Στην κόψη του ξυραφιού

Το σημερινό ματς μεταξύ Πανιωνίου και Παναθηναϊκού στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης ήταν ο ορισμός της ρώσικης ρουλέτας. Ένα ματς το οποίο από το πρώτο μέχρι το τελευταίο του λεπτό, κυλούσε πάνω στην κόψη του ξυραφιού για τους παίκτες του Παναθηναϊκού. Γιατί, αν υπήρχε και άλλη βαθμολογική απώλεια, ο ΠΑΟ θα έβγαινε από νωρίς εκτός της διεκδίκησης του Πρωταθλήματος, που αποτελεί τον κυριότερο φετινό του στόχο.

Το ματς δεν ξεκίνησε με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις. Ο Σπυρόπουλος βρισκόταν εκτός λόγω του γνωστού όρου του συμβολαίου του που του απαγορεύει να παίζει εναντίον του Πανιώνιου για ένα ορισμένο αριθμό αναμετρήσεων και την θέση του κάλυψε ο Bryce Moon. Από εκείνη την πλευρά, ο Εστογιάνοφ τα πήγε πολύ καλά και δημιούργησε την πρώτη φάση στο 7΄ με σέντρα όμως την κεφαλιά του Χούτου απέκρουσε ο Γκαλίνοβιτς που επανήλθε στην αρχική ενδεκάδα. Σταδιακά οι πράσινοι ανέβασαν στροφές και κατόρθωσαν να πετύχουν πρώτοι γκολ με τον Γκάμπριελ στο 22΄ λεπτό με ωραίο σουτ.

Η φάση όμως που παρολίγον να καθόριζε το παιχνίδι, δεν ανήκει ούτε στον Πανιώνιο ούτε στους φιλοξενούμενους αλλά στον διαιτητή Ζωγράφο και τις ζωγραφιές του. Στο 65΄, σε ένα μαρκάρισμα του Moon πάνω στον Σκούφαλη που για μένα δεν είναι καν φάουλ, ο Ζωγράφος έδειξε την δεύτερη κίτρινη στο Νοτιοαφρικανό και άφησε τον ΠΑΟ με 10 παίκτες. Στην εξέλιξη της φάσης, ο Ρεκόμπα σέντραρε και αφού επικράτησε το γνωστό πανδαιμόνιο στην άμυνα του ΠΑΟ, ο Κουμουρτζί έκανε από κοντά το 1-1.

Από κει και πέρα το ματς πήγαινε στην κόψη του ξυραφιού. Ο Τεν Κάτε αντικατέστησε τον Νίνη με τον Σιόντη και τον Καραγκούνη με τον Γκούμα και με διάφορες αλχημείες προσπάθησε να βγάλει την ομάδα μπροστά. Μπορεί για την δικιά μας ποδοσφαιρική πραγματικότητα, αυτές οι αλλαγές να μοιάζουν εξωγήινες, όλα όμως κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και το αποτέλεσμα λέει πως η αλλαγή του Τεν Κάτε, ο Γιάννης Γκούμας, κατόρθωσε με κεφαλιά στο 84΄ να σκοράρει και να χαρίσει στον Παναθηναϊκό μια τεράστια νίκη.

Μια νίκη σημαντική, όχι μόνο από βαθμολογικής πλευράς αφού αν έχανε σήμερα ο ΠΑΟ θα έχανε και το Πρωτάθλημα, αλλά και από ψυχολογικής πλευράς αφού τόνωσε την αυτοπεποίθηση των παικτών βγάζοντας τους από μια σειρά ανεπιτυχών αποτελεσμάτων.

Τα δύο ματς που ακολουθούν είναι τα σημαντικότερα της χρονιάς: με την Werder την Τρίτη για το CL και με τον Ολυμπιακό την άλλη Κυριακή στο ΟΑΚΑ. Όσοι περισσότεροι μπορούμε στην Βρέμη, και την άλλη Κυριακή απαραίτητο sold out.

ΥΓ: 5-1 η Werder την Χέρτα Βερολίνου,2-3 η Ίντερ μέσα στην έδρα της Ρετζίνζα(το τρίτο γκολ ο Κόρντομπα στο 91΄).

ΥΓ2: Μπράβο στον κόσμο του Πανιωνίου για την μαζική προσέλευση στο γήπεδο. Είναι όμορφη η εικόνα του γεμάτου γηπέδου. Όσο για τους πέντε-δέκα ανεγκέφαλους που πετούσαν αντικείμενα στο κόρνερ, στο χέρι μας είναι να τους αποβάλλουμε από τους γηπεδικού χώρους.

Πράσινο ναυάγιο στην Βαρκελώνη

Δεν μας πάει καθόλου αυτή η βδομάδα εμάς τους Παναθηναϊκούς. Μετά την συντριβή του ποδοσφαιρικού τμήματος από τον Εργοτέλη μέσα στην Αθήνα, σήμερα σειρά είχε το μπασκετικό τμήμα το οποίο γνώρισε μια από τις μεγαλύτερες ήττες του την τελευταία τετραετία- αν όχι την μεγαλύτερη- μέσα στην Βαρκελώνη από την τοπική ομάδα με 90-66.

Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε κατώτερος των περιστάσεων και ηττήθηκε δίκαια από τους Καταλανούς. Στο πρώτο ημίχρονο, η αμυντική λειτουργία των πρασίνων ήταν τραγική γεγονός που φαίνεται από το γεγονός πως δεχτήκαμε 50 πόντους μέσα σε δυο περιόδους. Αλλά και στην επίθεση υπήρχε πρόβλημα, αφού ο μόνος τρόπος για να σκοράρουμε ήταν να ακουμπήσουμε την μπάλα στην ρακέτα και τον Πέκοβιτς. Ο Μαυροβούνιος πέτυχε στο πρώτο ημίχρονο 12 πόντους από τους 15 ΄συνολικά στο παιχνίδι αλλά φορτώθηκε γρήγορα με φαουλ και αυτό μας στοίχισε επιθετικά.

Ο Παναθηναϊκός ποτέ δεν διεκδίκησε την νίκη. Ο επαναπατρισμένος Ναβάρο πέτυχε 21 πόντους με 6/9 δίποντα ενώ ο Ιλιάσοβα εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως ο Πέκοβιτς βρισκόταν εκτός αγώνα λόγω φάουλ και φόρτωσε το πράσινο καλάθι με 14 πόντους. Για τον Παναθηναϊκό, πέρα από τον Πέκοβιτς που ήταν σχετικά καλός, όλοι οι άλλοι κινήθηκαν σε πολύ ρηχά νερά. Ο Περπέρογλου έμεινε στο 0 ενώ ο Νίκολας σε 30 λεπτά συμμετοχής πέτυχε μόλις 4 πόντους με 0/3 δίποντα και 1/3 τρίποντα.

Συνοψίζοντας, ο Παναθηναϊκός απέναντι στον πρώτο σοβαρό αντίπαλο που βρήκε μπροστά του γνώρισε την συντριβή. Βέβαια, το αποτέλεσμα δεν λέει τίποτα αφού με το νέο σύστημα της Euroleague, η θέση που θα πάρει ο ΠΑΟ στον όμιλο δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Σημασία έχει να σταθούμε στην εμφάνιση της ομάδας, στην επιθετική δυστοκία και την αμυντική αδράνεια ειδικά στο α΄ ημίχρονο. Ήταν μια κακή εμφάνιση και ευτυχώς που συνέβη τώρα που είναι νωρίς ακόμα και ο Ομπράντοβιτς με το έμπειρο επιτελείο του έχουν ακόμα χρόνο μπροστά τους για να βρουν τα λάθη και να τα διορθώσουν. Ελπίζουμε αυτή η εμφάνιση να είναι μια κακή παρένθεση, γιατί με τέτοιες εμφανίσεις δεν έχουμε καμία τύχη στην Euroleague.

Αναλυτικά τα στατιστικά του αγώνα εδώ.

ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ "ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ" ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ...

Λίγες ώρες πριν γίνει ο αγώνας του Διαγόρα με τον Ολυμπιακό, η αστυνομία της Ρόδου έβρισκε νεκρό τον ποδοσφαιριστή των γηπεδούχων, Γιάννη Κοσκινιάτη, στον λόφο Προφήτης Ηλίας του χωριού Κοσκινού! Ο 25χρονος μέσος του Διαγόρα, που είχε ψυχολογικά προβλήματα, αυτοκτόνησε πέφτοντας από ένα λόφο με το μηχανάκι του!

Η είδηση κρατήθηκε μυστική από τους παίκτες και την τεχνική ηγεσία του Διαγόρα, ώστε να μην κλονιστούν ψυχολογικά! Ωστόσο στη διάρκεια του ημιχρόνου η είδηση κυκλοφόρησε ανάμεσα στους θεατές, που άρχιζαν να φωνάζουν ρυθμικά "Μπόσκι, Μπόσκι", που ήταν το χαϊδευτικό του!
Ηλθε και η συσκότιση, με αποτέλεσμα να το μάθουν οι παίκτες και να μείνουν άναυδοι. Αλλοι έπεσαν κάτω, άλλοι θρηνούσαν και η κατάταση ήταν μέσα στο σκοτάδι ήταν απερίγραπτη! Ο Παύλος Δερμιτζάκης τους μάζεψε και τους ζήτησε στο υπόλοιπο του αγώνα να παίξουν στη μνήμη του συμπαίκτη τους!

Ο Γιάννης Κοσκινιάτης είχε μείνει εκτός αποστολής για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και ο Παύλος Δερμιτζάκης του ζήτησε να πάει στο ξενοδοχείο όπου είχε καταλύσει η αποστολή και να είναι παρών στο γεύμα. Αυτός έφυγε από το σπίτι του στις 10 το πρωί και δεν επέστρεψε ποτέ.

Κάτι τέτοιο δεν έγινε, καθώς ο Κοσκινιάτης έφυγε για το χωριό Κοσκινού. Ανέβηκε στην κορυφή του λόφου Προφήτης Ηλίας με το μηχανάκι του και έπεσε στο κενό!

Ο Γιάννης, όπως έγινε γνωστό, είχε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα, που από τη στιγμή που αφαίρεσε ένα κινέζικο τατουάζ από το χέρι του, έγιναν πιο έντονα. Το τατουάζ συμβόλιζε "την αγάπη, την ειρήνη και την οικογένεια". Εφτασε να λέει ότι βλέπει φαντάσματα, και υποστήριζε στους συμπαίκτες του ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί.
Δύο μέρες νωρίτερα είχε αφήσει επιστολή στον πατέρα του, που έλεγε ότι δεν ήθελε να ζει, και έφυγε. Αλλά ο πατέρας του τον βρήκε στην περιοχή Καβουράκια και τον έπεισε να γυρίσει στο σπίτι.

Ο Κοσκινιάτης είχε ξεκινήσει βασικός την περασμένη σεζόν, αλλά τραυματίστηκε στο πόδι τον Νοέμβριο στο παιχνίδι με τον Αστέρα Ρεθύμνου. Υποβλήθηκε σε εγχείρηση και επέστρεψε την άνοιξη για να παίξει σε παιχνίδια αλλαγή. Φέτος δεν είχε αγωνιστεί καθόλου από την αρχή της σεζόν.

Ο Γιάννης Κοσκινιάτης γεννήθηκε στη Ρόδο στις 29 Αυγούστου 1983 και με τον Διαγόρα πανηγύρισε άνοδο από το Περιφερειακό πρωτάθλημα στην Γ' Εθνική και από αυτή στην Β' το περασμένο καλοκαίρι. Στην Γ' Εθνική αγωνίστηκε σε 61 παιχνίδια και πέτυχε τέσσερα γκολ.
Το πρώτο του γκολ στην Γ' Εθνική το πέτυχε σαν χθες, στις 29 Οκτωβρίου 2006, στο παιχνίδι Κορωπί - Διαγόρας!


