Ο Μεταγραφικός Σχεδιασμός Η Βασικότερη Αιτία

Όσο περνούν οι αγωνιστικές, τόσο φανερώνεται ο πραγματικός λόγος της φετινής αγωνιστικής μετριότητας της ΑΕΚ.
Δεν είναι τα συστήματα του Δώνη τελικά, το δύσκολο πρόγραμμα, η αργοπορημένη έλευση βασικών ποδοσφαιριστών, ο χρόνος που απαιτείται για να μονταριστεί μία νέα ομάδα, ή, ακόμα και ο ίδιος ο Δώνης ως προπονητής.
Η αιτία είναι εξόφθαλμη πλέον. Η απουσία ποιοτικών ποδοσφαιριστών στα πλάγια (πίσω και εμπρός), συνέπεια του κακού μεταγραφικού σχεδιασμού του καλοκαιριού.
Και είναι απορίας άξιον, πώς μία ομάδα που έχει κλείσει τον προπονητή πριν τη λήξη του περσινού πρωταθλήματος και έχει ξεκινήσει τις προσθήκες βασικών ποδοσφαιριστών πρώτη απ΄ όλους, καταλήγει στο εξής παράδοξο: με την έναρξη της χρονιάς, να μην έχει αξιόλογα μπακ, δημιουργικά χαφ και να περισσεύουν φουνταριστοί α` διαλογής.
Δεν θέλω να ξαναγίνω κακός, άλλωστε ολόκληρο το καλοκαίρι αυτά τόνιζα, αλλά οι ευθύνες για τον παραπάνω σχεδιασμό, δεν μπορούν παρά μόνο σε έναν να αποδοθούν, στο Ντέμη.
· Κατά αρχάς, από πέρυσι είχε διαφανεί πόσο απαραίτητος ήταν ο τεχνικός διευθυντής σαν το Ίβιτς, ο οποίος θα είχε το καθαρό μυαλό να κάνει καλύτερες εκτιμήσεις.
· Στη συνέχεια, από τη στιγμή που αποφασίζει (μαζί με το Δώνη προφανώς), να γίνουν οι επιλογές μόνο από τον προπονητή της ομάδας, έπρεπε να ικανοποιηθούν τα αιτήματά του, πχ Κλέιτον, Βενετίδης κλπ, για να έχει και την ευθύνη των επιλογών αυτών (λεφτά όπως αποδείχθηκε υπήρχαν).
· Η έλλειψη σχεδιασμού, φαίνεται και από τη μη ξεκάθαρη θέση απέναντι σε βασικούς ποδοσφαιριστές, Λύμπε (έφυγε από μόνος του και τουλάχιστον νωρίς), Δέλλας (αποπομπή πολύ αργοπορημένη και με άκομψο τρόπο), Αρουαμπαρένα (έπρεπε να τον αποδεσμεύσουν από την αρχή και όχι στο τέλος και να ψάχνουν εσπευσμένα αντικαταστάτη), ενώ ο Ρίμπο, που ήταν ο μόνος που ήθελαν να κρατήσουν, την έκανε.
· Η μη ξεκάθαρη θέση απέναντι στο θέμα της πώλησης του Παπασταθόπουλου, ενώ υπήρχαν προτάσεις, με αποτέλεσμα να φύγει και αυτός πολύ αργά και να τρέχουν την τελευταία στιγμή να αντικαταστήσουν αυτόν και να μπαλώσουν τρύπες (που θα έπρεπε να είχαν ήδη κάνει) με τα χρήματα της μεταγραφής.
· Η υπερεκτίμηση κάποιων ποδοσφαιριστών από το Δώνη, ο οποίος, ως ντόπιος προπονητής, δεν έχει καμία δικαιολογία που η ομάδα δεν ενισχύθηκε στις θέσεις των ανύπαρκτων Λαγού και Ράμος.
· Η μεταγραφή του Χουανφράν, η οποία ένεκα και της πίεσης του χρόνου, είχε περισσότερους λόγους να αποτύχει, αφού συνδύαζε όλα τα χαρακτηριστικά του Αρουαμπαρένα.
· Η εσφαλμένη εκτίμηση της θέσης που ταιριάζει στον ακριβότερο παίκτη της ομάδας (πώς είναι δυνατόν;), το Σκόκο, ο οποίος, όχι μόνο αγοράστηκε ως επιθετικό χαφ που δεν είναι, αλλά ξοδεύτηκαν πολλά λεφτά για την προσθήκη στο τέλος και του Τζεμπούρ, που όπως αποδείχτηκε, παίζουν στην ίδια θέση, υπαρχόντων και των πετυχημένων Μπλάνκο και Εντίνιο.
· Η μεταγραφή του Μπασινά, είναι το αποκορύφωμα του αλλοπρόσαλλου σχεδιασμού, γιατί ρίσκαραν μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου, να πάρουν αμυντικό χαφ-ηγέτη και ταυτόχρονα δήλωναν (Ντέμης και Δώνης), ότι η ομάδα μπορούσε να πορευτεί με Ρίκα, Πλιάτσικα, Χετεμαϊ. Στο τέλος, πήραν και το Πελετιέρι, διαψεύδοντας διπλά τους εαυτούς τους.

Έτσι, η ομάδα εισήλθε στο νέο πρωτάθλημα, με τα γνωστά κενά και τη συσσώρευση στην επίθεση, αλλά και με ποδοσφαιριστές σε καίριες θέσεις γερασμένους και τελειωμένους.
Προφανώς, λύση μέχρι τα Χριστούγεννα δεν υπάρχει, παρά κάποιες δοκιμές ακόμη (έτσι κι αλλιώς δεν κάνει και τίποτε άλλο μέχρι σήμερα), σε σχήματα χωρίς τους Μπασινά και Λαγό, το Ράμος δεξί χαφ, το Σκόκο επίθεση, περισσότερες ευκαιρίες σε Ρίκα, Ζορμπά, Κουτρουμάνο κλπ, δοκιμές και στο αριστερό μπακ αντί του Χουανφράν κλπ.
Όσο για το β` γύρο, οπωσδήποτε κάλυψη των κενών με μεταγραφές επιπέδου, όσο και αν πονάει οικονομικά η αντικατάσταση μίας ακριβής επιλογής με μία άλλη ίσης ή μεγαλύτερης αξίας. Σε αντίθετη περίπτωση, να πουν στον κόσμο ότι δεν πάνε για πρωτάθλημα και να δώσουν χώρο στους νέους, μπας και κερδίσει τουλάχιστον η εθνική, αλλά και η ομάδα χρήματα από μελλοντικές πωλήσεις.