Μπορεί να μη σου γεμίζει το μάτι για παράγοντας, ίσως επειδή εδώ στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει τους τύπους με τα πουκάμισα έξω απ το παντελόνι, με ύφος νονού της νύχτας και άλλα τέτοια χαρακτηριστικά ατομικής προχειρότητας και τσαπατσουλιάς... Κι όμως ο Σταύρος Αδαμίδης έχει καταφέρει σε λίγους μήνες, να δώσει ένα κύρος σε αυτό που λέγεται διοίκηση της ΑΕΚ. Τελευταία και πιο τρανή απόδειξη η συμφωνία με τον Χιμένεθ και η "συμφωνία" με τον Λε Γκεν (τελικά προτιμηθηκε ο πρώτος και σωστά κατά τη γνώμη μου).
Σίγουρα ο Χιμένεθ δεν είναι το μεγαλύτερο προπονητικό όνομα, αλλά το να πείσεις κάποιον που δούλεψε 3 χρόνια (+ άλλα 7 στην Β ομάδα της Σεβίλλης) στο ισπανικό πρωτάθλημα με αξιόλογα στατιστικά (σε 136 ματς, 75 νίκες, 22 ισσοπαλίες, 39 ήττες) είναι μια επιτυχία. Αν αναλογιστούμε μάλιστα το νεαρό της ηλικίας του Χιμένεθ (πρέπει να έχει αν μη τι άλλο κάποιες φιλοδοξίες), τις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα, την αχανή διαφορά ποιότητας ανάμεσα στα 2 πρωταθλήματα, αλλά και πιο συγκεκριμένα την οικονομική ανασφάλεια της ΑΕΚ αυτή η επιτυχία παίρνει ακόμη σοβαρότερες διαστάσεις.
Έχοντας τον κόσμο στο πλευρό της 100% μετά τη φυγή Μπάγεβιτς, νομίζω ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα απο εδώ και πέρα και επιτέλους η ΑΕΚ θα ξαναβρεί το χαμένο της γόητρο. Και αν τελικά αυτό γίνει, ένα τεράστιο μπράβο θα πάει κατευθείαν στον Πρόεδρο της, που αποδεικνύει ότι όποιος θέλει να δουλέψει σωστά, αντί να μιλάει ασύστολα και ανώφελα, μπορεί απλά να το πράττει.