Η ενημέρωση από την ΠΑΕ

Ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της ΠΑΕ Διαγόρας, Μανώλης Μπάτης ενημέρωσε για το δυσάρεστο συμβάν στη συνέντευξη τύπου:
"Πριν από δυο μέρες άφησε ένα σημείωμα στην μητέρα του και στον πατέρα του. Ζητούσε συγνώμη γιατί τους είχε απογοητεύσει όλους κι είχε αποφασίσει να δώσει τέρμα στην ζωή του. Σε αναζήτηση που έγινε βρέθηκε στην περιοχή "Καβουράκια" από τον πατέρα του, μίλησε μαζί του, γύρισε στο σπίτι και ηρθε κανονικά στην προπόνηση. Μίλησαν μαζί του και οι προπονητές και η Διοίκηση. Ηθελαν να του πουν πώς πρέπει να είναι δυνατός και το πρόβλημα όλο προέκυπτε, όπως έλεγε ο ίδιος, μετά την αφαίρεση ενός τατουάζ που είχε στο χέρι του, κινέζικο το οποίο ερμηνευόταν ως "ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ, ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ".
Από τότε ο Γιάννης έλεγε και στους συμπαίκτες του ότι δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια. Αυτό ήταν όλο το πρόβλημα! Σήμερα και χθες όμως ήταν με τους συμπαίκτες του για καφέ. Στις 12.30 είχε κληθεί, αν και δεν θα ήταν στην διάθεση του προπονητή του λόγω τραυματισμού, να είναι στο φαγητό. Από τις 10 το πρωί που έφυγε από το σπίτι αγνοήθηκε η τύχη του. Με την σέντρα του παιχνιδιού πληροφορηθήκαμε το γεγονός, προσπαθήσαμε να το κρατήσουμε μακριά από τους παίκτες αλλά στην διακοπή έγινε γνωστό γι αυτό ξέσπασαν και σε λυγμούς οι ποδοσφαιριστές. Ορκίσθηκαν να παίξουν στην συνέχεια για τον "Μπόσκι" όπως ήταν γνωστός σε όλους. Ο Γιάννης Κοσκινιάτης αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον λόφο του Προφήτη Ηλία Κοσκινού με το μηχανάκι του. Θα τον αγαπάμε και θα τον σκεφτόμαστε πάντα. Ηταν από τα αγαπημένα μας παιδιά".

Πένθος στην ΠΑΕ

Σε έκτακτη συνεδρίαση συνήλθε αργά το απόγευμα της Τετάρτης το διοικητικό συμβούλιο της ΠΑΕ Διαγόρας, αμέσως μετά την αναγγελία του άδικου χαμού του ποδοσφαιριστή της ομάδας, Γιάννη Κοσκινάτη. Οι αποφάσεις που έλαβε είναι οι ακόλουθες:
1. Να παραστεί σύσσωμο στην νεκρώσιμη ακολουθία.
2. Να εκφραστούν συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.
3. Να κατατεθεί στεφάνι στην μνήμη του.
4. Να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή στον προσεχή αγώνα της ομάδας και να αγωνισθούν οι συμπαίκτες του με μαύρο περιβραχιόνιο.
5. Να αποσυρθεί από τις εμφανίσεις της ομάδας ο αριθμός της φανέλας του.
(29/10 19:44)

Πέρα απ τα τετριμένα θέλω να καταδικάσω το απαράδεκτο εξώφυλλο της Α(θ)λητικής Μακεδονίας Θράκης, η οποία στην απέλπιδα προσπάθεια της να πουλήσει εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο....
ΑΙΣΧΟΣ ΚΥΡΙΟΙ!!!

ΗΓΕΤΗΣ:ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΜΠΝΕΕΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΑΕΚ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΗΓΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΒΑΠΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΑΙΣΤΟΡΟΒΙΤΣ ΤΟΝ ΜΠΑΣΙΝΑ ΤΟΝ ΣΚΟΚΟ
ΚΥΡΙΟΙ ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΠΑΡΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΧΑΜΠΑΡΙ ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΣΥΓΧΩΡΟΧΑΡΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ .Η ΑΕΚ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΟΥΤΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΞΕΦΤΙΛΑ.
ΕΙΧΑ ΩΣ ΗΓΕΤΗ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ΤΟΝ ΣΑΒΕΦΣΚΙ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΥΡΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΙΚΤΑΡΑΔΕΣ ΔΕΝ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΕΦΗΜΕΡΗ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΠΑΙΖΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΗΝ ΑΕΚ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ .ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝ ΗΓΕΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ .Ο ΑΕΚΤΖΗΣ ΘΕΛΕΙ ΕΚΠΟΡΘΗΤΕΣ ΟΧΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ .ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΔΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ .
ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΛΛΑ Η ΑΕΚ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΤΟΙΟ ΑΙΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ .
ΒΛΕΠΩ ΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΡΩΞΕΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ.

Ο Μαραντόνα στον πάγκο της Εθνικής Αργεντινής

Στο πλευρό του, ως σύμβουλο, ο Ντιεγκίτο θα έχει τον Κάρλο Μπιλάρδο, με τον οποίο ως προπονητή είχε κατακτήσει το Μουντιάλ του 1986 στο Μεξικό, ενώ ο Σέρτζιο Γκοϊκοτσέα θα είναι ο τεχνικός των τερματοφυλάκων και οι Χοσέ Λουίς Μπράουν, Ζούλιο Ολαρτικοετσέα και Σέρχιο Μπατίστα θα είναι οι τρεις βοηθοί του.

http://www.naftemporiki.gr/news/static/08/10/29/1583323.htm

Δε νομίζω ότι μπορούν να πάνε πολύ χειρότερα από ότι τα προηγούμενα χρόνια...

"Δυστυχώς Αποτύχαμε"

Μετά τα τελευταία ατυχή αποτελέσματα για την ΑΕΚ, είναι μία καλή ευκαιρία πιστεύω, να κάνω έναν απολογισμό για την 5ετία Ντέμη. Η αναδρομή που ακολουθεί, είναι πραγματικά μακροσκελής και θα κουράσει τους μη αεκτζήδες, αλλά τη θεώρησα σκόπιμη γα την καλύτερη τεκμηρίωση των απόψεών μου.

Ξεκινώντας λοιπόν την 1η σαιζόν, το 2004, με την αβεβαιότητα για το αύριο της ΑΕΚ να πλανάται και με τις πενιχρές οικονομικές δυνατότητες, ο Ντέμης έκανε απελπισμένες κινήσεις, με σκοπό την αξιοπρεπή συμμετοχή της ομάδας και γνωρίζοντας ότι θα είχε την υποστήριξη του κόσμου, όποια κι αν ήταν η βαθμολογική συγκομιδή.
Έφερε το Σάντος, ο οποίος στους 2 υπάρχοντες σταρ της ομάδας, Λύμπε και Κατσούρ, πρόσθεσε άλλους 2 σπουδαίους – αλλά δανεικούς - ποδοσφαιριστές, Ασουνσάο και Μπρ. Άλβες, με αποτέλεσμα να παρουσιάσει μία αξιοπρεπή ομάδα, συμπληρωμένη κατά τα υπόλοιπα 7/11 με πολύ μέτριους (Κόντης, Τζιωτζτόπουλος, Σοάρες, Ρούσεφ, Πέτκοφ, Χιώτης, Κρασσάς, Σολάκης, Καπάνταης και ο παππούς Κωστένογλου), τους οποίους συμπλήρωσε με τους Χριστουγεννιάτικους Σέζαρ, Μάλμπασα και Ίβιτς.
Οι κινήσεις αυτές, δεδομένης της κατάστασης της ομάδας, ήταν μελετημένες και ορθολογικές (η ομάδα καλύφθηκε σε όλες τις θέσεις) και πάνω από όλα οικονομικές, με αποτέλεσμα να κυνηγήσει το πρωτάθλημα μέχρι την προτελευταία αγωνιστική. Με Γιδόπουλο ή Μελισσανίδη, πιθανώς και να το έπαιρνε, αλλά τότε για τους αεκτζήδες, ο Ντέμης ήταν ο Θεός τους.
Και ενώ ο κόσμος πίστεψε ότι η ομάδα είχε βρει το δρόμο της, οι κινήσεις της 2ης χρονιάς, χαρακτηρίζονται από έλλειψη προγραμματισμού και περίσσιας επιπολαιότητας.
Αφήνει τους 2 δοκιμασμένους και άκρως επιτυχημένους πορτογάλους να φύγουν, αντί να δώσει στη Μπενφίκα τα λεφτά που ζητούσε (δεν πρέπει να ήταν πάνω από 3-4 εκατομμ.) ή τον Κατσούρ τον οποίο επιθυμούσε διακαώς. Φέρνει αποτυχημένους από άλλες ομάδες (Σαπάνης, Λάκης), συνταγή που ακολούθησε και τα επόμενα χρόνια χωρίς καμία επιτυχία, ασήμαντους από το εξωτερικό (Τσάνκο, Βιελνίσκι) λόγω πενιχρού μπάτζετ και χάρη σε έναν δαιμόνιο τεχνικό διευθυντή, που είχε στην ομάδα εκείνη την εποχή, τον Ίβιτς, έρχονται τζάμπα στην κυριολεξία, 2 Ιταλοί (Σορεντίνο, Τσιρίλο), που έμελλε να προσδώσουν στην ομάδα λίγη ποιότητα από αυτήν που χρειαζόταν μετά την πρώτη χρονιά. Ως εκ τούτου, η ομάδα έμεινε πάλι στους 4 ποιοτικούς (Λύμπε, Κατσούρ, Ιταλοί), χωρίς να κάνει κανένα βήμα εμπρός. Αποτέλεσμα, η κακή πορεία στην Ευρώπη, η δεύτερη θέση στην Ελλάδα ελλείψει τρίτου και το χειρότερο από όλα, το μέτριο ποδόσφαιρο!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, έρχεται και η σύγκρουση με τους οργανωμένους, τόσο για το γηπεδικό, όσο και για τις συλλήψεις, γεγονός που είχε αρνητικές επιπτώσεις στην ομάδα. Και ενώ είχε δίκιο και στις 2 περιπτώσεις, δυστυχώς δεν κατάφερε να το αποδείξει, αφενός γιατί δεν βρήκε ποτέ ουσιαστική λύση για το νέο γήπεδο και αφετέρου, διότι παραήταν ρομαντικός για να πιστέψει ότι στον πόλεμο ενάντια στους χούλιγκανς θα έβρισκε συμπαράσταση από τις άλλες ΠΑΕ.
Εκτιμώντας ότι το μέτριο ποδόσφαιρο οφείλονταν στον Σάντος, ο Ντέμης αποφασίζει την 3η του χρονιά να κάνει, κατά τη γνώμη του, την κίνηση ματ. Να φέρει τον προφέσορα Φερέρ από την Ισπανία.
Οι κινήσεις όμως, παρά την παρουσία ακόμη του Ίβιτς στην ομάδα, δεν ήταν πάλι οι ενδεδειγμένες, κυρίως λόγω του πενιχρού μπάτζετ. Πωλείται ο Κατσούρ (αντί να δοθεί την προηγούμενη χρονιά με αντάλλαγμα τους Άλβες, Ασουνσάο) και με τα χρήματα αυτά πήρε το Λαγό, που έμελλε να γίνει το παλτό της δεκαετίας! Φέρνει τον παλαιάς κοπής μπαλαντέρ Τόζερ, τους ήδη αποτυχημένους Ντελίμπασιτς, Μαντούκα, τον άσημο Παουτάσο, το φέρελπι εκ της άσημης ποδοσφαιρικά Φινλανδίας Χετεμάϊ και ως αντικαταστάτη του Κατσούρ… το Ζήκο στη δύση της καριέρας του! Τα Χριστούγεννα, για να συμπληρώσει το καρέ, φέρνει και τους αποτυχημένους από τον ΟΣΦΠ Καφέ και Παππά.
Τελικά τερματίζει πάλι δεύτερος ελλείψει τρίτου, με αξιοπρεπή ομολογουμένως πορεία στην Ευρώπη, αλλά χωρίς να ξεφύγει πάλι από την αγωνιστική μετριότητα.
Την επόμενη χρονιά (4η), πέφτοντας στην παγίδα της αξιοπρεπούς – κατά τη γνώμη του - περσινής χρονιάς, βιάζεται να προσφέρει ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο στο Φερέρ, για να μην τον χάσει. Έτσι ο προφέσορας, γνωρίζοντας την τυφλή εμπιστοσύνη που του είχαν άπαντες (περιλαμβανομένου και του κόσμου είναι αλήθεια) και αντιλαμβανόμενος σε τι τριτοκοσμικό πρωτάθλημα βρισκόταν (που το ενίσχυαν οι προπονητικές εγκαταστάσεις της ομάδας), πήρε το παιχνίδι πάνω του, κάνοντας τη μία βλακεία μετά την άλλη, αποδεικνύοντας τελικά ποιος πραγματικά ήταν!
Κατά αρχάς, πείθει το Ντέμη να διώξει τον Ίβιτς, ο οποίος προφανώς τον είχε πάρει χαμπάρι (άλλωστε όπως αποδείχθηκε, ήταν ο μοναδικός στην ομάδα σχετικός με το άθλημα επί εποχής Ντέμη μέχρι και σήμερα!) και διαφωνούσε ανοιχτά μαζί του. Φέρνει τον Ενσαλίβα ως το νέο Ζήκο, διώχνει τους αξιόπιστους Τσιρίλο, Μόρα για να φέρει τον άσημο αδελφό Άλβες και τον ανύπαρκτο Ασκάρατε. Απαγορεύει στο Ντέμη να πουλήσει το Λύμπε έναντι μεγάλου ποσού, φέρνει τον τελειωμένο Αρουαμπαρένα και το Ράμος ως το δεξί μπακ που έψαχνε η ομάδα από την εποχή του Μπορμπόκη! Επιπλέον, για να καλύψει τις τρύπες από τις αποδεσμεύσεις, φέρνει ό,τι σκουπίδι υπήρχε στην Ιβηρική (Μανού, Μορέτο κλπ). Συναινεί στο άνοιγμα του μπάτζετ για την έλευση του Ρίμπο, εμφανίζοντας μία ομάδα γερασμένη, αργή και χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον. Την τελευταία στιγμή, φέρνει και το Μπλάνκο ως έσχατη λύση!
Εμφανίστηκε λοιπόν μία ΑΕΚ μέτρια (αν και κέρδισε - μάλλον τυχαία – τα πρώτα παιχνίδια), η οποία μέρα με την ημέρα χειροτέρευε, από το αλλοπρόσαλλο κωουτσάρισμα και συμπεριφορά του προπονητή της. Αποτέλεσμα, να έρθουν τα πρώτα στραπάτσα σε Ελλάδα και Ευρώπη, με το Φερέρ να βρίσκεται στην κυριολεξία στον κόσμο του και το Ντέμη να αποδέχεται, έστω και αργά, το μεγαλύτερο λάθος του, που εμπιστεύτηκε αυτόν τον άνθρωπο.
Μετά το Φερέρ, η ομάδα έκανε ένα πολύ καλό ντεμαράζ τερματίζοντας πρώτη, διότι πολύ απλά ο Κωστένογλου έκανε κάποια αυτονόητα που όλος ο κόσμος έβλεπε (πάντα ο κόσμος βλέπει πράγματα που δεν μπορούν να δουν οι προπονητές και η δαιμονοποίηση των προπονητών της κερκίδας για μένα είναι λανθασμένη) εκτός από τον αλαζόνα Ισπανό (μονιμοποίηση Μπλάνκο, Γεωργέα, Μάχο, αποπομπή Ράμος, Αρουαμπαρένα, Μορέτο κλπ). Οι χειρισμοί του Ντέμη στα πλέυ οφ που ακολούθησαν, στιγμάτισαν αδιαμφισβήτητα τη μέχρι τότε θητεία του.
Την 5η σαιζόν, ο Ντέμης αποφασίζει να εμπιστευτεί την ομάδα σε έναν νέο Έλληνα προπονητή, με ανύπαρκτες όμως εμπειρίες σε επίπεδο πρωταθλητισμού. Ένα προπονητή μάλλον υπερεκτιμημένο από τα ΜΜΕ, αφού και στην ΑΕΛ υπήρξαν εποχές που κυνηγήθηκε από τους οπαδούς, ενώ την τελευταία χρονιά, με αξιοπρεπές μπάτζετ, σοβαρή διοίκηση και με μέτριους αντιπάλους, κατάφερε να μην μπει ούτε στα πλέυ οφ! Οι μεταγραφικές κινήσεις, αν και είχε όλο το χρόνο δικό του (αφού είχε συμφωνήσει πριν το τέλος της προηγούμενης σαιζόν) για να τις προγραμματίσει, χαρακτηρίζονται από επιπολαιότητα και πολύ κακή εκτίμηση τόσο του ήδη υπάρχοντος, όσο και του νεοφερμένου έμψυχου δυναμικού.
Από πού να αρχίσεις; Από την εκτίμηση ότι οι Ράμος, Λαγός, Χετεμάϊ και Αρουαμπαρένα θα του ήταν χρήσιμοι; Από το γεγονός ότι αντιλήφθηκε την ανυπαρξία μόνο του τελευταίου ετεροχρονισμένα και τον αντικατέστησε με πανάκριβο ποδοσφαιριστή των ίδιων ακριβώς χαρακτηριστικών (Χουανφράν); Από την εκτίμηση ότι η ομάδα δεν χρειαζόταν άλλο μπακ; Από την εκτίμηση ότι με τους Ρίκα, Πλιάτσικα και Καφέ δεν χρειαζόταν άλλο αμυντικό χαφ; (τον Ενσαλίβα τον είχε ήδη καταδικάσει, ενώ τους Πελετιέρι, Μπασινά τους πήρε τελευταία στιγμή με τα λεφτά του Παπασταθόπουλου, ο οποίος όπως φάνηκε τελικά πωλήθηκε πολύ αργά). Από την εκτίμηση ότι με τους Λαγό, Χετεμάϊ, Μπέρνς και τον τραυματία Μαντούκα, είχαν καλυφθεί οι θέσεις των επιθετικών χαφ; Από την εκτίμηση ότι ο Σκόκο είναι χαφ; Από την εκτίμηση ότι ο Τζεμπούρ θα αντικαθιστούσε το Ρίμπο; Είναι αλήθεια βέβαια ότι η διοίκηση, ακόμη και τούτη τη χρονιά και παρά τα καλά έσοδα από τις πωλήσεις ποδοσφαιριστών, τις αποδεσμεύσεις ακριβών συμβολαίων, αλλά και τα διαρκείας, δεν έριξε το ρευστό που πιθανώς να ήθελε αρχικά το επιτελείο του Δώνη για να κάνει το σχεδιασμό του και όταν αποφάσισε να το ρίξει, ήταν πολύ αργά, με αποτέλεσμα να γίνουν βιαστικές κινήσεις σε θέσεις που δεν πονούσε η ομάδα.
Αποτέλεσμα, η ομάδα να εισέλθει στο πρωτάθλημα χωρίς αξιόπιστα μπακ, χωρίς αξιόπιστα αμυντικά χαφ, με ανύπαρκτα επιθετικά χαφ και 4 πρωτοκλασάτους επιθετικούς. Τα αποτελέσματα γνωστά. Η ομάδα να αποκλειστεί αμέσως από την Ευρώπη από ασθενέστερο αντίπαλο, να έχει μείνει πολύ πίσω στη βαθμολογία από τόσο νωρίς και το χειρότερο, να εξακολουθεί να μην παίζει μπάλα.

