη θέση των Μόρα, Τσιρίλο, αγορά το Γενάρη 2 επιθετικών αντί κεντρ. αμυντικών, μπακ και αμυντ. χαφ που κραύγαζε η έλλειψή τους;)
• Μεταγραφές ποδοσφαιριστών σε καλή ηλικία, πρωταγωνιστών στις ομάδες τους (όχι απαραίτητα μεγάλες) και επί το πλείστον Έλληνες.