Τουμπάραμε...

Έχεις να πάρεις πέναλτυ απο τις 26 Μαρτίου του 2006. Έχεις παίξει πενήντα παιχνίδια εντωμεταξύ. Χάνεις μέσα στην Τούμπα από μία Ξάνθη που έκανε δύο επικίνδυνες κατεβασιές και έβαλε την μπάλα στο πλέχτο στην μία. Είναι το 55' και κερδίζεις -επιτέλους- πέναλτι και η άλλη ομάδα μένει με 10. Και εσύ τι κάνεις? Χάνεις το πέναλτι όπως όλες τι ευκαιρίες πριν από αυτό..Πίκρα. Τούμπαρες μαζί με το αήττητο της έδρας...

Και είχε αρχίσει τόσο καλά ο αγώνας. Μπροστά σε 20.000 κόσμο ο Λάκης έχασε το πρώτο τετ α τετ μόλις στο 7. Στο 10' όμως η Ξάνθη ξεδίπλωσε την πρώτη της επικίνδυνη επίθεση όταν ο Αλβα βγήκε μόνος απέναντι απο τον Φερναντέζ αλλά σουταρέ άουτ. Στο 30' εκπληκτικό σούτ του Μπαλάφα έβγαλε ο τερματοφύλακας της Ξανθης από το παραθυράκι της εστίας! Και στο 35 και εκεί που ο ΠΑΟΚ πίεζε ο Ρατζίνσκι σε μια πολύ γρήγορη αντεπίθεση έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Απο εκεί και έπειτα ο αγώνας ήταν ενάς επιθετικός μονόλογος για τον ΠΑΟΚ που έχασε πάρα πολλές ευκαιρίες για να ισοφαρίσει με το χαμένο πέναλτι να είναι η μεγαλύτερη.

Η γνώμη μου πάντως είναι ότι πέρα από την όποια ατυχία που είχαμε, ο αγώνας χάθηκε καθαρά μέσα στο γήπεδο, τόσο από τους παίκτες όσο και απο τον Σάντος. Η Ξάνθη ήταν καλύτερα διαβασμένη και ήξερε τι ήθελε. Εμείς χάσαμε πολύ εύκολα την αυτοσυγκέντρωση μας. Συν τοις άλλοις εκ των υστέρων αποδεικνύετε ότι ήταν λάθος η χρησιμοποίηση του Λάκη στα δεξιά - φυσική θέση του ΓΧ- αντί της χρησιμοποίησης του Κωνσταντινίδη στα αριστερά και του Γεωργιάδη στα δεξιά. Πάντως ο μόνος που διακρίθηκε από την ομάδα μου ο Κνολ.

Ελπίζω την επόμενη Κυριακή στο Καυταντζόγλειο να πάρουμε εύκολα ή δύσκολα την νίκη όπως και στον πρώτο γύρο! Ο Ηρακλής πάντως δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος αφού πλέον το φάσμα του υποβιβασμού είναι εμφανές γιαυτόν...