Το συμπέρασμα από τα παραπάνω φυσικά αυτονόητο. Ο Ντέμης, μετά την 1η του χρονιά, δεν κατάφερε σε καμία από τις επόμενες να δημιουργήσει αξιόλογη ομάδα ικανή τα διεκδικήσει τον τίτλο. Εν κατακλείδι απέτυχε. Απέτυχε οικτρά γιατί:
1. Δεν εκτίμησε σωστά τις ικανότητες των προπονητών που εμπιστεύτηκε τις τύχες της ομάδας.
2. Ακολούθησε μία τέτοια φιλοσοφία σχετικά με το μπάτζετ (ξοδεύουμε μόνο όσα εισπράττουμε), που μπορεί να βόλεψε τους χρηματοδότες, αλλά σε καμία περίπτωση την ομάδα. Δεν θυμάμαι να κέρδισε ποτέ ομάδα τίτλο μόνο χάρη στα έσοδά της. Άλλωστε, πώς ήταν δυνατό να περιμένει 35.000 διαρκείας χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα; Προφανώς, δεν εκτίμησε ότι τα διαρκείας αυτά θα μπορούσαν να έρθουν (ο κόσμος το απέδειξε), μόνο μετά από τίτλο και ουσιαστικές μεταγραφές.
3. Δεν αντέδρασε στη φυγή του Ήλια Ίβιτς, οι επιλογές του οποίου είχαν βοηθήσει την ομάδα μέχρι τότε και σίγουρα δεν θα επέτρεπαν τα τραγελαφικά της 2ης χρονιάς Φερέρ και της φετινής.
4. Προέβη σε πωλήσεις αστεριών της ομάδας σε λανθασμένες χρονικές στιγμές. (Κατσούρ, Λύμπε και Παπασταθ.) και με μικρότερα ωφέλη από αυτά που θα μπορούσε να αποκομίσει.
5. Επένδυσε σε περισσότερους από αυτούς που μπορεί να αντέξει μία σύγχρονη ομάδα, γερασμένους ποδοσφαιριστές.
6. Βασίστηκε σε αποτυχημένους ποδοσφαιριστές που είχαν εκδιωχθεί από ισοδύναμες ομάδες και πρωταθλήματα (ΟΣΦΠ, Μενφίκα κλπ).
7. Βασίστηκε σε δανεικούς ποδοσφαιριστές, γεγονός που δεν επέτρεψε τη δημιουργία προοπτικών και μείωσε το προφίλ της ομάδας.
8. Δεν κατάφερε ποτέ να αποβάλει την ιδιότητα του ποδοσφαιριστή, γεγονός που είχε επιπτώσεις στις ισορροπίες της ομάδας (οι παίκτες άνω των 32 δεν πρέπει να τον είδαν ποτέ ως πραγματικό πρόεδρο).
9. Δεν χειρίστηκε ορθά το ζήτημα των οργανωμένων, με αποτέλεσμα το βαρύ κλίμα στα ματς, τις τιμωρίες και φυσικά τη μείωση των εσόδων.
10. Δεν κατάφερε να βρει τη λύση στο γηπεδικό και κατά συνέπεια να αποκλείσει τις αντίθετες απόψεις.
11. Δεν κατάφερε να βρει τη λύση, μέχρι σήμερα, ούτε στο προπονητικό, αν και πιο εύκολη περίπτωση από το γηπεδικό και ενώ όπως φάνηκε, υφίσταται χρηματοδότης από το 2004.

Δυστυχώς αποτύχαμε απομένει πλέον να ομολογήσει και να ακολουθήσει το γιωργάκη στα «ένδοξα» έδρανα του Ελληνικού Κοινοβουλίου!
Όσο για μας τους οπαδούς, σίγουρα θα τον θυμόμαστε μόνο ως τον ποδοσφαιριστή σύμβολο και ως τον άνθρωπο που έσωσε την ομάδα από τη χρεοκοπία.

Μακεδονικός - ΠΑΟΚ 1-2: Κακός ΠΑΟΚ, άνετη πρόκριση

Μακεδονικός - ΠΑΟΚ 1-2 για το κύπελλο Ελλάδος 2008-09

Με πολλές αλλαγές στην αρχική ενδεκάδα ξεκίνησε ο ΠΑΟΚ σήμερα τον αγώνα κυπέλλου κόντρα στον Μακεδονικό. Ο Σάντος θέλησε να ξεκουράσει πολλούς παίκτες και ευτυχώς δεν το πλήρωσε.

Και λέω ευτυχώς γιατί ειδικά στο πρώτο μέρος ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ κακός και προσωπικά μου ξύπνησε μνήμες από τον περσινό εφιάλτη...

Στο δεύτερο μέρος δείξαμε τη δέουσα σοβαρότητα, κάναμε κάποιες ευκαιρίες χωρίς να τις μετουσιώσουμε σε γκολ, δεν απειληθήκαμε στο ελάχιστο και πήραμε τελικά μια μάλλον άνετη πρόκριση, αλλά σίγουρα παίζοντας μέτρια προς κακή μπάλα.

Από τις αλλαγές που έκανε ο Σάντος μου άρεσε ο Γεωργίου (όσο έπαιξε, γιατί αντικαταστάθηκε λόγω τραυματισμού) κι ο Ηλιάδης. Ο Γλύκος ήταν εκεί τις ελάχιστες φορές που χρειάστηκε, αλλά πρέπει να δουλέψει στις εξόδους του. Μπιζέρα και Μάρκος πελάγωσαν λίγο στο πρώτο μέρος (στο δεύτερο είχαν καλύτερη συννενόηση), ο Μπαλάφας κινήθηκε σε ρηχά νερά στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ενώ με απογοήτευσε οικτρά ο Αθανασιάδης. Από την εμφάνιση του Αραμπατζή έμεινα ικανοποιημένος, ελπίζω ότι θα βρει σιγά-σιγά τα πατήματά του και θα δούμε τον παλιό καλό Αραμπατζή.

Από όλη την ομάδα ξεχωρίζω τον Μπακαγιόκο. (Ξέρω, ξανακάνω κωλοτούμπα για τον παίκτη...) Ο οποίος για δεύτερο συνεχόμενο αγώνα ξεκίνησε βασικός, έβαλε τα δυο γκολ της ομάδας μας, ήταν πολύ κινητικός και αποτέλεσε μια μόνιμη απειλή για τον Μακεδονικό. Φαίνεται ότι σαν βασικός ο Μπακαγιόκο βρίσκει το ρυθμό του αγώνα σε αντίθεση με το όταν μπαίνει σαν αλλαγή που είναι εκτός κλίματος.

Δεν αξίζει να αναφερθούμε παραπάνω στον αγώνα. Πήραμε αυτό που θέλαμε, έστω και με κακή εμφάνιση και περιμένουμε τώρα τον επόμενο αντίπαλο στο κύπελλο.

Επόμενος αγώνας την Κυριακή 02/11/2008 κόντρα στον Ηρακλή για το πρωτάθλημα. Ελπίζω επιτέλους να σπάσει η παράδοση που μας θέλει να μην κερδίζουμε στο Καυταντζόγλειο τα τελευταία 10 χρόνια.

MAKEΔΟΝΙΚΟΣ - ΠΑΟΚ

Ο ΠΑΟΚ κόντρα στον Μακεδονικό στο γήπεδο της Ευκαρπείας, μπροστά σε περίπου 4.000 οπαδούς του και με αρκετές αλλαγές στη σύνθεσή του κατάφερε να πάρει την πρόκριση για την επόμενη φάση του Κυπέλλου χάρη σε δύο γκολ του Μπακαγιόκο.

Πολλά ατομικά λάθη και κακές επιλογές από τους παίχτες, οι οποίοι έδειχναν να τα έχουν χαμένα σε πολλές περιπτώσεις παρά το ότι έπαιζαν με μία ομάδα Γ’ Εθνικής...

Προσωπική κριτική για τους παίκτες:


Γλύκος: Τρέμω μόνο με την σκέψη οτί υπάρχει περίπτωση να παίξει βασικός με την γριά. Η εμφανισή του ήταν ερασιτεχνική και σε καμία περίπτωση δεύτερου τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ. Απορώ πως ήταν βασικός (και ξεχώριζε μάλιστα) στον Ολυμπιακό Βόλου...

Αραμπατζής: Προσπαθεί να βρει τα πατήματα του μετά από τον σοβαρό τραυματισμό του. Δεν είναι ακόμη έτοιμος και θέλει αρκετή δουλειά για να επανακάμψει.

Μπιζέρα: Μέτριος αρκετά επιρρεπής στα λάθη. Δείχνει ότι θέλει ακόμα δουλειά, γιατί μπάλα ξέρει σίγουρα...

Μάρκος Αντόνιο: Μέτριος και αυτός. Μακράν το χειρότερό του παιχνίδι φέτος. Αρκετά αβίαστα λάθη που ευτυχώς δε κόστισαν.

Σνάουτσνερ: Καλός, παρά την αλλαγή πλευράς και δίκαι βασικός έως τώρα

Ηλιάδης: Ανύπαρκτος σε σημείο να ξεχνάς ότι βρίσκεται στην ενδεκάδα. Δεν φάνηκε σε κανένα σημείο του αγώνα και φυσικά δικαίωσε τον Σαντος που πολλές φορές δεν τον βάζει ούτε κανστην 18αδα.

Μπαλάφας: Ο γνωστός Μπαλάφας...χωρίς περαιτέρω σχόλια...

Γεωργίου: Αρκετά καλή εμφάνιση. Σε μερικά σημεία του αγώνα έδειξε οτί έχει ταλέντο και με ακόμη πιο σκληρή δουλειά μπορεί να διεκδικησεί και θέση βασικού. Στα αρνητικά του ότι δε συνδυάστηκε αρκετά με τον Σνάουτσερ. Κρίμα που τραυματίστηκε

Λάκης: Ο γνωστός Λάκης. Όχι κακός, αλλά ούτε και καλός. Εκνευριστικά αργός μερικές φορές

Μπακαγιόκο: Παθιασμένος από την αρχή μέχρι το τέλος. Πιστεύω οτί δεν έχει την υπομονή στα ντέρμπυ λόγω άγχους αλλά στα υπόλοιπα παιχνίδια κάνει την δουλειά του και με το παραπάνω. Τρία γκολ σε δύο συνεχόμενα παιχνίδια, ιδανικά για να ανεβάσουν τη ψυχολογία του

Αθανασιάδης: Θέλει πολύ δουλειά ακόμα. Έδειξε κάποια καλά στοιχεία, αλλά γενικά κινήθηκε σε ρηχά νερά.

Σε γενικές γραμμές, στο σημερινό ματς φάνηκε η έλλειψη πάγκου και δικαιώθηκε απόλυτα ο Σάντος για τη μη χρησιμοποίηση κάποιων παικτών...

Παίκτες - ήρωες του ‘40

To Paokmania.gr με την ευκαιρία του εορτασμού της ιστορικής επετείου της 28^ης Οκτωβρίου ανοίγει τον φάκελο: «Παίκτες του ΠΑΟΚ που πέσανε υπέρ πατρίδος στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του ΄40»

Προσπαθούμε να ρίξουμε φως και να γνωρίσουμε όσα πιο πολλά στοιχεία μπορούμε από τη ζωή των ηρωικών αυτών μορφών που φόρεσαν την ιστορική φανέλα της ομάδας μας και θυσίασαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση της πατρίδας. Ήταν Παοκτσήδες που έτρεξαν στο πεδίο της μάχης όταν τους κάλεσε το ιερό καθήκον, αλλά δεν γύρισαν από το μέτωπο ποτέ ...

Ασφαλώς για τους περισσότερους από εσάς αυτά που θα διαβάστε πιο κάτω είναι πρωτάκουστα και θα σας εκπλήξουν, όπως άλλωστε εξέπληξαν και εμένα όταν έκανα την σχετική έρευνα πριν από καιρό. Είναι καλό όμως η ανάμνηση αυτών των ανθρώπων να μείνει ζωντανή στην Παοκτσήδικη οικογένεια και να αποκτήσουν μια καλύτερη θέση στις συνειδήσεις μας.

Αρχίζουμε λοιπόν αυτό το flash back σε εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια κάνοντας αναφορά στον Γ. Βατίκη. Υπήρξε βασικός αμυντικός της ομάδας με 49 παρουσίες από το 1935. Τότε δεν υπήρχε ακόμα εθνικό πρωτάθλημα και ο αριθμός των 49 συμμετοχών δεν είναι μικρός. Υπηρέτησε σαν λοχαγός στον ελληνικό στρατό, σκοτώθηκε στην Αλβανία στους πρώτους μόλις μήνες του πολέμου .

Σωτηριάδης Νίκος, τερματοφύλακας της ομάδας. Υπηρετούσε σαν λοχίας στο 50ο σύνταγμα πεζικού, γαζώθηκε στο στήθος από σφαίρες πολυβόλου, στην προσπάθεια κατάληψης υψώματος στην Κλεισούρα στις 28/1/1941 . Ο Σωτηριάδης ήταν ο πρώτος ουσιαστικά παίκτης του ΠΑΟΚ που φόρεσε την φανέλα με το εθνόσημο στο στήθος, μιας και είχε καθίσει κάτω από τα δοκάρια της εθνικής στις 20/2/1938 στον αγώνα με την Παλαιστίνη (1-0) στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.

Το αίμα τους για την πατρίδα έδωσαν λίγο μετά την κατοχή ο Γκοτζαμάνης και ο Πανίδης οι οποίοι σκοτώθηκαν στο βουνό Πάικο το έτος 1947.

Ο Θρασύβουλος Πανίδης μάλιστα ήταν μόνιμος αρχηγός και ο πιο παλιός παίκτης μιας και αγωνιζόταν στο σύλλογο από το 1930. Είχε 122 επίσημες συμμετοχές και ήταν όλα αυτά τα χρόνια η ψυχή της ομάδας. Ήταν χαρισματικός αρχηγός της ομάδας, η ψυχή της. Υπηρέτησε την πατρίδα με το βαθμό του υπολοχαγού στον ελληνικό στρατό και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη, πράγμα σπανιότατο για εκείνη την εποχή.

Οι απώλειες αυτές είχαν άμεσο αντίκτυπο στην μεταπολεμική πορεία της ομάδας που κινήθηκε σε χαμηλές πτήσεις, μιας και το κενό των ποδοσφαιριστών που χάθηκαν δεν ήταν καθόλου εύκολο να αναπληρωθεί.

Όσο για την πιο ρετρό ενδεκάδα των Πρωταθλητών Θεσσαλονίκης 1936-1937:

Από αριστερά όρθιοι: Κυρ. Μποστατζόγλου, Απ. Κοντόπουλος, Αρ. Ιωαννίδης, Κ. Καλογιάννης, Π. Βαφειάδης. Καθιστοί: Πανίδης, Αναστασιάδης, Ν. Σωτηριάδης (τερματοφύλακας), Κοσμίδης, Μοσχίδης, Βασιλειάδης

Η ομάδα του 1939:

Από αριστερά όρθιοι: Γεωργίου, Κρήτας, Βατίκης, Μποστατζόγλου, Ιωαννίδης, Πανίδης, Σωτηριάδης, Π. Κοντόπουλος (έφορος), Μάλτας (ταμίας). Καθιστοί: Σεραφείδης, Απ. Κοντόπουλος, Αρβανίτης, Καλογιάννης

Σχετικά με την κατάσταση που επικρατούσε στα χρόνια της κατοχής στον ΠΑΟΚ, ξέρουμε πως γινόταν προσπάθεια να διασφαλιστούν κυρίως τα πράγματα του συλλόγου. Ο μισός ιματισμός ήταν στα χέρια των Ναζί και των Βουλγάρων και ο άλλος μισός στο σπίτι του φροντιστή Νικηφόρου Τσαρπανά και στη συνέχεια στην ΥΦΑΝΕΤ (1942 -1944).

Όσο για αθλητικές δραστηριότητες…. ήταν κάτι σπάνιο. Σε μια αυτές ενδεικτικά αναφέρουμε ένα φιλικό παιχνίδι με τον Ηρακλή στο οποίο μάλιστα ο ΠΑΟΚ προηγούνταν αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί τη νίκη , γιατί δεκάδες Γερμανών μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο και διέκοψαν το παιχνίδι!!!

Το φωτογραφικό υλικό αλλά και κάποια από τα στοιχεία που αναγράφονται πιο πάνω, πάρθηκαν από το βιβλίο του Μιλτ. Κανώτα « 80 χρόνια – αυτός είναι ο ΠΑΟΚ», καθώς επίσης και από διάφορους δικτυακούς ιστότοπους.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: paokmania.gr

Υ.Γ. :
Στον άνθρωπο που άλλαξε ξανά τον Π.Α.Ο.Κ. προς το καλύτερο και με την απόλυτη στήριξη του κόσμου δίνει ξανά λίγη από την χαμένη αίγλη του παρελθόντος και οδηγεί την ομάδα μας σε ασφαλή μονοπάτια, αναφέρουμε ένα λιτό αλλά περιεκτικό ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΘΟΔΩΡΕ και ο Θεός να σ έχει πάντα καλά εσένα και την οικογενειά σου με υγεία και την ΠΑΟΚΑΡΑ μας πάντοτε με επιτυχίες !!!

ΠΑΟΚ - Λεβαδειακός 3-1: Χαλαρά

ΠΑΟΚ - Λεβαδειακός 3-1 για την 7η αγωνιστική της Σούπερ Λιγκ 2008-09

Άνετη και χαλαρή νίκη πέτυχε η ομάδα μας το Σάββατο, αποδίδοντας κατά διαστήματα πολύ όμορφο και στρωτό ποδόσφαιρο. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είδαμε τον καλύτερο φετινό ΠΑΟΚ, καλύτερο κι από αυτόν της πρεμιέρας κόντρα στον ΟΦΗ.

Το παιχνίδι δεν αντέχει ιδιαίτερης κριτικής, καθώς ήμασταν πολύ ανώτεροι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Σε αυτό έπαιξε ίσως και ρόλο το γεγονός ότι το ματς είχε λήξει ουσιαστικά από το 19' οπότε προηγούμασταν ήδη με 2-0.

Λίγα σκόρπια σχόλια θα κάνω, καθώς γενικά δεν έχει πολλά να πούμε για το παιχνίδι.

- Θα κάνω κωλοτούμπα για τον Μπακαγιόκο! Όταν πήρα πρέφα ότι ξεκινάει ενδεκάδα, τραβούσα τα μαλλιά μου. Αλλά ο παίκτης μας διέψευσε! Ήταν πολύ καλός, πίεσε ψηλά την άμυνα του Λεβαδειακού, συνεργάστηκε πολύ καλά με τον Μουσλίμοβιτς τον οποίο στήριξε ουσιαστικά σε όλο τον αγώνα και πέτυχε και το 2-0. Μπράβο!

- Εκφράζω την απορία μου γιατί ο Σάντος άφησε εκτός αποστολής τον Γεωργίου, την στιγμή μάλιστα κατά την οποία δεν έχουμε ουσιαστικά αριστερό χαφ. Ο Σβούρας είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ο Βιερίνια ακόμα με γύψο κι ο Σάντος αφήνει το μικρό σπίτι του...

- Διαστημικός και πάλι ο Μουσλίμοβιτς. Το παιδί "το 'χει" το τόπι, πως να το κάνουμε. Θα προτιμούσα μετά το 3-0 και το δεύτερο προσωπικό του γκολ να τον δω να ξεκουράζεται και να πάρει ο Αθανασιάδης χρόνο συμμετοχής, αλλά ο Σάντος είχε άλλη άποψη.

- Γενικά οι αλλαγές του Σάντος στο 87' μου άφησαν μια πικρή γεύση. Κοροϊδία και για τους παίκτες και για μας.

- Για πρώτη φορά μπορώ να πω ότι έμεινα ικανοποιημένος με την απόδοση του Ίβιτς. Ο οποίος έπαιξε ανασταλτικό χαφ δίπλα στον πολύ καλό και πάλι Βερόν, πιο πίσω απ' ότι παίζει τις άλλες φορές (στη θέση του έπαιξε ο Μπακαγιόκο, αν και ίσως πιο μπροστά) και ήταν πιο ουσιαστικός από κάθε άλλη φορά.

- Η άμυνα γρανίτης και πάλι. Όχι ότι περίμενα να έχει προβλήματα με το Λεβαδειακό, αλλά λέμε τώρα. Ευτυχώς που δεν πληρώσαμε την απίστευτη κουνελιά του Χαλκιά.

Και επειδή όπως είπαμε τα πολλά λόγια για το ματς περιττεύουν, στο β' μέρος ασχοληθήκαμε και με ένα νεόνυμφο ζευγάρι που μετά την εκκλησία ήρθε στο γήπεδο. "Είναι τρελός - είναι τρελός κι ο γαμπρός!!!" και "Νύφη γερά, γερά, γ@μώ τον Πειραιά!!!" ήταν τα συνθήματα που κυριάρχησαν.

Δείτε το βιντεάκι που τράβηξα με το κινητό μου και το σχετικό ρεπορτάζ του contra.gr. Πάντα γεροί παιδιά, να ζήσετε και να κάνετε γερά και ευτυχισμένα ΠΑΟΚτσάκια!



Επόμενος αγώνας την Τρίτη 28/10/2008 στην Ευκαρπία κόντρα στο Μακεδονικό για το Κύπελλο Ελλάδος, σε ένα παιχνίδι που μόνο η πρόκριση μετράει.

Επόμενος αγώνας για το πρωτάθλημα την Κυριακή 02/11/2008 στις 19.00 κόντρα στον ημιθανή γηραιό, σε ένα παιχνίδι που ελπίζω να σπάσουμε αυτήν την κατάρα των 10 τελευταίων ετών.

Σκόρπια...

• Καλησπέρα σε όλους και χρόνια πολλά στους Δημήτρηδες
• Άγια μέρα σήμερα. Γιόρταζε ο πολιούχος της Σαλονίκης, ο Αη Δημήτρης βοήθειά μας.
• Με την βοήθεια του Αγίου λοιπόν κέρδισαν ο ΠΑΟΚ και ο Άρης.
• Όχι ο Ηρακλής δεν κέρδισε.Αυτός πληρώνει παλιές αμαρτίες....
• Και η Ξάνθη κέρδισε! Αυτή είχε δικό της Παππά.Και ώς γνωστόν όποιος έχει παπά , κερδίζει πάντα. Από κανά παραθαλάσσιο οικόπεδο εώς ποδοσφαιρικό αγώνα...
• Το νέο της ημέρα όμως είναι άλλο...Δεν ευνοήθηκε ο Ολυμπιακός απο την διαιτησία. Το αντίθετο μάλιστα....
• Έτσι είναι κυρ Σωκράτη μας...Δεν την θες την Σούπερ Λίγκα..Θα δεις τι θα πάθεις!
• Τι τρελή...κωλοτούμπα ήταν αυτή κυρ Δώνη μου που έκανε η ομάδα σου στην Φυλής... πουτ&#α την κάναν οι νταβατζήδες του Θρασύβουλα!
• Εεεε....γίνεται να γίνει μια συμφωνία? Τα παιχνίδια του Γηραιού να λήγουν στο 85?
• Ο Νιόνιος ακόμη σκοράρει..Η παρέα του Χούτου πήρε μπροστά!
• Μου αρέσει που όλοι στον ΠΑΟΚ κρατάν χαμηλούς τόνους..Στόχος μας το UEFA..λένε.. Με τους ανάπηρους του Π.Ο.Κ. που μπλέξαμε φέτος τον βλέπω τον συμπολίτη να σηκώνει κούπα και ποιός τους ακούει μετά...
• Εκτός βέβαια και αν βρεθεί κανα καλό παλικάρι και ρίξει καμμιά κλωτσιά τον Μουσλίμοβιτς και τον αφήσει ανάπηρο για κανα εξάμηνο...
• Δεν είναι υπέροχο? Κοντεύουμε να κάνουμε παρέλαση και ακόμη δεν έφυγε κανένας προπονητής! Γίναμε επιτέλους Ευρώπη!!
• Στο παραπάνω σχόλιο δεν συμπεριλαμβάνεται η Skoda Ξάνθη. Αυτή είναι από άλλο ανέκδοτο.
  

ΕΝΑ ΑΚΡΩΣ ΑΣΠΡΟΜΑΥΡΟ ΣΑΒΒΑΤΟ...

Ένα άκρως ασπρόμαυρο Σάββατο πέρασε με ανάμικτα συναισθήματα, μετά την απογοητευτική εμφάνιση και την ήττα κόντρα στον Πανελλήνιο, αλλά και τη νίκη κόντρα στον Λεβαδειακό.

Ο δικέφαλος δε κατάφερε ούτε και χθες να πανηγυρίσει εντός έδρας, καθώς ηττήθηκε από την ομάδα του Κυριακού με 60-74. Οι φιλοξενούμενοι, μάλιστα βρέθηκαν να προηγούνται ακόμα και με 20 πόντους στην τέταρτη περίοδο. Ο ΠΑΟΚ έδειξε ότι είναι ακόμα ανέτοιμος, καθώς και ότι έχει ανάγκη από ενίσχυση σε κάποιες θέσεις.


Το παιχνίδι στο Παλατάκι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον δικέφαλο, ο οποίος βρέθηκε νωρίς μπροστά στο σκορ με 3/3 τρίποντα στις 3 πρώτες επιθέσεις! Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη και η εξαιρετική άμυνα των φιλοξενούμενων σε συνδυασμό με τις λανθασμένες επιθετικές επιλογές των γηπεδούχων έφεραν τον Πανελλήνιο μπροστά στο σκορ στο πρώτο δεκάλεπτο με 23-18.

Στη δεύτερη περίοδο ο δικέφαλος έδειξε κάποια σημάδια βελτίωσης, ο οποίος κατάφερε για κάποιο χρονικό διάστημα να βρει ρυθμό και να παρουσιάσει μια καλύτερη εικόνα και στην άμυνα. Σε συνδυασμό με τον αναίτιο εκνευρισμό του mvp του αγώνα Γκράντι, οδήγησε τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια με το σκορ στο 33-36 υπέρ του Πανελληνίου.


Και ενώ η κερκίδα έδινε την απαραίτητη ώθηση στην ομάδα, το δεύτερο μέρος ήταν απογοητευτικό. Τίποτα αξιολόγο στο δεύτερο ημίχρονο, με τους παίκτες του δικεφάλου να κάνουν τραγικά λάθην τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση και τον Πανελλήνιο να παίρνει μια σημαντική νίκη με 60-74.

Η χθεσινή νίκη ήταν η πρώτη του Πανελληνίου στους έξι αγώνες που έχει δώσει κατά το παρελθόν με γηπεδούχο τον ΠΑΟΚ. Αξίζει να σημειωθεί ότι η μεγαλύτερη νίκη του δικεφάλου με γηπεδούχο τον ΠΑΟΚ ήταν την σεζόν 2004-2005, όταν στο Παλατάκι ο δικέφαλος είχε επικρατήσει με 106-63.

Τα δεκάλεπτα: 18-23, 33-36, 44-62, 60-74
Οι συνθέσεις:
Π.Α.Ο.Κ.: Ουέσον 16 (1), Καυκής, Χαρίσης 12 (1), Βασιλειάδης 8 (2), Κυρίτσης 2, Τσιάρας, Ντιαρά 10 (2), Γκρέγκορι 7 (1), Σίμτσακ, Τομάσεβιτς 5.
Πανελλήνιος: Όστοϊτς 9, Παπαμακάριος 3 (1), Καλαϊτζίδης, Καλαϊτζής 7 (1), Γκράντι 18 (3), Νιούλεϊ 20 (1), Νάτσφεϊ 5 (1), Γκόλεματς 9, Ραντένοβιτς 3 (1).

Ο προπονητής του ΠΑΟΚ δήλωσε μετά το τέλος του αγώνα: «Νομίζω ότι είδαμε το ίδιο έργο, όπως και στο παιχνίδι με τον Πανιώνιο. Πιστεύω πως είναι λάθος ο τρόπος που προσεγγίζουμε το παιχνίδι γενικά. Χάνουμε την αυτοσυγκέντρωσή μας στο πρώτο πεντάλεπτο, μετά μένουμε πίσω στο σκορ και η προσπάθεια που κάνουμε για να επιστρέψουμε δεν βασίζεται στην τακτική και βγάζουμε τις κακές μας συνήθειες, όπως έγινε σήμερα στο ξεκίνημα του αγώνα. Το πρόβλημα φαίνεται και από τις ασσίστ. Δεν πασάρουμε τη μπάλα, ο καθένας προσπαθεί να δώσει κάτι παραπάνω και αυτό δεν είναι δικαιολογία. Ημασταν τραγικοί όσον αφορά τη νοοτροπία μας. Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα και όταν με μία ομάδα όπως ο Πανελλήνιος, μένει πίσω με διαφορά 15 πόντων είναι εξαιρετικά δύσκολο να την καλύψεις. Δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε αμυντικά, επιθετικά κάναμε κάποια τρελά σουτ, απόρροια του άγχους να γυρίσουμε πίσω από μια διαφορά 15 πόντων και βέβαια δεν είναι δυνατόν να παίζουμε μπάσκετ με μία πάσα. Έχουμε πρόβλημα στον οργανωτικό τομέα, αλλά το κυριότερο πρόβλημα είναι η νοοτροπία. Προσεγγίζουμε το παιχνίδι σε ατομικό επίπεδο, ίσως παρασυρόμενοι και από την ατμόσφαιρα κι αυτό δεν μπορεί να δώσει τη λύση. Πήγαμε ξανά σε πολλά τρίποντα, ενώ είχαμε στο παιχνίδι Tomasevic και Wesson. Ο καθένας προσπαθεί να γίνει ήρωας, αλλά αν το αλλάξουμε αυτό μπορούμε να μείνουμε μέσα στους στόχους μας».


Από την μεριά των φιλοξενούμενων, ο Ηλίας Ζούρος δήλωσε: «Αρχικά θέλω να συγχαρώ την ομάδα μου, γιατί είχαμε δύο πολύ δύσκολα ταξίδια αυτή την εβδομάδα και ξέραμε πως έπρεπε να παίξουμε πολύ δυνατή άμυνα προκειμένου να ανταπεξέλθουμε σε μια τόσο σκληρή έδρα όπως αυτή. Το ευχάριστο είναι πως ακολουθήσαμε ακριβώς τα πλάνα μας και πήραμε μια καλή νίκη. Εμείς πρέπει να συνεχίσουμε προσηλωμένοι έως το τέλος της περιόδου, γιατί ακόμη είμαστε πολύ νωρίς στη σεζόν, έχουμε μακρύ δρόμο μπροστά μας και η επιτυχία ή η αποτυχία κρίνεται στο τέλος. Να συγχαρώ τέλος τον ΠΑΟΚ και να ευχαριστήσω τόσο για τη φιλοξενία όσο και για την εξαιρετική ατμόσφαιρα μέσα στο γήπεδο».


Ένα άνετο απόγευμα περίμενε τους φιλάθλους που γέμισαν για ακόμα μία φορά το γήπεδο της Τούμπας, καθώς ο δικέφαλος επικράτησε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία με 3-1 του αξιόμαχου Λεβαδειακού.


To χθεσινό παιχνίδι αποτελούσε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να φανούν πλήρως οι δυνατότητες της ομάδας κόντρα σε μία θεωρητικά αδύναμη ομάδα. Ο Φερνάντο Σάντος εκμεταλεύτηκε το γεγονός και παρέταξε την ομάδα με επιθετικούς προσανατολισμούς, με στόχο να προσφέρει και θέαμα, εκτός απ την κατάκτηση των τριών βαθμών.

Ο δικέφαλος ξεκίνησε με τον Χαλκιά κάτω απ τα δοκάρια, τους Κοντρέρας και Μαλεζά στο κέντρο της άμυνας, τον Σνάουτσερ στα δεξιά και τον Δάρλα στα αριστερά της άμυνας. Το κέντρο του ΠΑΟΚ, όπου έγινε και η μεγάλη αλλαγή σε σύγκριση με τα προηγούμενα ματς, αποτελούταν από τους Κωνσταντινίδη και Κονσεϊσάο στα άκρα και τους Βερόν και Ίβιτς στο κέντρο, με τον Σέρβο να έχει ένα διαφορετικό ρόλο σε σχέση με τα παλαιότερα ματς. Την ενδεκάδα συμπλήρωσαν οι Μπακαγιόκο και Μουσλίμοβιτς με τον Ιβοριανό να έχει ελεύθερο ρόλο πίσω απ την αιχμή του ΠΑΟΚ, τον Μουσλίμοβιτς.


Στον αντίποδα ο τεχνικός του Λεβαδειακού παρέταξε την ομάδα του με πολυπρόσωπο κέντρο με σκοπό να μπλοκάρει τον ΠΑΟΚ και να προσπαθήσει να πάρει κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Η ενδεκάδα του Λεβαδειακού αποτελούταν από τους Μπλάζιτς, Μουλόπουλο, Μασάδο, Γκεοργίεφ, Ζησόπουλο, Ανδράλας , Καψή, Μπασαλά , Ντιμπαλά, Κόλτζο και Μπούσι, με τον Μοντόγια να μένει στον πάγκο για πρώτη φορά φέτος.

Μετά από ένα αναγνωριστικό πρώτο δεκάλεπτο που κινήθηκε σε χαμηλό τέμπο και τον ΠΑΟΚ να προσπαθεί να διαβάσει την αμυντική λειτουργία των Βοιωτών, ακολούθηκε ένα δεύτερο σαρωτικό δεκάλεπτο από πλευράς των γηπεδούχων, με τον Λεβαδειακό να μην μπορεί να ακολουθήσει τον ρυθμό του δικεφάλου.


Το 1-0 για τον ΠΑΟΚ έγινε μόλις στο 13', στην πρώτη αξιόλογη επίσκεψή του στα καρέ των "πρασίνων", όταν ο Κονσεϊσάο εκτέλεσε φάουλ απ τα δεξιά και τον Μουσλίμοβιτς με καρφωτή κεφαλιά απ το δεύτερο δοκάρι να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα του Μπλάζιτς.



Και ενώ ο Λεβαδειακός προσπαθούσε να συνέλθει, ο ΠΑΟΚ διπλασίασε τα τέρματα του με δράστη τον Μπακαγιόκο. Ο Κονσεϊσάο έβγαλε σέντρα από τα δεξιά, στο ύψος του κόρνερ, ο Ίβιτς έκανε την κεφαλιά-ασίστ στον Μπακαγιόκο, και αυτός αφού έκανε ωραίο κοντρόλ μέσα στη μικρή περιοχή, γύρισε το σώμα του και με κοντινό πλασέ έκανε το 2-0.



Δέκα λεπτά αργότερα, ο ιδιαίτερα δραστήριος Κονσεϊσάο έβγαλε νέα σέντρα απ τα δεξιά για τον Μουσλίμοβιτς, με τον Βόσνιο να βρίσκεται και πάλι αμαρκάριστος και να πιάνει την κεφαλιά, όμως αυτή τη φορά η μπάλα έφυγε πάνω από το οριζόντιο δοκάρι του Μπλάζιτς.

Η τελευταία σημαντική φάση του πρώτου ημιχρόνου ανήκε και πάλι στον δικέφαλο, με τον Ίβιτς να επιχειρεί στο 44' ένα ψηλοκρεμαστό σουτ από περίπου 40 μέτρα, καθώς είχε δει τον Μπλάζιτς αρκετά έξω από την εστία του, όμως η μπάλα δεν του έκανε το χατήρι καθώς πέρασε λίγο πάνω από το οριζόντιο δοκάρι της εστίας των Βοιωτών.


Με την έναρξη του δευτέρου μέρους, ο Βούκοτιτς άλλαξε επιθετικό, περνώντας τον Μοντόγια στη θέση του απογοητευτικού Μπούσι, και στο 49' ο Λεβαδειακός έχασε τη μεγάλη ευκαιρία για να ξαναμπεί στο ματς, όταν έπειτα από αρκετά ωραία προσπάθεια και σέντρα του Μουλόπουλου, ο Μασάδο με κοντινή κεφαλιά πρόλαβε την έξοδο του Χαλκιά, αλλά αστόχησε.

Πάνω που ο Λεβαδειακός πήγε κάπως να αναθαρρήσει, ήρθε ο Μουσλίμοβιτς στο 52' για να τον τελειώσει με το δεύτερο προσωπικό του γκολ και 4ο συνολικά στο πρωτάθλημα. Ο Κωνσταντινίδης με ωραία κάθετη πάσα τροφοδότησε τον Μουσλίμοβιτς, με τον Σέρβο να ελίσσεται όμορφα ανάμεσα σε δύο αμυντικούς του Λεβαδειακού και με δεξί δυνατό σουτ να στέλνει τη μπάλα στην αριστερή γωνία του Μπλάζιτς για να κάνει το 3-0.



Με τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού ο Λεβαδειακός έφτασε για δεύτερη φορά μία ανάσα από το γκολ, όμως και αυτή τη φορά στερήθηκε τη χαρά λόγω ατυχίας. Μετά από σέντρα του Γκεοργκίεφ από τα αριστερά, ο Μοντόγια έπιασε γυριστή κεφαλιά, όμως η μπάλα χτύπησε στο αριστερό δοκάρι του Χαλκιά και απομακρύνθηκε.


Η συνέχεια μετατράπηκε σε τυπική διαδικασία, με τον ΠΑΟΚ να ρίχνει σταδιακά τον ρυθμό του, έχοντας πετύχει ήδη το σκοπό του. Μοναδικό αξιοσημείωτο γεγονός στις καθυστερήσεις του αγώνα, όταν ο Χαλκιάς προσπάθησε να απομακρύνει τη μπάλα τελείως απρόσεκτα και ο Μοντόγια με έξυπνη προβολή έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του ΠΑΟΚ και μείωσε στο τελικό 3-1 με ένα απίστευτο γκολ. Έτσι, ο διεθνής γκολκίπερ είδε την εστία του να παραβιάζεται μετά από 495 λεπτά και συγκεκριμένα από το γκολ του Μπλάνκο στο ντέρμπι της δεύτερης αγωνιστικής με την ΑΕΚ.





Ανάμεσα στους περίπου 20 χιλιάδες φίλους του ΠΑΟΚ στο γήπεδο της Τούμπας βρέθηκε και ένα νεόνυμφο ζευγάρι που επέλεξε μετά την εκκλησία να πάει στο γήπεδο, για να παρακολουθήσει το ματς της αγαπημένης του ομάδας και να βγάλει τις σχετικές αναμνηστικές φωτογραφίες!





Επόμενος στόχος για τον ΠΑΟΚ η νίκη απέναντι στον Ηρακλή (2/11, 19:00) σε ένα ασπρόμαυρο (ως συνήθως τα τελευταία χρόνια) Καυταντζόγλειο

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ!!

Σήμερα συμπληρώνονται 22 χρόνια από την ημέρα που ο άτυχος οπαδός της Λάρισας, Χαράλαμπος Μπλιόνας έπεφτε νεκρός στο Αλκαζάρ απο φωτοβολίδα που έπεσε πάνω του και τον τραυμάτισε θανάσιμα. Τη φωτοβολίδα εκτόξευσε - ή φέρεται ότι εκτόξευσε - "φίλαθλος" του ΠΑΟΚ. Μια μαύρη σελίδα στη σελίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου είχε γραφτεί. Εύχομαι στην οικογένεια του άτυχου δασκάλου, να είναι γερή και δυνατή για να τον θυμάται. Οι νεκροί πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε. Θερμά συλληπητίρια στην οικογένειά του και στην οικογένεια της Λάρισας.
Εύχομαι η θυσία του να μην πήγε χαμένη. Ποτέ ξανά τέτοια φαινόμενα στα ελληνικά γήπεδα! Ποτέ ξανά νεκροί και επεισόδια στα γήπεδα. Ποτέ πια τέτοια φαινόμενα να μην απασχολήσουν τον ΠΑΟΚ, είτε έτσι, είτε αλλιώς.
Εύχομαι οι οπαδοί μας απο εδώ και πέρα να αποτελούν υπόδειγμα συμπεριφοράς και να μην είναι ποτέ ξανά πρωταγωνιστές σε τέτοιες κακές ιστορίες!
Ο αθλητισμός είναι μεράκι, χαρά, παιχνίδι και όχι πόλεμος που θέλει νεκρούς.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει...

Η συνέντευξη του ΠΟΝΤΙΚΗ

- Την περίοδο που γίνατε διαιτητής Α' Εθνικής ακουγόταν το όνομα του Θωμά Μητρόπουλου ως του ανθρώπου που, όντας εξωθεσμικός, είχε τη δύναμη να επηρεάζει καταστάσεις στο ποδόσφαιρο. Ισχυε αυτό;

"Ηταν ο παρά τη ΕΠΟ... Η διαιτησία ήταν υπό την ΕΠΟ και αυτός ήταν παρά τη ΕΠΟ. Εχουν ακουστεί διάφορα... Είχε ακουστεί ότι ο Θωμάς ήλεγχε το διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΟ..."

- Τι σημαίνει το "παρά τη ΕΠΟ"; Οτι ο Θωμάς και οι συνεργάτες του παρότι δεν είχαν επίσημες θέσεις, μπορούσαν να περνούν τις δικές τους γραμμές;

"Kάπως έτσι... Μπορούσαν να περνούν κάποιες γραμμές μέσα από τα άτομα που ήλεγχαν μέσα από το διοικητικό συμβούλιο της ΕΠΟ".

- Αυτοί που λειτουργούσαν παρά τη ΕΠΟ είχαν λόγο για το ποιοι διαιτητές θα μπαίνουν στους πίνακες;

"Οταν ελέγχεις μια κατάσταση μπορείς να έχεις λόγο παντού. Είχαν λόγο παντού. Λογικό δεν είναι;"

- Aρα, κι εσείς που μπήκατε εκείνη την περίοδο στους πίνακες ήσασταν υπό την έγκρισή τους;

"Aυτό είναι ξεκάθαρο. Ή είσαι μαζί τους ή δεν είσαι. Απλά πράγματα... Και τώρα το ίδιο γίνεται. Ή είσαι με τον Γκαγκάτση και παίζεις ή δεν είσαι με τον Γκαγκάτση και δεν παίζεις. Εχεις δει πολλούς διαιτητές να είναι στους πίνακες από ενώσεις που δεν ψηφίζουν Γκαγκάτση; Πάντα έτσι γίνεται. Ακόμη και μέσα στους συνδέσμους διαιτητών... Δεν προτείνεται διαιτητής για να μπει στους πίνακες αν δεν ψηφίσει τη διοίκηση. Ή είσαι μαζί με τη διοίκηση και τη στηρίζεις ή δεν είσαι και είσαι χαμένος".

- Η περίοδος από το 1997 έως το 2001 έχει χαρακτηριστεί περίοδος της "παράγκας". Αυτοί οι άνθρωποι σας είχαν προσεγγίσει; Eίχατε απευθείας επαφή ή επικοινωνούσαν μαζί σας μέσω τρίτων;

"Kατ' αρχάς δεν ήταν από το 1997. Τα πρώτα βήματα άρχισαν να γίνονται από το 1995. Με τους ίδιους, με τον Θωμά για παράδειγμα, ήταν δύσκολο να είχες επαφή, αλλά είχες με ανθρώπους που μιλούσαν μαζί του... Τότε οι μισοί έλεγαν πως μιλούσαν μαζί του..."

- Δηλαδή, ποιοι έλεγαν ότι μιλούσαν μαζί του;

"Οι μισοί παλιοί διαιτητές, για να δείχνουν ότι μπορούν να επηρεάζουν καταστάσεις έλεγαν "εγώ μιλάω με το Θωμά", όπως τώρα λένε "εγώ μιλάω με τον Γκαγκάτση". Παλιότερα έλεγαν ότι μιλούσαν με τον Τριβέλλα. Αύριο θα μιλάνε με τον αυριανό Γκαγκάτση. Είναι πάντα οι ίδιοι."

- Τα ίδια άτομα τόσα χρόνια;

"Eίναι επιτήδειοι. Δεν έχουν όραμα για το ποδόσφαιρο αλλά για το πώς θα περνούν οι ίδιοι καλά."

- Οπως μου το περιγράφετε καταλαβαίνω ότι την επικοινωνία με τους διαιτητές την είχαν αναλάβει οι πρώην διαιτητές. Είναι έτσι;

"Aυτοί που είναι κοντά στους διαιτητές... Αυτοί που κάνουνε επαφές είναι παλιοί διαιτητές."

- Aπό πού αντλούν τη δύναμή τους;

"Eίναι ετερόφωτοι. Δεν είναι αυτόφωτοι. Είναι σκουλήκια!"

- Μπορείτε να μου πείτε τα ονόματα αυτών που εννοείτε;

"Οχι."

- Eσάς πώς σας προσέγγισαν αυτοί που χαρακτηρίσατε "σκουλήκια";

"Ερχονται και σου λένε "εγώ θα σε βάλω στους πίνακες", σου λένε διάφορα "θα", εσύ πάνω στον ενθουσιασμό σου θέλεις να παίξεις και προχωράει το σύστημά τους. Και εσύ γίνεσαι ένα αναλώσιμο υλικό. Μπαίνεις, παίζεις, βγαίνεις."

- Ναι, αλλά για να σας λένε ότι θα σας βάλουν στους πίνακες και τελικά να σας βάζουν, σημαίνει ότι έχουν δύναμη. Από πού την αντλούν;

"Kάποιοι τους θέλουν. Κάποιοι τους συντηρούν. Μπορεί κάποια στιγμή να ήταν ορισμένοι πάρα τη ΕΠΟ, κάποια άλλη στιγμή η διοίκηση της ΕΠΟ. Αυτό αλλάζει ανάλογα με τις εποχές. Αλλά δυστυχώς κάποια πράγματα οι ίδιοι δεν θέλουν ν' αλλάξουν".

- Την περίοδο που ήσασταν διαιτητής, τι ήταν αυτό που σας ζητούσαν όσοι σας προσέγγιζαν;

"Oι εποχές εκείνες λεγόταν ότι ήταν του "βγάλε μια κάρτα στον τάδε αν μπορείς". Πιστεύω ότι το 80% των διαιτητών δεν τις έβγαζαν εύκολα. Ελεγαν "ναι" γιατί ήθελαν να παίζουν και να συντηρούνται, αλλά δεν τις έβγαζαν εύκολα."

- Και όταν δεν τις έβγαζαν τι έλεγαν στους εντολείς τους;

- Ελεγαν "δεν μου έδωσε δικαίωμα, πώς να του τη βγάλω;". Οι διαιτητές δεν ήθελαν να μπουν στο σύστημα, αλλά ούτε να είναι εκτός πινάκων γιατί ήθελαν να παίζουν. Ηταν μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδος. Από τη μια να θέλεις να παίξεις και από την άλλη να πρέπει ν' ακούς αυτά που σου έλεγαν κάποιοι...

- Πάντως, ακούγεται κάπως αθώο ότι το μόνο που σας ζητούσαν ήταν να δείχνετε κίτρινες κάρτες...

- Συμπλήρωνε τρεις κίτρινες κάρτες ο ποδοσφαιριστής και δεν έπαιζε στο επόμενο παιχνίδι. Αν τώρα δείξει κάποιος κίτρινη στο Ντιόγο ή στον Γκαλέτι και δεν παίξει στο επόμενο παιχνίδι που είναι με τον Παναθηναϊκό ή την ΑΕΚ δεν ευνοείται ο αντίπαλος;

- Μου κάνει εντύπωση ότι αυτό το εξωθεσμικό κέντρο που, σύμφωνα με τις πληροφορίες, είχε απλώσει τα πλοκάμια του παντού, το μόνο που ζητούσε από τους διαιτητές ήταν να δείχνουν κίτρινες κάρτες σε συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές...

- Στους διαιτητές μπορεί να ζητούσε κίτρινη κάρτα, στον πρόεδρο μιας ομάδας μπορεί να ζητούσε κάτι άλλο... Να μη βάλει έναν ποδοσφαιριστή, να μην παίξουν ή να παίξουν δυνατά σ' ένα συγκεκριμένο παιχνίδι... Ο διαιτητής είναι ένα μικρό κομμάτι του παζλ. Τα άλλα κομμάτια είναι αυτοί που διοικούν τις ομάδες, αυτοί που διοικούν το ποδόσφαιρο γενικά. Οταν μιλάμε για την "παράγκα", κακώς στεκόμαστε μόνο στους διαιτητές. Και αν έρθουμε στο σήμερα δεν νομίζω ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Σήμερα υπάρχουν οι κουμπάροι. Λέγεται ότι ο ένας είναι κουμπάρος του τάδε, ο άλλος κουμπάρος του τάδε... Πώς να χάσει ο κουμπάρος;


Υπήρχαν συγκεκριμένες ομάδες που έπρεπε να ευνοηθούν;

- Δεν θα σου έλεγε κανένας ότι πρέπει να βοηθήσεις κάποια συγκεκριμένη ομάδα αλλά ήξερες την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Καταλαβαίνεις ότι αυτήν την εποχή βοηθιέται η συγκεκριμένη ομάδα. Αρα λες να μην την έχω απέναντί μου. Οχι να τη βοηθήσω, απλώς να μην την αδικήσω.

- Πώς μπορεί ένας ισχυρός πρόεδρος ομάδας να εκδικηθεί έναν διαιτητή;

- Θα σου πω για πιο παλιά. Διαιτητής Α΄ Εθνικής από το Ρέθυμνο ονόματι Σταμούλης. Παίζει Παναθηναϊκός - Απόλλων Αθηνών και χάνει 1-2 ο Παναθηναϊκός. Ο συγκεκριμένος διαιτητής μέχρι να φτάσει στο Ρέθυμνο είχε βγει από τους πίνακες. Τι σημαίνει αυτό; Είναι ένα μήνυμα προς τους υπολοίπους ότι εγώ είμαι ο ισχυρός. Θα σου δώσω και ένα παράδειγμα εκείνης της περιόδου. Ανέβηκε στην Α΄ Εθνική ο διαιτητής Μιχαλάκης από τον σύνδεσμο Δωδεκανήσου. Τη δεύτερη αγωνιστική σφύριξε το ΟΦΗ - Ολυμπιακός. Εχασε ο Ολυμπιακός. Και αμέσως μετά βγήκε από τους πίνακες!


- Λίγο μετά την έξοδό σας από τους πίνακες ακούστηκαν οι κασέτες του Τριανταφυλλόπουλου με συνομιλίες διαιτητών και παραγόντων εκείνης της εποχής. Πώς νιώσατε και τι σκεφτόσασταν όταν ακούγατε τις συνομιλίες;

- Ηταν μια εποχή τέτοια που δεν μπορούσες να αιφνιδιαστείς από τίποτα. Τα έβλεπες και έλεγες "είναι δυνατόν; Και αυτός;".

- Σε αυτές τις κασέτες ακούστηκε από τον Γιάννη Σπάθα η φράση "ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάνε και άλλοι να πάνε να γ...". Ηταν υπερβολικό αυτό ή ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα;

- Δεν ήταν υπερβολικό. Ηταν πολύ ήπιο για να εκφράσει αυτό που συνέβαινε...

- Ομως, σε αυτές τις περιπτώσεις, η οδηγία δεν μπορεί να ήταν μόνο "δώσε μια κίτρινη κάρτα"...

- Οχι... Μπορεί να ήταν "βοήθα τους λίγο να κερδίσουν αν μπορείς", "δώσ' τους κάνα φαουλάκι", "βάλ' τους μέσα στη μεγάλη περιοχή"...

- Μπορούσε να δώσει και πέναλτι...

- Στατιστικά, αν βάλω εγώ μια ομάδα μέσα στη μεγάλη περιοχή, κάποια στιγμή δεν θα κερδίσει ένα πέναλτι; Ή αν αφήνω την ομάδα που θέλω να βγαίνει στην επίθεση με αριθμητική υπεροχή δεν θα βάλει ένα γκολ;

- Τι εννοούσε ο πρόεδρος της ΕΠΟ Β. Γκαγκάτσης όταν στη συνέντευξη που παρέθεσε μετά την επανεκλογή του είπε πως το 2001 η διαιτησία βγήκε από μια ανώμαλη περίοδο;

- Οτι γίνονταν αυτά που είπαμε προηγουμένως.

- Γιατί ο Μπίκας όταν ανέλαβε το καλοκαίρι του 2001 έβγαλε από τους πίνακες εννέα διαιτητές και πολλούς παρατηρητές;

- Πιστεύω ότι αν εκείνη την ημέρα έλεγαν στον Μπίκα "βγάλε όσους θέλεις", θα έβγαζε τους 23 από τους 24 και θα άφηνε μόνο τον Βασσάρα.

- Γιατί θα άφηνε τον Βασσάρα;

- O Kύρος είχε κάνει την ευρωπαϊκή καριέρα του. Δεν μπορούσε να τον ακουμπήσει κανένας και με τίποτα.

- Ναι, άλλα είναι άλλο να βγαίνει από τους πίνακες ένας διαιτητής επειδή έχει κακές διαιτησίες και άλλο να βγαίνει επειδή συνδέεται με συγκεκριμένη κατάσταση...

- Μην με πας εκεί γιατί θα πούμε πράγματα και θα ξεφύγουμε... Ο κύριος Γκαγκάτσης έκανε τη δήλωση, ενώ ήταν γενικός γραμματέας της ΕΠΟ εκείνη την εποχή. Την αμαρτωλή περίοδο... Να μας εξηγήσει ο ίδιος τι εννοεί. Εκείνος ήταν γενικός γραμματέας στην αμαρτωλή περίοδο. Οταν είσαι γενικός γραμματέας της ΕΠΟ σημαίνει ότι είσαι το νούμερο 2 της ΕΠΟ. Το νούμερο 2 του ποδοσφαίρου σε μια αμαρτωλή περίοδο. Και τώρα καλείται να εξυγιάνει την αμαρτωλή περίοδο όπου ο ίδιος ήταν ενεργός.

- Ο ίδιος τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται σαν να μην ήξερε τι γινόταν τότε...

- Είναι δυνατόν να είσαι σε προεδρείο συλλόγου και να μη γνωρίζεις τι γίνεται στον σύλλογο; Eίναι δυνατόν να είσαι γενικός γραμματέας, που σημαίνει ότι όλα τα έγγραφα περνούν από τα χέρια σου, εισηγείσαι στο διοικητικό συμβούλιο τι θα γίνει και δεν γνωρίζεις; Δεν έχω τίποτα με τον κύριο Γκαγκάτση αλλά αυτά είναι για όσους δεν έχουν μυαλό. Και αυτός έχει μυαλό και εμείς έχουμε μυαλό. Οχι "παρελθέτω απ' εμού το πικρό ποτήριο τούτο" και... δώσ' το σε όλους τους άλλους.

- Πώς εξηγείτε ότι ο Β. Γκαγκάτσης, όταν του ζητείται σε συνεντεύξεις να μιλήσει για το Θωμά Μητρόπουλο, το αποφεύγει επιμελώς, ενώ για όλους τους άλλους μιλάει;

- Ο Θωμάς ήταν άντρας και ό,τι έλεγε το εννοούσε. Αυτό φοβάται. Το να τα βάλεις με σκουλήκια είναι εύκολο. Το να τα βάλεις με ανθρώπους που έχουν προσωπικότητα είναι δύσκολο. Ειδικά όταν μπορούν να σου καταμαρτυρήσουν κάποια πράγματα.

- Η καχυποψία που υπήρχε από τους φιλάθλους ήταν δικαιολογημένη;

- O κόσμος είχε αγανακτήσει. Ηταν έτοιμος να εκραγεί σε κάθε παιχνίδι. Είναι λογικό ο κόσμος να αντιδρά με αυτόν τον τρόπο. Γι' αυτό και υπήρχε η βία. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Υπάρχει ο ηθικός ξεπεσμός των τελευταίων ετών, υπάρχει η λατρεία του χρήματος και εκείνη την εποχή υπήρχε εκείνη η κατάσταση. Ο κόσμος είχε προκληθεί.

- Οι διαιτητές που ήσασταν στους πίνακες εκείνη την περίοδο πώς βλέπατε την προσπάθεια του Φλωρίδη που ήθελε να καθαρίσει τη διαιτησία στρεφόμενος κατά του συστήματος που περιγράψατε;

- Πολιτικά ανήκω στον ίδιο χώρο με τον Φλωρίδη. Μπορεί ο κ. Φλωρίδης να έγινε η αιτία να φύγω από τους πίνακες για να γίνει η κάθαρση αλλά νομίζω ότι σαν πολιτικός έκανε κάτι καλό. Ενήργησε σωστά. Και μακάρι όλοι οι υφυπουργοί Αθλητισμού να είχαν αυτή τη δύναμη και τη διάθεση.

- Εσείς υπήρξατε καλός διαιτητής;

- Ηταν μια κακή εποχή για τη διαιτησία τότε. Δεν μπορεί να πει κανένας που ήταν εκείνη την περίοδο αν ήταν καλός ή κακός διαιτητής.

- Αν μπορούσατε να γυρίζατε τον χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε;

- Θα έμενα στη Β' Εθνική για δύο - τρία χρόνια και μετά θα έμπαινα στην Α'. Μετά το 2001.

- Εχετε τύψεις για κάτι που κάνατε ως διαιτητής;

- Οταν έκανα μια κακή διαιτησία ένιωθα ότι έκλεβα το ψωμί των ποδοσφαιριστών που έπαιζαν μπάλα. Ενα λάθος δικό μου σφύριγμα μπορεί να σήμαινε κάτι για τις οικογένειες κάποιων ανθρώπων.

- Υπήρξε φορά που δεχθήκατε παρότρυνση για να κάνετε κάτι σ' ένα παιχνίδι;

- Mε εκμεταλλεύτηκαν και τους εκμεταλλεύτηκα. Δεν έφτασα σε σημείο αναξιοπρέπειας.

- Γιατί τώρα οι ομάδες προσλαμβάνουν διαιτητές και τους βάζουν στις ΠΑΕ;

- Διάβασα για κάποιον που πήγε σε ομάδα ότι τον πήραν επειδή είναι... οργανωτικός. Μπορεί να έχει σπουδάσει και... διοίκηση επιχειρήσεων. Νομίζω ότι το κάνουν γιατί θέλουν να θωρακίσουν της ΠΑΕ. Και εμένα μου έκαναν πρόταση αλλά δεν δέχτηκα.

- Ποιες είναι οι ευθύνες της ΕΠΟ για την εικόνα της διαιτησίας τότε και τώρα;

- Oι θεσμοί υπηρετούνται από πρόσωπα. Πρέπει να βρεθούν τα κατάλληλα πρόσωπα για να πάμε μπροστά.

- Υπάρχει σταθερή εύνοια των διαιτητών στις μεγάλες ομάδες;

- Πάντα υπήρχε εύνοια στις μεγάλες ομάδες. Υπήρχε ο νόμος του ισχυρού. Το ποδόσφαιρο λειτουργεί σαν ζούγκλα.

- Υπάρχουν και ομάδες που έπρεπε να αδικηθούν;

- O Παναθηναϊκός ήταν κόντρα στην ΕΠΑΕ αλλά δεν πλήρωνε αυτός. Μπορεί να πλήρωνε ο ΟΦΗ ή ο Απόλλων Αθηνών. Ο κόσμος κάνει τις ομάδες ισχυρές και οι σοβαρές διοικήσεις.

- Πώς οι διαιτητές έστελναν το μήνυμα για τον τρόπο που θέλουν να αντιμετωπίσουν μια ομάδα την ώρα του αγώνα;

- To μήνυμα το έστελναν μέσω της συμπεριφοράς. Ο τρόπος που μιλούσαν στους ποδοσφαιριστές. Υπήρχαν διαιτητές που μιλούσαν με πολύ άσχημο τρόπο στους ποδοσφαιριστές του τύπου "εγώ είμαι ο αρχηγός και δεν υπάρχει άλλος", "εγώ είμαι ο άρχοντας και θα σας κάνω ό,τι θέλω". Οταν μιλάς σε κάποιον υπεροπτικά τον εκνευρίζεις. Και όταν εκνευρίζεσαι δεν μπορείς να παίξεις ποδόσφαιρο.

- Αυτός ήταν ένας ασφαλής τρόπος επηρεασμού;

- Πάντα υπήρχαν διαιτητές που δεν σέβονταν αυτό που έκαναν. Που δεν σέβονταν τον ίδιο τους τον εαυτό. Την αξιοπρέπειά τους.

- Μπορείτε να μου δώσετε ένα παράδειγμα;

- Yπήρχε ένας νεαρός, πολύ καλός διαιτητής Α' Εθνικής που όμως δεν ήξερε να προστατέψει τον εαυτό του από αυτούς τους ανθρώπους.

- Δεχόταν εντολές και τις εκτελούσε;

- Φαντάζομαι με ευκολία...

- Οι εντολές ήταν μόνο η κίτρινη κάρτα;

- Οταν πρέπει να βγάλεις παραδείγματος χάριν οκτώ κίτρινες κάρτες και τις βγάζεις και τις οκτώ και στο 16' έχεις βγάλει τις τέσσερις, σημαίνει ότι λειτουργείς με ευκολία.

- Το σύστημα με τις κίτρινες κάρτες στόχευε στο παιχνίδι που γινόταν ή στο επόμενο;

- Tότε υπήρχαν και τα μπαράζ. Ηταν πολύ διαφορετικό όταν μια ομάδα πήγαινε να παίξει χωρίς έξι - επτά ποδοσφαιριστές στα μπαράζ...

- Ποιος πρέπει να ελέγχει τη διαιτησία;

- H ίδια η διαιτησία. Η ΟΔΠΕ που θα εκλέγεται από τους διαιτητές και θα ορίζει την ΚΕΔ που θα λειτουργεί στην ΕΠΟ. Την ΕΠΟ όμως δεν τη συμφέρει να χάσει τη διαιτησία και τη δικαιοσύνη. Η διαιτησία τής δίνει δύναμη.

- Ποια είναι η άποψή σας για την πρόταση να γίνει πρόεδρος της ΚΕΔ ο Φρισκ;

- Λέω να περιμένουν δύο - τρία χρόνια να τελειώσει ο Βασάρας και να τον βάλουν να φτιάξει την ελληνική διαιτησία. Να λύσει το γόρδιο δεσμό. Ας κάνουν λίγη υπομονή.

Ενα από τα παιχνίδια που έμεινε στην ιστορία είναι ο αγώνας κυπέλλου ΑΕΚ - Ολυμπιακού που έγινε στις 10/1/2001 και δεν τελείωσε ποτέ. Υπήρξε εισβολή οπαδών και η ΑΕΚ είχε μείνει με έξι παίκτες. Διαιτητής της συνάντησης, ο Δημήτρης Ποντίκης.... Τι είχε γίνει τότε;

- Τελείωσα το ημίχρονο με δύο κίτρινες κάρτες στον Πουρσανίδη και στο Ζήκο. Θα μπορούσα να τους έχω δείξει και δεύτερη κίτρινη. Βάζει το γκολ η ΑΕΚ στο 48' και μετά ο Ζήκος κάνει τάκλιν. Τότε υπήρχε η ατμόσφαιρα ότι όλοι παίζουν για τον Ολυμπιακό, ότι η ΑΕΚ έχει αδικηθεί στους αγώνες με τον Ολυμπιακό και μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια και δεν ήθελα να του βγάλω κάρτα παρότι το είδα. Τελικά έβγαλα κάρτα για διαμαρτυρία στον Ζε Ελίας. Μετά από δέκα λεπτά με τον ίδιο τρόπο μου διαμαρτυρήθηκε ο Ζήκος οπότε εκ των πραγμάτων ήμουν αναγκασμένος να του βγάλω δεύτερη κίτρινη κάρτα. Και τότε ήρθε ο Νικολαΐδης και είπε ό,τι είπε και έγινε ό,τι έγινε...

- Ο Ντέμης τοποθετήθηκε μετά λέγοντας ότι σου είπε "γ... το σπίτι μου"...

- Δεν μου είπε αυτό. Μου είπε "γ... το σπίτι σου αν έχεις αρχ.... βγάλε μου κόκκινη κάρτα". Το έγραψα στο φύλλο αγώνα.

- Μένει η ΑΕΚ με εννέα και ο Ολυμπιακός με 11. Μετά τι γίνεται;

- Ισοφαρίζει ο Ολυμπιακός και στο 81' αρχίζουν οι παίκτες της ΑΕΚ να πέφτουν κάτω σαν τραυματίες.

- Γιατί έπεφταν κάτω; Φοβήθηκαν ότι θα χάσουν το παιχνίδι επειδή ο Ολυμπιακός είχε αριθμητική υπεροχή;

- Ασ' το γιατί αυτό είναι νομικό θέμα. Ηρθε και η αστυνομία τότε και με ρωτούσε αν όντως ο πρόεδρος της ΑΕΚ, ο Στάθης, τους είπε να πέσουν κάτω και τους απάντησα ότι δεν έπεσε κάτι τέτοιο στην αντίληψή μου και όντως δεν έπεσε. Δύο - τρεις μήνες μετά βρισκόμουν στην Αθήνα για άλλο παιχνίδι και ήρθε η αστυνομία και έγινε ολόκληρη εξέταση. Ηταν μια πολυτάραχη εποχή.

- Πώς νιώσατε όταν περικυκλωμένος από δεκάδες ΜΑΤ με υψωμένες ασπίδες αποχωρούσατε εκείνο το βράδυ από τον αγωνιστικό χώρο της Νέας Φιλαδέλφειας;

- Ενιωσα ότι τελείωσε η διαιτησία για μένα.

- Δεν τα παρατήσατε όμως...

- Αν έφευγα μόνος μου θα έδειχνα ότι έχω ενοχή. Επίσης δεν βρέθηκε ότι έκανα κάποιο διαιτητικό λάθος. Δεν πήγα σ' εκείνο το παιχνίδι για να αδικήσω την ΑΕΚ. Αλλο τι έγινε τελικά. Δεν λέω ότι έπαιξα καλά. Μπορεί να την αδίκησα, μπορεί και όχι αλλά σίγουρα δεν είχα τέτοιο σκοπό. Αν ήθελα να την αδικήσω θα έδειχνα κόκκινη κάρτα από το 30'.

- Γιατί όμως να θέλει ένας ποδοσφαιριστής να χαλάσει το παιχνίδι;

- Πιστεύω ότι εκείνο το παιχνίδι ήταν ένα πάτημα για να φύγουμε από εκείνη την αμαρτωλή περίοδο που λέει και ο πρόεδρος της ΕΠΟ.

- Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει από μόνο του. Κάποιοι πρέπει να το έχουν σχεδιάσει...

- Μπορεί οι παράγοντες μιας ομάδας να είπαν "δεν πειράζει, μπορεί να χάσουμε, μπορεί να ξεφτιλιστούμε, αλλά ίσως αύριο αλλάξει κάτι".

- Μήπως εντάσσετε αυτό το παιχνίδι στην κόντρα του τότε υφυπουργού Αθλητισμού Γιώργου Φλωρίδη με τον τότε πρόεδρο της ΕΠΑΕ Βίκτορα Μητρόπουλο;

- Aς μιλήσει ο κ. Μπέος γι' αυτήν την κόντρα. Αυτός ξέρει περισσότερα...

Δεν νομίζω πάντως ότι συνδέεται εκείνο το παιχνίδι. Μπορεί όμως μια ομάδα να πει ότι θέλω να αποτινάξω μια κατάσταση που υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τι πρέπει να κάνω; Κάτι πολύ δυνατό. Εγώ θεωρώ ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ένας μοχλός για να γίνει το ποδόσφαιρο καλύτερο. Δεν θεώρησα ότι δεν ήταν σωστό που με έβγαλαν από τους πίνακες. Ηταν λογικό. Το συγκεκριμένο παιχνίδι προκάλεσε το κοινό αίσθημα. Ο κόσμος δεν ήξερε τι είχε παιχτεί. Είναι πολύ εύκολο ν' ακούσεις τον ισχυρό, που στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ήμουν εγώ και θα πει ότι δεν είπα αυτό, είπα το άλλο. Ομως είτε έτσι είτε αλλιώς, αποβολή ήταν.

- Γιατί διακόψατε το παιχνίδι;

- Ηδη η ΑΕΚ ήταν με εννέα και οι τρεις ήταν πεσμένοι κάτω μπήκαν και οι φίλαθλοι μέσα... Εγιναν και τα δύο περιστατικά ταυτόχρονα. Αμέσως μετά ένιωθα ότι τίναξα το παιχνίδι στον αέρα. Θα μπορούσε να λήξει ομαλά. Να μην έδειχνα τις κόκκινες κάρτες. Τότε όμως θα διαμαρτυρόταν ο Ολυμπιακός. Μερικές φορές δεν ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος. Είτε έτσι είτε αλλιώς κάποιον θα αδικούσα.